< 31 >

1 Fiz concerto com os meus olhos: como pois atentaria numa virgem?
با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.
2 Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?
خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟
3 Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?
آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟
4 Ou não vê ele os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?
آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.
5 Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano
من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.
6 (Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),
بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.
7 Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se às minhas mãos se apegou coisa alguma,
اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،
8 Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendência arrancada até à raiz.
باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.
9 Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições à porta do meu próximo,
اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،
10 Então moa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ela.
باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛
11 Porque é uma infâmia, e é delito pertencente aos juízes.
زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،
12 Porque fogo é que consomem até à perdição, e desarreigaria toda a minha renda.
و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.
13 Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando eles contendiam comigo,
اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،
14 Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?
چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟
15 Aquele que me fez no ventre não o fez também a ele? ou não nos formou do mesmo modo na madre?
چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.
16 Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfalecer os olhos da viúva,
هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،
17 Ou só comi o meu bocado, e o órfão não comeu dele
یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام
18 (Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pai, e o guiei desde o ventre de minha mãe),
و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.
19 Se a alguém vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,
اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،
20 Se os seus lombos me não abençoaram, se ele não se aquentava com as peles dos meus cordeiros,
لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.
21 Se eu levantei a minha mão contra o órfão, porquanto na porta via a minha ajuda,
اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم
22 Então caia do ombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.
بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.
23 Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia suportar a sua alteza.
هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.
24 Se no ouro pus a minha esperança, ou disse ao ouro fino: Tu és a minha confiança;
هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام
25 Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;
و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.
26 Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,
هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛
27 E o meu coração se deixou enganar em oculto, e a minha boca beijou a minha mão,
28 Também isto seria delito pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.
چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.
29 Se me alegrei da desgraça do que me tem ódio, e se eu exultei quando mal o achou
هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،
30 (também não deixei pecar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),
هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.
31 Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos desse da sua carne! nunca nos fartariamos dela:
هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.
32 O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.
هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.
33 Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, ocultando o meu delito no meu seio;
هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.
34 Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das famílias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.
35 Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversário escreva um livro.
ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،
36 Por certo que o levaria sobre o meu ombro, sobre mim o ataria por coroa.
و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!
37 O número dos meus passos lhe mostraria: como príncipe me chegaria a ele.
تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.
38 Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,
اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،
39 Se comi a sua novidade sem dinheiro, e sufoquei a alma dos seus donos,
40 Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.
باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

< 31 >