Jó 28
1 Na verdade, há veia de onde se tira a prata, e para o ouro lugar em que o derretem.
Арӂинтул аре о минэ де унде се скоате ши аурул аре ун лок де унде есте скос ка сэ фие курэцит.
2 O ferro se toma do pó, e da pedra se funde o metal.
Ферул се скоате дин пэмынт ши пятра се топеште ка сэ дя арама.
3 Ele pôs fim às trevas, e toda a extremidade ele esquadrinha, a pedra da escuridão e da sombra da morte.
Омул пуне капэт ынтунерикулуй, черчетязэ, пынэ ын цинутуриле челе май адынчь, петреле аскунсе ын негура ши ын умбра морций.
4 Trasborda o ribeiro junto ao que habita ali, de maneira que se não possa passar a pé: então se esgota do homem, e as águas se vão.
Сапэ о фынтынэ департе де локуриле локуите; пичоареле ну-й май сунт де ажутор, стэ атырнат ши се клатинэ, департе де локуинцеле оменешть.
5 Da terra procede o pão, e debaixo dela se converte como em fogo.
Пэмынтул, де унде есе пыня, есте рэсколит ынэунтрул луй ка де фок;
6 As suas pedras são o lugar da safira, e tem pozinhos de ouro.
петреле луй купринд сафир ши ын ел се гэсеште пулбере де аур.
7 Vereda que ignora a ave de rapina, e que não viu os olhos da gralha.
Пасэря де прадэ ну-й куноаште кэраря. Окюл вултурулуй н-а зэрит-о,
8 Nunca a pisaram filhos de animais altivos, nem o feroz leão passou por ela.
челе май труфаше добитоаче н-ау кэлкат пе еа ши леул н-а трекут ничодатэ пе еа.
9 Estendeu a sua mão contra o rochedo, e transtorna os montes desde as suas raízes.
Омул ышь пуне мына пе стынка де кремене ши рэстоарнэ мунций дин рэдэчинэ.
10 Dos rochedos faz sair rios, e o seu olho viu tudo o que há precioso.
Сапэ шанцурь ын стынчь ши окюл луй привеште тот че есте де прец ын еле.
11 Os rios tapa, e nem uma gota sai deles, e tira à luz o que estava escondido.
Опреште курӂеря апелор ши скоате ла луминэ че есте аскунс.
12 Porém de onde se achará a sabedoria? e onde está o lugar da inteligência?
Дар ынцелепчуня унде се гэсеште? Унде есте локуинца причеперий?
13 O homem não sabe a sua valia, e não se acha na terra dos viventes.
Омул ну-й куноаште прецул, еа ну се гэсеште ын пэмынтул челор вий.
14 O abismo diz: Não está em mim: e o mar diz: ela não está comigo.
Адынкул зиче: ‘Ну есте ын мине’, ши маря зиче: ‘Ну есте ла мине.’
15 Não se dará por ela ouro fino, nem se pesará prata em câmbio dela.
Еа ну се дэ ын скимбул аурулуй курат, ну се кумпэрэ кынтэринду-се ку арӂинт;
16 Nem se pode comprar por ouro fino de Ophir, nem pelo precioso onyx, nem pela safira.
ну се кынтэреште пе аурул дин Офир, нич пе ониксул чел скумп, нич пе сафир.
17 Com ela se não pode comparar o ouro nem o cristal; nem se dá em troca dela jóia de ouro fino.
Ну се поате асемэна ку аурул, нич ку диамантул, ну се поате скимба ку ун вас де аур алес.
18 Não se fará menção de coral nem de pérolas; porque o desejo da sabedoria é melhor que o dos rubins.
Мэрӂянул ши кристалул ну сунт нимик пе лынгэ еа: ынцелепчуня прецуеште май мулт декыт мэргэритареле.
19 Não se lhe igualará o topázio de Cus, nem se pode comprar por ouro puro.
Топазул дин Етиопия ну есте ка еа ши аурул курат ну се кумпэнеште ку еа.
20 De onde pois vem a sabedoria? e onde está o lugar da inteligência?
Де унде вине атунч ынцелепчуня? Унде есте локуинца причеперий?
21 Porque está encoberta aos olhos de todo o vivente, e oculta às aves do céu.
Есте аскунсэ де окий тутурор челор вий, есте аскунсэ де пэсэриле черулуй.
22 A perdição e a morte dizem: Ouvimos com os nossos ouvidos a sua fama.
Адынкул ши моартя зик: ‘Ной ам аузит ворбинду-се де еа.’
23 Deus entende o seu caminho, e ele sabe o seu lugar.
Думнезеу ый штие друмул, Ел ый куноаште локуинца.
24 Porque ele vê as extremidades da terra; e vê tudo o que há debaixo dos céus:
Кэч Ел веде пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй, зэреште тотул суб черурь.
25 Dando peso ao vento, e tomando a medida das águas.
Кынд а рындуит греутатя вынтулуй ши кынд а хотэрыт мэсура апелор,
26 Prescrevendo lei para a chuva e caminho para o relâmpago dos trovões.
кынд а дат леӂь плоий ши кынд а ынсемнат друмул фулӂерулуй ши тунетулуй,
27 Então a viu e relatou, a preparou, e também a esquadrinhou.
атунч а вэзут ынцелепчуня ши а арэтат-о, й-а пус темелииле ши а пус-о ла ынчеркаре.
28 Porém disse ao homem: Eis que o temor do Senhor é a sabedoria, e apartar-se do mal, a inteligência.
Апой а зис омулуй: ‘Ятэ, фрика де Домнул, ачаста есте ынцелепчуня; депэртаря де рэу есте причепере.’”
