Jó 17
1 O meu espírito se vai corrompendo, os meus dias se vão apagando, e tenho perante mim as sepulturas.
“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
2 Porventura não estão zombadores comigo? e os meus olhos não passam a noite chorando pelas suas amarguras?
Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 Promete agora, e dá-me um fiador para contigo: quem há que me dê a mão?
“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
4 Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 O que lisongeando fala aos amigos também os olhos de seus filhos desfalecerão.
Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
6 Porém a mim me pôs por um provérbio dos povos, de modo que já sou uma abominação perante o rosto de cada um.
“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 Pelo que já se escureceram de mágoa os meus olhos, e já todos os meus membros são como a sombra:
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 Os retos pasmarão disto, e o inocente se levantará contra o hipócrita.
Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 E o justo seguirá o seu caminho firmemente, e o puro de mãos irá crescendo em força.
Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 Mas, na verdade, tornai todos vós, e vinde cá; porque sábio nenhum acho entre vós.
“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Os meus dias passam, os meus propósitos se quebraram, os pensamentos do meu coração.
Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
12 Trocaram o dia em noite; a luz está perto do fim, por causa das trevas.
Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)
14 Á corrupção clamo: Tu és meu pai; e aos bichos: Vós sois minha mãe e minha irmã.
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15 Onde pois estaria agora a minha esperança? enquanto à minha esperança, quem a poderá ver
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
