< Jó 29 >
1 E proseguiu Job em proferir o seu dito, e disse:
Na Job el sifil mutawauk in kaskas:
2 Ah! quem me dera ser como eu fui nos meses passados! como nos dias em que Deus me guardava!
“Saok moul luk uh in ku in sifil folokla Oana ke pacl se God El tuh karinginyu ah.
3 Quando fazia resplandecer a sua candeia sobre a minha cabeça e quando eu pela sua luz caminhava pelas trevas:
In pacl sac God El tuh wiyu na pacl nukewa, Ac ase kalem nu sik ke nga fufahsryesr in lohsr uh.
4 Como era nos dias da minha mocidade, quando o segredo de Deus estava sobre a minha tenda:
In len ingo pa nga tuh arulana fokoko, Ac asruoki lun God nu sik arulana karingin inkul sik wo.
5 Quando o Todo-poderoso ainda estava comigo, e os meus meninos em redor de mim.
God Kulana El tuh arulana wiyu, Ac tulik nutik nukewa elos muta yuruk.
6 Quando lavava os meus passos na manteiga, e da rocha me corriam ribeiros de azeite:
Yohk sronin titi lun cow ac nani nutik, Ac eot in itat olive nu ke oil, yohk oil soror kac.
7 Quando saía a porta pela cidade, e na praça fazia preparar a minha cadeira:
Pacl nukewa ma mwet matu in siti uh ac toeni, Ac nga eis acn sik inmasrlolos uh,
8 Os moços me viam, e se escondiam, e até os idosos se levantavam e se punham em pé:
Mwet fusr uh ac sa na sekinyula elos fin liyeyuyak, Ac mukul matu elos tuyak in akkalemye akfulat lalos nu sik.
9 Os príncipes continham as suas palavras, e punham a mão sobre a sua boca:
Mwet kol uh ac tui pac tila sramsram;
10 A voz dos chefes se escondia: e a sua língua se pegava ao seu paladar:
Finne mwet ma fulat selos uh, ac misla pac.
11 Ouvindo-me algum ouvido, me tinha por bem-aventurado: vendo-me algum olho, dava testemunho de mim;
“Mwet nukewa su liyeyu meet, ku lohng sramsram keik, Elos ac kaksakinyu, ac srumunna woiyen orekma luk.
12 Porque eu livrava o miserável, que clamava: como também o órfão que não tinha quem o socoresse.
Ke mwet sukasrup elos tuh ngusr, nga kasrelos; Nga kasru pac tulik mukaimtal ma wangin mwet in kasrelos.
13 A benção do que ia perecendo vinha sobre mim, e eu fazia que jubilasse o coração da viúva.
Mwet ma muta in ongoiya elos kaksakinyu, Ac katinmas uh elos arulana engankin kasru nga oru nu selos.
14 Vestia-me da justiça: e ela me servia de vestido: como manto e diadema era o meu juízo.
Pacl nukewa nga oru na ma suwohs ac pwaye.
15 Eu fui o olho do cego, como também os pés do coxo:
Nga oana atronmuta nu sin mwet kun, Ac oana nia nu sin mwet ma tia ku in fahsr.
16 Aos necessitados era pai, e as causas de que eu não tinha conhecimento inquiria com diligência;
Nga oana sie papa nu sin mwet sukasrup, Ac nga tuh kasru mwetsac uh in kutena mwe ongoiya nu selos.
17 E quebrava os queixais do perverso, e dos seus dentes tirava a preza.
Nga kunausla ku lun mwet sulallal, Ac molela mwet ma elos akkeokye uh.
18 E dizia: No meu ninho expirarei, e multiplicarei os meus dias como a areia.
“Pacl nukewa nga tuh nunku mu moul luk ac loes na, Ac nga ac misa na in misla yurin tulik nutik, in lohm sik sifacna.
19 A minha raiz se estendia junto às águas, e o orvalho fazia assento sobre os meus ramos;
Nga tuh oana soko sak ma oasr kof ke okah uh in pacl nukewa, Ac lah kac uh aksroksrokyeyuk pacl nukewa ke aunfong uh.
20 A minha honra se renovava em mim, e o meu arco se reforçava na minha mão.
Mwet nukewa tiana tui in kaksakinyu, Ac ku luk aksasuyeyuk pacl e nukewa.
21 Ouvindo-me esperavam, e em silêncio atendiam ao meu conselho.
Pacl nga sang kas in luti uh, mwet uh ac misla Ac lohma in lohng ma nga fahk uh;
22 Acabada a minha palavra, não replicavam, e minhas razões destilavam sobre eles;
Na ke safla sramsram luk uh, wanginna ma elos ac ku in sifilpa fahk. Kas luk ac tili nu in elos oana tulin af nu fin fohk pao;
23 Porque me esperavam, como a chuva; e abriam a sua boca, como a chuva tardia
Mwet uh ac arulana engan in eis kas luk uh Oana ke mwet ima uh engan ke ac sifil afi.
24 Se me ria para eles, não o criam, e não faziam abater a luz do meu rosto;
Nga israsr srisrik nu selos ke pacl wanginla finsrak lalos; Ac ngetnget kulang luk akkeyalos.
25 Eu escolhia o seu caminho, assentava-me como chefe, e habitava como rei entre as tropas: como aquele que consola os que pranteiam.
Nga pa kololos, ac wotela ma elos in oru; Nga tuh kololos oana sie tokosra su kol un mwet mweun lal, Ac nga akwoyalos ke pacl elos asor.