< 29 >

1 E proseguiu Job em proferir o seu dito, e disse:
Ayup bayanini dawamlashturup mundaq dédi: —
2 Ah! quem me dera ser como eu fui nos meses passados! como nos dias em que Deus me guardava!
«Ah, ehwalim ilgiriki aylardikidek bolsidi, Tengri mendin xewer alghan künlerdikidek bolsidi!
3 Quando fazia resplandecer a sua candeia sobre a minha cabeça e quando eu pela sua luz caminhava pelas trevas:
U chaghda Uning chirighi béshimgha nur chachqan, Uning yoruqluqi bilen qarangghuluqtin ötüp ketken bolattim!
4 Como era nos dias da minha mocidade, quando o segredo de Deus estava sobre a minha tenda:
Bu ishlar men qiran waqtimda, Yeni Tengri chédirimda manga sirdash [dost] bolghan waqitta bolghanidi!
5 Quando o Todo-poderoso ainda estava comigo, e os meus meninos em redor de mim.
Hemmige Qadir men bilen bille bolghan, Méning yash balilirim etrapimda bolghan;
6 Quando lavava os meus passos na manteiga, e da rocha me corriam ribeiros de azeite:
Méning basqan qedemlirim sériq maygha chömülgen; Yénimdiki tash men üchün zeytun may deryasi bolup aqqan;
7 Quando saía a porta pela cidade, e na praça fazia preparar a minha cadeira:
Sheher derwazisigha chiqqan waqtimda, Keng meydanda ornum teyyarlan’ghanda,
8 Os moços me viam, e se escondiam, e até os idosos se levantavam e se punham em pé:
Yashlar méni körüpla eyminip özlirini chetke alatti, Qérilar bolsa ornidin turatti,
9 Os príncipes continham as suas palavras, e punham a mão sobre a sua boca:
Shahzadilermu geptin toxtap, Qoli bilen aghzini étiwalatti.
10 A voz dos chefes se escondia: e a sua língua se pegava ao seu paladar:
Aqsöngeklermu tinchlinip, Tilini tangliyigha chapliwalatti.
11 Ouvindo-me algum ouvido, me tinha por bem-aventurado: vendo-me algum olho, dava testemunho de mim;
Qulaq sözümni anglisila, manga bext tileytti, Köz méni körsila manga yaxshi guwahliq béretti.
12 Porque eu livrava o miserável, que clamava: como também o órfão que não tinha quem o socoresse.
Chünki men manga himaye bol dep yélin’ghan ézilgüchilerni, Panahsiz qalghan yétim-yésirlarnimu qutquzup turattim.
13 A benção do que ia perecendo vinha sobre mim, e eu fazia que jubilasse o coração da viúva.
Halak bolay dégen kishi manga bext tileytti; Men tul xotunning könglini shadlandurup naxsha yangratquzattim.
14 Vestia-me da justiça: e ela me servia de vestido: como manto e diadema era o meu juízo.
Men heqqaniyliqni ton qilip kiyiwaldim, U méni öz gewdisi qildi. Adaletlikim manga yépincha hem selle bolghan.
15 Eu fui o olho do cego, como também os pés do coxo:
Men korgha köz bolattim, Tokurgha put bolattim.
16 Aos necessitados era pai, e as causas de que eu não tinha conhecimento inquiria com diligência;
Yoqsullargha ata bolattim, Manga natonush kishining dewasinimu tekshürüp chiqattim.
17 E quebrava os queixais do perverso, e dos seus dentes tirava a preza.
Men adaletsizning hinggayghan chishlirini chéqip tashlayttim, Oljisini chishliridin élip kétettim.
18 E dizia: No meu ninho expirarei, e multiplicarei os meus dias como a areia.
Hem: «Méning künlirim qumdek köp bolup, Öz uwamda rahet ichide ölimen» deyttim;
19 A minha raiz se estendia junto às águas, e o orvalho fazia assento sobre os meus ramos;
Hem: «Yiltizim sularghiche tartilip baridu, Shebnem pütün kéchiche shéximgha chapliship yatidu;
20 A minha honra se renovava em mim, e o meu arco se reforçava na minha mão.
Shöhritim herdaim mende yéngilinip turidu, Qolumdiki oqyayim herdaim yéngi bolup turidu» deyttim.
21 Ouvindo-me esperavam, e em silêncio atendiam ao meu conselho.
Ademler manga qulaq salatti, kütüp turatti; Nesihetlirini anglay dep süküt ichide turatti.
22 Acabada a minha palavra, não replicavam, e minhas razões destilavam sobre eles;
Men gep qilghandin kéyin ular qayta gep qilmaytti, Sözlirim ularning üstige shebnem bolup chüshetti.
23 Porque me esperavam, como a chuva; e abriam a sua boca, como a chuva tardia
Ular yamghurlarni kütkendek méni kütetti, Kishiler [waqtida yaghqan] «kéyinki yamghur»ni qarshi alghandek sözlirimni aghzini échip ichetti!
24 Se me ria para eles, não o criam, e não faziam abater a luz do meu rosto;
Ümidsizlen’ginide men ulargha qarap külümsireyttim, Yüzümdiki nurni ular yerge chüshurmeytti.
25 Eu escolhia o seu caminho, assentava-me como chefe, e habitava como rei entre as tropas: como aquele que consola os que pranteiam.
Men ulargha yolini tallap körsitip bérettim, Ularning arisida kattiwash bolup olturattim, Qoshunliri arisida turghan padishahdek yashayttim, Biraq buning bilen matem tutidighanlargha teselli yetküzgüchimu bolattim».

< 29 >