Jó 3
1 Depois disto abriu Job a sua boca, e amaldiçoou o seu dia.
Дупэ ачея, Йов а дескис гура ши а блестемат зиуа ын каре с-а нэскут.
2 E Job respondeu, e disse:
А луат кувынтул ши а зис:
3 Pereça o dia em que nasci, e a noite em que se disse: Foi concebido um homem!
„Блестемате сэ фие зиуа ын каре м-ам нэскут ши ноаптя каре а зис: ‘С-а зэмислит ун копил де парте бэрбэтяскэ!’
4 Converta-se aquele dia em trevas; e Deus de cima não tenha cuidado dele, nem resplandeça sobre ele a luz.
Префакэ-се ын ынтунерик зиуа ачея, сэ ну Се ынгрижяскэ Думнезеу де еа дин чер ши сэ ну май стрэлучяскэ лумина песте еа!
5 Contaminem-no as trevas e a sombra de morte; habitem sobre ele nuvens: a escuridão do dia o espante!
С-о куприндэ ынтунерикул ши умбра морций, норь грошь сэ винэ песте еа ши негурь де песте зи с-о ынспэймынте!
6 A escuridão tome aquela noite, e não se goze entre os dias do ano, e não entre no número dos meses!
Ноаптя ачея! С-о акопере ынтунерикул, сэ пярэ дин ан, сэ ну май фие нумэратэ ынтре лунь!
7 Ah que solitária seja aquela noite, e suave música não entre nela!
Да, стярпэ сэ фие ноаптя ачея, дукэ-се веселия дин еа!
8 Amaldiçoem-na aqueles que amaldiçoam o dia, que estão prontos para levantar o seu pranto.
Блестематэ сэ фие де чей че блестемэ зилеле, де чей че штиу сэ ынтэрыте левиатанул;
9 Escureçam-se as estrelas do seu crepúsculo; que espere a luz, e não venha: e não veja as pestanas dos olhos da alva!
сэ се ынтунече стелеле дин амургул ей, ын задар сэ аштепте лумина ши сэ ну май вадэ ӂенеле зорилор зилей!
10 Porque não fechou as portas do ventre; nem escondeu dos meus olhos a canceira?
Кэч н-а ынкис пынтечеле каре м-а зэмислит, нич н-а аскунс суферинца динаинтя окилор мей.
11 Porque não morri eu desde a madre? e em saindo do ventre, não expirei?
Де че н-ам мурит ын пынтечеле мамей меле? Де че ну мь-ам дат суфлетул ла еширя дин пынтечеле ей?
12 Porque me receberam os joelhos? e porque os peitos, para que mamasse?
Де че ам гэсит ӂенункь каре сэ мэ примяскэ? Ши цыце каре сэ-мь дя лапте?
13 Porque já agora jazera e repousara; dormiria, e então haveria repouso para mim.
Акум аш фи кулкат, аш фи лиништит, аш дорми ши м-аш одихни
14 Com os reis e conselheiros da terra, que se edificavam casas nos lugares assolados,
ку ымпэраций ши чей марь де пе пэмынт, каре шь-ау зидит фалниче морминте,
15 Ou com os príncipes que tinham ouro, que enchiam as suas casas de prata,
ку домниторий каре авяу аур ши шь-ау умплут каселе ку арӂинт.
16 Ou como aborto oculto, não existiria: como as crianças que não viram a luz.
Сау н-аш май фи ын вяцэ, аш фи ка о стырпитурэ ынгропатэ, ка ниште копий каре н-ау вэзут лумина!
17 Ali os maus cessam de perturbar: e ali repousam os cançados.
Аколо ну те май некэжеск чей рэй, аколо се одихнеск чей слеиць де путерь.
18 Ali os presos juntamente repousam, e não ouvem a voz do exator:
Аколо чей пушь ын ланцурь сунт лэсаць тоць ын паче, ну май ауд гласул асуприторулуй;
19 Ali está o pequeno e o grande, e o servo fica livre de seu senhor.
чел май мик ши чел маре сунт тот уна аколо, ши робул скапэ де стэпынул сэу.
20 Porque se dá luz ao miserável, e vida aos amargosos de ânimo?
Пентру че дэ Думнезеу луминэ челуй че суферэ ши вяцэ челор амэрыць ла суфлет,
21 Que esperam a morte, e não se acha: e cavam em busca dela mais do que de tesouros ocultos:
каре аштяптэ моартя, ши ну вине, мэкар кэ о дореск май мулт декыт о комоарэ,
22 Que de alegria saltam, e exultam, achando a sepultura:
каре н-ар май путя де букурие ши де веселие дакэ ар гэси мормынтул?
23 Ao homem, cujo caminho é oculto, e a quem Deus o encobriu?
Пентру че, зик, дэ Ел луминэ омулуй каре ну штие ынкотро сэ мяргэ, пе каре ыл ынгрэдеште Думнезеу дин тоате пэрциле?
24 Porque antes do meu pão vem o meu suspiro: e os meus gemidos se derramam como água.
Суспинеле ымь сунт храна де тоате зилеле ши жаля ми се варсэ ка апа.
25 Porque o temor que temo me veio: e o que receiava me aconteceu.
Де че мэ тем, ачея ми се ынтымплэ; де че мь-е фрикэ, де ачея ам парте!
26 Nunca estive descançado, nem sosseguei, nem repousei, mas veio sobre mim a perturbação.
Н-ам нич линиште, нич паче, нич одихнэ, ши неказул дэ песте мине.”
