Jó 22
1 Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:
Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
2 Porventura o homem será de algum proveito a Deus? antes a si mesmo o prudente será proveitoso.
Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
3 Ou tem o Todo-poderoso prazer em que tu sejas justo? ou lucro algum que tu faças perfeitos os teus caminhos?
Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
4 Ou te repreende, pelo temor que tem de ti? ou entra contigo em juízo?
Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
5 Porventura não é grande a tua malícia? e sem termo as tuas iniquidades?
Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
6 Porque penhoraste a teus irmãos sem causa alguma, e aos nus despiste os vestidos.
Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
7 Não deste de beber água ao cançado, e ao faminto retiveste o pão.
Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
8 Mas para o violento era a terra, e o homem tido em respeito habitava nela.
Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
9 As viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrantados.
Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
10 Por isso é que estás cercado de laços, e te perturbou um pavor repentino,
Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
11 Ou as trevas que não vês, e a abundância d'água que te cobre.
Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
12 Porventura Deus não está na altura dos céus? olha pois para o cume das estrelas, quão levantadas estão.
Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
13 E dizes que sabe Deus disto? porventura julgará por entre a escuridão?
Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
14 As nuvens são escondedura para ele, para que não veja: e passeia pelo circuito dos céus.
Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
15 Porventura consideraste a vereda do século passado, que pisaram os homens iníquos?
Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
16 Os quais foram arrebatados antes do seu tempo: sobre cujo fundamento um dilúvio se derramou.
Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
17 Diziam a Deus: Retira-te de nós. E que é o que o Todo-poderoso lhes fez?
Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
18 Sendo ele o que enchera de bens as suas casas: mas o conselho dos ímpios esteja longe de mim.
Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
19 Os justos o viram, e se alegravam, e o inocente escarneceu deles.
Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
20 Porquanto o nosso estado não foi destruído, mas o fogo consumiu o resto deles.
«Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
21 Acostuma-te pois a ele, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.
[Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
22 Aceita, peço-te, a lei da sua boca, e põe as suas palavras no teu coração.
Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
23 Se te converteres ao Todo-poderoso, serás edificado: afasta a iniquidade da tua tenda.
Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
24 Então amontoarás ouro como pó, e o ouro de Ophir como pedras dos ribeiros.
Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
25 E até o Todo-poderoso te será por ouro, e a tua prata amontoada.
Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
26 Porque então te deleitarás no Todo-poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.
У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
27 Deveras orarás, a ele, e ele te ouvirá, e pagarás os teus votos.
Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
28 Determinando tu algum negócio, ser-te-á firme, e a luz brilhará em teus caminhos.
Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
29 Quando abaterem, então tu dirás: Haja exaltação: e Deus salvará ao humilde.
Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
30 E livrará até ao que não é inocente; porque fica livre pela pureza de tuas mãos.
У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
