Jó 16
1 Então respondeu Job, e disse:
А Јов одговори и рече:
2 Tenho ouvido muitas coisas como estas: todos vós sois consoladores molestos.
Слушао сам много таквих ствари; сви сте досадни тешиоци.
3 Porventura não terão fim estas palavras de vento? ou que te irrita, para assim responderes?
Хоће ли бити крај празним речима? Или шта те тера да тако одговараш?
4 Falaria eu também como vós falais, se a vossa alma estivesse em lugar da minha alma? ou amontoaria palavras contra vós, e menearia contra vós a minha cabeça?
И ја бих могао говорити као ви, да сте на мом месту, гомилати на вас речи и махати главом на вас,
5 Antes vos fortaleceria com a minha boca, e a consolação dos meus lábios abrandaria a dor.
Могао бих вас храбрити устима својим, и мицање усана мојих олакшало би бол ваш.
6 Se eu falar, a minha dor não cessa, e, calando-me eu, que mal me deixa?
Ако говорим, неће одахнути бол мој; ако ли престанем, хоће ли отићи од мене?
7 Na verdade, agora me molestou: tu assolaste toda a minha companhia.
А сада ме је уморио; опустошио си сав збор мој.
8 Testemunha disto é que já me fizeste enrugado, e a minha magreza já se levanta contra mim, e no meu rosto testifica contra mim.
Навукао си на ме мрштине за сведочанство; и моја мрша подиже се на ме, и сведочи ми у очи.
9 Na sua ira me despedaçou, e ele me perseguiu; rangeu os seus dentes contra mim: aguça o meu adversário os seus olhos contra mim.
Гнев Његов растрже ме, ненавиди ме, шкргуће зубима на ме, поставши ми непријатељ сева очима својим на ме.
10 Bocejam com a sua boca contra mim; com desprezo me feriram nos queixos, e contra mim se ajuntam todos.
Разваљују на ме уста своја, срамотно ме бију по образима, скупљају се на ме.
11 Entrega-me Deus ao perverso, e nas mãos dos ímpios me faz cair.
Предао ме је Бог неправеднику, и у руке безбожницима бацио ме.
12 Descançado estava eu, porém ele me quebrantou; e pegou-me pela cerviz, e me despedaçou; também me pôs por seu alvo.
Бејах миран и затре ме, и ухвативши ме за врат смрска ме и метну ме себи за белегу.
13 Cercam-me os seus flecheiros; atravessa-me os rins, e não me poupa, e o meu fel derrama em terra.
Опколише ме Његови стрелци, цепа ми бубреге немилице, просипа на земљу жуч моју.
14 Quebranta-me com quebranto sobre quebranto: arremete contra mim como um valente.
Задаје ми ране на ране, и удара на ме као јунак.
15 Cosi sobre a minha pele o saco, e revolvi a minha cabeça no pó.
Сашио сам кострет по кожи својој, и уваљао сам у прах славу своју.
16 O meu rosto todo está descorado de chorar, e sobre as minhas pálpebras está a sombra da morte:
Лице је моје подбуло од плача, на веђама је мојим смртни сен;
17 Não havendo porém violência nas minhas mãos, e sendo pura a minha oração.
Премда нема неправде у рукама мојим, и молитва је моја чиста.
18 Ah! terra, não cubras o meu sangue; e não haja lugar para o meu clamor!
Земљо, не криј крв што сам пролио, и нека нема места викању мом.
19 Eis que também agora está a minha testemunha no céu, e a minha testemunha nas alturas.
И сада ето је на небу сведок мој, сведок је мој на висини.
20 Os meus amigos são os que zombam de mim; os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus.
Пријатељи се моји подругују мном; око моје рони сузе Богу.
21 Ah! se se pudesse contender com Deus pelo homem, como o filho do homem pelo seu amigo!
О да би се човек могао правдати с Богом, као син човечији с пријатељем својим!
22 Porque se passarão poucos anos; e eu seguirei o caminho por onde não tornarei.
Јер године избројане навршују се, и полазим путем одакле се нећу вратити.
