< 14 >

1 O homem nascido da mulher é curto de dias e farto de inquietação.
Človek, ki je rojen iz ženske, je malo-dneven in poln težav,
2 Sai como a flor, e se corta; foge também como a sombra, e não permanece.
poganja kakor cvet in je odtrgan, odleti tudi kakor senca in ne nadaljuje.
3 E sobre este tal abres os teus olhos, e a mim me fazes entrar no juízo contigo.
Mar odpiraš svoje oči nad takšnim in me s seboj vodiš na sodbo?
4 Quem do imundo tirará o puro? ninguém.
Kdo lahko privede čisto stvar iz nečiste? Niti en.
5 Visto que os seus dias estão determinados, contigo está o número dos seus dias; e tu lhe puseste limites, e não passará além deles.
Ker so njegovi dnevi določeni, je število njegovih mesecev s teboj; ti si določil njegove meje, ki jih ne more prestopiti.
6 Desvia-te dele, para que tenha repouso, até que, como o jornaleiro, tenha contentamento no seu dia.
Obrni se od njega, da lahko počiva, dokler svojega dneva ne bo dovršil kakor najemnik.
7 Porque há esperança para a árvore que, se for cortada, ainda se renovará, e não cessarão os seus renovos
Kajti upanje je za drevo, če je posekano, da bo ponovno pognalo in da njegove nežne veje ne bodo odnehale.
8 Se se envelhecer na terra a sua raiz, e morrer o seu tronco no pó,
Čeprav se njegova korenina v zemlji postara in njegov štor umre v zemlji,
9 Ao cheiro das águas brotará, e dará ramos para a planta.
vendar preko vonja vode vzbrsti in požene veje kakor rastlina.
10 Porém, morrendo o homem, está abatido: e dando o homem o espírito, então onde está?
Toda človek umre in obleži. Da, človek izroči duha in kje je?
11 Como as águas se retiram do mar, e o rio se esgota, e fica seco,
Kakor vode izhlapevajo iz morja in se poplava izsušuje in posuši,
12 Assim o homem se deita, e não se levanta: até que não haja mais céus não acordarão nem se erguerão de seu sono.
tako se človek uleže in ne vstane. Dokler ne bo več neba, se ne bodo prebudili niti ne bodo dvignjeni iz svojega spanja.
13 Oxalá me escondesses na sepultura, e me ocultasses até que a tua ira se desviasse: e me pusesses um limite, e te lembrasses de mim! (Sheol h7585)
Oh, da bi me hotel skriti v grob, da bi me varoval na skrivnem, dokler tvoj bes ne mine, da bi mi določil določeni čas in me spomnil! (Sheol h7585)
14 Morrendo o homem, porventura tornará a viver? todos os dias de meu combate esperaria, até que viesse a minha mudança?
Če človek umre, mar bo ponovno živel? Vse dni svojega določenega časa bom čakal, dokler ne pride moja sprememba.
15 Chama-me, e eu te responderei, e afeiçoa-te à obra de tuas mãos.
Klical boš in jaz ti bom odgovoril; imel boš željo po delu svojih rok.
16 Pois agora contas os meus passos: porventura não vigias sobre o meu pecado?
Kajti sedaj šteješ moje korake. Mar ne paziš nad mojim grehom?
17 A minha transgressão está selada num saco, e amontoas as minhas iniquidades.
Moj prestopek je zapečaten v mošnji in ti zašiješ mojo krivičnost.
18 E, na verdade, caindo a montanha, desfaz-se: e a rocha se remove do seu lugar.
Zagotovo padajoča gora pride v nič in skala je odstranjena iz svojega kraja.
19 As águas gastam as pedras, as cheias afogam o pó da terra: e tu fazes perecer a esperança do homem.
Vode brusijo kamne. Ti izpiraš stvari, ki rastejo ven iz zemeljskega prahu in ti uničuješ upanje človeka.
20 Tu para sempre prevaleces contra ele, e ele passa; tu, mudando o seu rosto, o despedes.
Na veke prevladuješ zoper njega in on premine. Spreminjaš njegovo obličje in ga pošiljaš proč.
21 Os seus filhos estão em honra, sem que ele o saiba: ou ficam minguados sem que ele o perceba:
Njegovi sinovi so prišli v čast in on tega ne ve. Ponižani so, toda tega ne zaznava o njih.
22 Mas a sua carne nele tem dores: e a sua alma nele lamenta.
Toda njegovo meso na njem bo imelo bolečino in njegova duša znotraj njega bo žalovala.«

< 14 >