Jó 19

1 Respondeu porém Job, e disse:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Até quando entristecereis a minha alma, e me quebrantareis com palavras?

۲ «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

3 Já dez vezes me envergonhastes; vergonha não tendes: contra mim vos endureceis.

۳ این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟

4 Embora haja eu, na verdade, errado, comigo ficará o meu erro.

۴ و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند.

5 Se deveras vos levantais contra mim, e me arguis com o meu opróbrio,

۵ اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید،

6 Sabei agora que Deus é o que me transtornou, e com a sua rede me cercou.

۶ پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

7 Eis que clamo: violência; porém não sou ouvido; grito: socorro; porém não há justiça.

۷ اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست.

8 O meu caminho entrincheirou, e já não posso passar, e nas minhas veredas pôs trevas.

۸ طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است.

9 Da minha honra me despojou; e tirou-me a coroa da minha cabeça.

۹ جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته،

10 Derribou-me ele em roda, e eu me vou, e arrancou a minha esperança, como a uma árvore.

۱۰ مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

11 E fez inflamar contrar mim a sua ira, e me reputou para consigo, como a seus inimigos.

۱۱ غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است.

12 Juntas vieram as suas tropas, e prepararam contra mim o seu caminho, e se acamparam ao redor da minha tenda.

۱۲ فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند.

13 Pôs longe de mim a meus irmãos, e os que me conhecem deveras me estranharam.

۱۳ «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند.

14 Os meus parentes me deixaram, e os meus conhecidos se esqueceram de mim.

۱۴ خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

15 Os meus domésticos e as minhas servas me reputaram como um estranho, e vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.

۱۵ نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام.

16 Chamei a meu criado, e ele me não respondeu, suplicando-lhe eu por minha própria boca.

۱۶ غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم.

17 O meu bafo se fez estranho a minha mulher, e eu a suplico pelos filhos do meu corpo.

۱۷ نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.

18 Até os rapazes me desprezam, e, levantando-me eu, falam contra mim.

۱۸ بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند.

19 Todos os homens do meu secreto conselho me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.

۱۹ همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند.

20 Os meus ossos se apegaram à minha pele e à minha carne, e escapei só com a pele dos meus dentes.

۲۰ استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام.

21 Compadecei-vos de mim, amigos meus, compadecei-vos de mim, porque a mão de Deus me tocou.

۲۱ بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.

22 Porque me perseguis assim como Deus, e da minha carne vos não fartais?

۲۲ چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید.

23 Quem me dera agora, que as minhas palavras se escrevessem! quem me dera, que se gravassem num livro!

۲۳ کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید،

24 E que, com pena de ferro, e com chumbo, para sempre fossem esculpidas na rocha!

۲۴ و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد!

25 Porque eu sei que o meu redentor vive, e que estará em pé no derradeiro dia sobre o pó.

۲۵ و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست.

26 E depois de roída a minha pele, contudo desde a minha carne verei a Deus,

۲۶ و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید.

27 A quem eu verei por mim mesmo, e os meus olhos o verão, e não outro: e por isso os meus rins se consomem no meu seio.

۲۷ ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد.

28 Na verdade, que devieis dizer: Porque o perseguimos? Pois a raiz da acusação se acha em mim.

۲۸ اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود.

29 Temei vós mesmos a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que haverá um juízo.

۲۹ پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.»