Jó 37
1 Sobre isto também treme o meu coração, e salta do seu lugar.
A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
2 Atentamente ouvi o movimento da sua voz, e o sonido que sai da sua boca.
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3 Ele o envia por debaixo de todos os céus, e a sua luz até aos confins da terra.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
4 Depois disto brama com grande voz, troveja com a sua alta voz; e, ouvida a sua voz, não tarda com estas coisas.
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5 Com a sua voz troveja Deus maravilhosamente: faz grandes coisas, e nós as não compreendemos.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
6 Porque à neve diz: Está sobre a terra: como também ao aguaceiro e à sua forte chuva.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
7 Ele sela as mãos de todo o homem, para que conheça todos os homens de sua obra.
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
8 E as bestas entram nos seus esconderijos e ficam nas suas cavernas.
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
9 Da recâmara sai o pé de vento, e dos ventos dispersivos o frio.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
10 Pelo assopro de Deus se dá a geada, e as largas águas se endurecem.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
11 Também com a umidade carrega as grossas nuvens, e esparge a nuvem da sua luz.
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
12 Então elas, segundo o seu prudente conselho, se tornam pelas esferas, para que façam tudo quanto lhes ordena sobre a superfície do mundo habitável,
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
13 Seja que por vara, ou para a sua terra, ou por beneficência as faça vir.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
14 A isto, ó Job, inclina os teus ouvidos: põe-te em pé, e considera as maravilhas de Deus.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
15 Porventura sabes tu quando Deus considera nelas, e faz resplandecer a lua da sua nuvem?
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
16 Tens tu notícia do equilíbrio das grossas nuvens e das maravilhas de aquele que é perfeito nos conhecimentos,
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
17 Ou de como os teus vestidos aquecem, quando do sul há calma sobre a terra?
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
18 Ou estendeste com ele os céus, que estão firmes como espelho fundido?
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
19 Ensina-nos o que lhe diremos; porque nós nada poderemos pôr em boa ordem, por causa das trevas.
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
20 Ou ser-lhe-ia contado, quando eu assim falasse? dir-lhe-á alguém isso? pois será devorado.
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
21 E agora se não pode olhar para o sol, quando resplandece nos céus; passando e purificando-os o vento.
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
22 O esplendor de ouro vem do norte: pois em Deus há uma tremenda magestade.
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
23 Ao Todo-poderoso não podemos alcançar; grande é em potência; porém a ninguém oprime em juízo e grandeza de justiça.
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
24 Por isso o temem os homens: ele não respeita aos sábios de coração.
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
