Jó 15
1 Então respondeu Eliphaz o themanita, e disse:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Porventura dará o sábio por resposta ciência de vento? e encherá o seu ventre de vento oriental?
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 Arguindo com palavras que de nada servem e com razões, com que nada aproveita?
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 E tu tens feito vão o temor, e diminues os rogos diante de Deus.
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Porque a tua boca declara a tua iniquidade; e tu escolheste a língua dos astutos.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 A tua boca te condena, e não eu, e os teus lábios testificam contra ti.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 És tu porventura o primeiro homem que foi nascido? ou foste gerado antes dos outeiros?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Ou ouviste o secreto conselho de Deus? e a ti só limitaste a sabedoria?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 Que sabes tu, que nós não sabemos? e que entendes, que não haja em nós?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Também há entre nós encanecidos e idosos, muito mais idosos do que teu pai.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Porventura as consolações de Deus te são pequenas? ou alguma coisa se oculta em ti
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Porque te arrebata o teu coração? e porque acenam os teus olhos?
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 Para virares contra Deus o teu espírito, e deixares sair tais palavras da tua boca?
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 Que é o homem, para que seja puro? e o que nasce da mulher, para que fique justo?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 Eis que nos seus santos não confiaria, e nem os céus são puros aos seus olhos.
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 Quanto mais abominável e fedorento é o homem que bebe a iniquidade como a água?
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Escuta-me, mostrar-to-ei: e o que vi te contarei
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 (O que os sábios anunciaram, ouvindo-o de seus pais, e o não ocultaram.
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 Aos quais somente se dera a terra, e nenhum estranho passou por meis deles):
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 Todos os dias o ímpio se dá pena a si mesmo, e se reservam para o tirano um certo número de anos.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 O sonido dos horrores está nos seus ouvidos: até na paz lhe sobrevem o assolador.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Não crê que tornará das trevas, e que está esperado da espada.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 Anda vagueando por pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que já o dia das trevas lhe está preparado à mão.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 Assombram-no a angústia e a tribulação; prevalecem contra ele, como o rei preparado para a peleja.
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 Porque estende a sua mão contra Deus, e contra o Todo-poderoso se embravece.
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 Arremete contra ele com a dura cerviz, e contra os pontos grossos dos seus escudos.
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 Porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou enxundia nas ilhargas.
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 E habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguém morava, que estavam a ponto de fazer-se montões de ruínas.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Não escapará das trevas; a chama do fogo secará os seus renovos, e ao assopro da sua boca desaparecerá.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 Não confie pois na vaidade enganando-se a si mesmo, porque a vaidade será a sua recompensa.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 Antes do seu dia ela se lhe cumprirá; e o seu ramo não reverdecerá.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Sacudirá as suas uvas verdes, como as da vide, e deixará cair a sua flor como a da oliveira.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Porque o ajuntamento dos hipócritas se fará estéril, e o fogo consumirá as tendas do suborno.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 Concebem o trabalho, e parem a iniquidade, e o seu ventre prepara enganos.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
