Jó 23
1 Respondeu porém Job, e disse:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Ainda hoje a minha queixa está em amargura: a violência da minha praga mais se agrava do que o meu gemido.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Ah se eu soubesse que o poderia achar! então me chegaria ao seu tribunal.
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 Com boa ordem exporia ante ele a minha causa, e a minha boca encheria de argumentos.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 Saberia as palavras com que ele me responderia, e entenderia o que me dissesse.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Porventura segundo a grandeza de seu poder contenderia comigo? não; ele só o põe em mim.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Ali o reto pleitearia com ele, e eu me livraria para sempre do meu Juiz.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Eis que se me adianto, ali não está: se torno para traz, não o percebo.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 Se obra a mão esquerda, não o vejo: se se encobre à mão direita, não o diviso.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Porém ele sabe o meu caminho: prove-me, e sairei como o ouro.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 Nas suas pizadas os meus pés se afirmaram: guardei o seu caminho, e não me desviei dele.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 Do preceito de seus lábios nunca me apartei, e as palavras da sua boca guardei mais do que a minha porção.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 Mas, se ele está contra alguém, quem então o desviará? o que a sua alma quizer isso fará.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 Porque cumprirá o que está ordenado a meu respeito, e muitas coisas como estas ainda tem consigo.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Por isso me perturbo perante ele, considero, e temo-me dele.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Porque Deus macerou o meu coração, e o Todo-poderoso me perturbou.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Porquanto não fui desarreigado antes das trevas, e nem encobriu com a escuridão o meu rosto.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
