Jó 21
1 Respondeu porém Job, e disse:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Ouvi atentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Sofrei-me, e eu falarei: e, havendo eu falado, zombai.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espírito?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Olhai para mim, e pasmai: e ponde a mão sobre a boca.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Porque, quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada de horror.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Por que razão vivem os ímpios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 A sua semente se estabelece com eles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 As suas casas tem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre eles.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 O seu touro gera, e não falha: pare a sua vaca, e não aborta.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Mandam fora as suas crianças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos órgãos.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Vede porém que o seu bem não está na mão deles: esteja longe de mim o conselho dos ímpios!
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Quantas vezes sucede que se apaga a candeia dos ímpios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dores!
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Deus guarda a sua violência para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Seus olhos veem a sua ruína, e ele bebe do furor do Todo-poderoso.
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o número dos seus meses?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Porventura a Deus se ensinaria ciência, a ele que julga os excelsos?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e sossegado.
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 E outro morre, ao contrário, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violência.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Porque direis: Onde está a casa do príncipe? e onde a tenda das moradas dos ímpios?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus sinais?
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Quem acusará diante dele o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Finalmente é levado às sepulturas, e vigia no montão.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Os torrões do vale lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si há inumeráveis.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Como pois me consolais com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
