Jó 14

1 O homem nascido da mulher é curto de dias e farto de inquietação.

Ang tawo, nga natawo sa usa ka babaye, Hamubo ra sa panuigon, ug tugob sa kasamok.

2 Sai como a flor, e se corta; foge também como a sombra, e não permanece.

Siya mobuswak sama sa usa ka bulak, ug pagaputlon: Siya nagadalagan usab ingon sa usa ka anino, ug dili magadayon.

3 E sobre este tal abres os teus olhos, e a mim me fazes entrar no juízo contigo.

Nan magabuka ba ikaw sa mga mata sa pagsud-ong kaniya, Ug magadala kanako sa hukmanan uban kanimo?

4 Quem do imundo tirará o puro? ninguém.

Kinsa ang makakuha ug usa ka butang nga mahinlo gikan sa mahugaw? walay mausa.

5 Visto que os seus dias estão determinados, contigo está o número dos seus dias; e tu lhe puseste limites, e não passará além deles.

Sanglit ang iyang mga adlaw tinagalan, Ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo, Ug ikaw nagbutang ug mga utlanan kaniya nga dili niya malabang.

6 Desvia-te dele, para que tenha repouso, até que, como o jornaleiro, tenha contentamento no seu dia.

Ayaw na siya pagsud-onga, aron siya makapahulay, Hangtud nga, ingon sa usa ka sulogoon, matapus niya ang adlaw.

7 Porque há esperança para a árvore que, se for cortada, ainda se renovará, e não cessarão os seus renovos

Kay adunay kalauman sa usa ka kahoy, Kong kana pagaputlon aron nga manalingsing pag-usab, Ug nga ang diyutayng sanga niana dili mohunong.

8 Se se envelhecer na terra a sua raiz, e morrer o seu tronco no pó,

Bisan pa magakagulang ang gamot niana diha sa yuta, Ug ang tuud niana madunot sa yuta;

9 Ao cheiro das águas brotará, e dará ramos para a planta.

Apan tungod sa baho sa tubig kana mangudlot, Ug mananga ingon sa usa ka tanum.

10 Porém, morrendo o homem, está abatido: e dando o homem o espírito, então onde está?

Apan ang tawo mamatay, ug igalubong: Oo, ang gininhawa sa tawo mabugto, ug hain na man siya?

11 Como as águas se retiram do mar, e o rio se esgota, e fica seco,

Ingon nga ang katubigan maitus sa dagat, Ug ang suba magakakunhod ug momala;

12 Assim o homem se deita, e não se levanta: até que não haja mais céus não acordarão nem se erguerão de seu sono.

Mao usab ang tawo mamatay ug dili na mobalik: Hangtud nga mawala ang kalangitan, sila dili na manghigmata, Dili usab sila mapukaw sa ilang pagkatulog.

13 Oxalá me escondesses na sepultura, e me ocultasses até que a tua ira se desviasse: e me pusesses um limite, e te lembrasses de mim! (Sheol h7585)

Oh nga sa Sheol unta tagoan mo ako, Nga imo unta akong ibutang sa tago, hangtud nga mahupay ang imong kaligutgut, Nga imo unta akong tagalan ug panahon, ug mahinumdum ka kanako! (Sheol h7585)

14 Morrendo o homem, porventura tornará a viver? todos os dias de meu combate esperaria, até que viesse a minha mudança?

Kong ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab? Paabuton unta nako ang tanang adlaw sa akong pagpakigbisog, Hangtud ang akong pagkabalhin modangat.

15 Chama-me, e eu te responderei, e afeiçoa-te à obra de tuas mãos.

Ikaw motawag unta, ug kanimo ako motubag: Ikaw mokinahanglan sa buhat sa imong mga kamot.

16 Pois agora contas os meus passos: porventura não vigias sobre o meu pecado?

Apan karon imong ginaihap ang akong mga lakang? Dili ba ikaw magtimaan sa akong sala?

17 A minha transgressão está selada num saco, e amontoas as minhas iniquidades.

Ang akong kalapasan gibaliktosan sulod sa usa ka puntil, Ug imong gitak-uman ang akong kadautan.

18 E, na verdade, caindo a montanha, desfaz-se: e a rocha se remove do seu lugar.

Apan ang bukid nga nagakatumpag, mawagtang: Ug ang bato mahasalikway gikan sa iyang nahamutangan;

19 As águas gastam as pedras, as cheias afogam o pó da terra: e tu fazes perecer a esperança do homem.

Ang katubigan magahilis sa mga bato; Ang mga pag-awas niana magabugwas sa abug sa yuta: Maingon man niana ginalaglag mo ang paglaum sa tawo.

20 Tu para sempre prevaleces contra ele, e ele passa; tu, mudando o seu rosto, o despedes.

Ikaw sa walay katapusan makadaug kaniya, ug siya molabay: Ikaw magausab sa iyang nawong, ug kaniya magapalakaw.

21 Os seus filhos estão em honra, sem que ele o saiba: ou ficam minguados sem que ele o perceba:

Ang iyang mga anak mahimong dungganon, ug siya dili mahibalo niana; Ug sila ginahimong ubos apan siya dili makatimaan niana kanila.

22 Mas a sua carne nele tem dores: e a sua alma nele lamenta.

Apan kaniya may kasakit ang iyang unod, Ug sa sulod niya nagabangotan ang iyang kalag.