< 22 >

1 Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:
ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە:
2 Porventura o homem será de algum proveito a Deus? antes a si mesmo o prudente será proveitoso.
«ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟
3 Ou tem o Todo-poderoso prazer em que tu sejas justo? ou lucro algum que tu faças perfeitos os teus caminhos?
ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟
4 Ou te repreende, pelo temor que tem de ti? ou entra contigo em juízo?
«ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟
5 Porventura não é grande a tua malícia? e sem termo as tuas iniquidades?
ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟
6 Porque penhoraste a teus irmãos sem causa alguma, e aos nus despiste os vestidos.
بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە.
7 Não deste de beber água ao cançado, e ao faminto retiveste o pão.
ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی،
8 Mas para o violento era a terra, e o homem tido em respeito habitava nela.
هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو.
9 As viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrantados.
بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند.
10 Por isso é que estás cercado de laços, e te perturbou um pavor repentino,
لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت،
11 Ou as trevas que não vês, e a abundância d'água que te cobre.
لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت.
12 Porventura Deus não está na altura dos céus? olha pois para o cume das estrelas, quão levantadas estão.
«ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە!
13 E dizes que sabe Deus disto? porventura julgará por entre a escuridão?
بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟
14 As nuvens são escondedura para ele, para que não veja: e passeia pelo circuito dos céus.
هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“
15 Porventura consideraste a vereda do século passado, que pisaram os homens iníquos?
ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟
16 Os quais foram arrebatados antes do seu tempo: sobre cujo fundamento um dilúvio se derramou.
ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا.
17 Diziam a Deus: Retira-te de nós. E que é o que o Todo-poderoso lhes fez?
ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“
18 Sendo ele o que enchera de bens as suas casas: mas o conselho dos ímpios esteja longe de mim.
بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت.
19 Os justos o viram, e se alegravam, e o inocente escarneceu deles.
ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات:
20 Porquanto o nosso estado não foi destruído, mas o fogo consumiu o resto deles.
”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“
21 Acostuma-te pois a ele, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.
«تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت.
22 Aceita, peço-te, a lei da sua boca, e põe as suas palavras no teu coração.
تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە.
23 Se te converteres ao Todo-poderoso, serás edificado: afasta a iniquidade da tua tenda.
ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە،
24 Então amontoarás ouro como pó, e o ouro de Ophir como pedras dos ribeiros.
ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان،
25 E até o Todo-poderoso te será por ouro, e a tua prata amontoada.
ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ.
26 Porque então te deleitarás no Todo-poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.
بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت.
27 Deveras orarás, a ele, e ele te ouvirá, e pagarás os teus votos.
نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت.
28 Determinando tu algum negócio, ser-te-á firme, e a luz brilhará em teus caminhos.
بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە.
29 Quando abaterem, então tu dirás: Haja exaltação: e Deus salvará ao humilde.
کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات.
30 E livrará até ao que não é inocente; porque fica livre pela pureza de tuas mãos.
تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.»

< 22 >