Jó 33
1 Assim, na verdade, ó Job, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
«Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
2 Eis que já abri a minha boca: já falou a minha língua debaixo do meu paladar.
Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
3 As minhas razões sairão da sinceridade do meu coração, e a pura ciência dos meus lábios.
Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
4 O espírito de Deus me fez: e a inspiração do Todo-poderoso me deu vida.
Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
5 Se podes responde-me, põe por ordem diante de mim a tua causa, e levanta-te.
Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
6 Eis que sou de Deus, como tu: do lodo também eu fui cortado.
Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
7 Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.
Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
8 Na verdade que disseste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das palavras, dizendo:
Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
9 Limpo estou, sem transgressão: puro sou; e não tenho culpa.
«Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
10 Eis que acha contra mim achaques, e me considerou como seu inimigo.
Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
11 Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
12 Eis que nisto te respondo: Não foste justo; porque maior é Deus do que o homem.
Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
13 Por que razão contendeste com ele? porque não responde acerca de todos os seus feitos.
Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
14 Antes Deus fala uma e duas vezes; porém ninguém atenta para isso.
Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
15 Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, e adormecem na cama,
Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
16 Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sela a sua instrução.
— Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
17 Para apartar o homem daquilo que faz, e esconder do homem a soberba.
Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
18 Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
19 Também na sua cama é com dores castigado; como também a multidão de seus ossos com fortes dores.
Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
20 De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida apetecível.
Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
21 Desaparece a sua carne à vista de olhos, e os seus ossos, que se não viam, agora aparecem:
Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
22 E a sua alma se vai chegando à cova, e a sua vida ao que traz morte.
Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
23 Se com ele pois houver um mensageiro, um intérprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua retidão,
Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
24 Então terá misericórdia dele, e lhe dirá: Livra-o, que não desça à cova; já achei resgate.
Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
25 Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.
Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
26 Deveras orará a Deus, o qual se agradará dele, e verá a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
27 Olhará para os homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
28 Porém Deus livrou a minha alma de que não passasse a cova; assim que a minha vida vê a luz.
У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
29 Eis que tudo isto obra Deus, duas e três vezes para com o homem;
Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
30 Para desviar a sua alma da perdição, e o alumiar com a luz dos viventes.
Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
31 Escuta pois, ó Job, ouve-me: cala-te, e eu falarei.
И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
32 Se tens alguma coisa que dizer, responde-me: fala, porque desejo justificar-te.
Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
33 Se não, escuta-me tu: cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.
Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
