Jó 12
1 Então Job respondeu, e disse:
Йов а луат кувынтул ши а зис:
2 Na verdade, que só vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.
„С-ар путя зиче, ын адевэр, кэ нямул оменеск сунтець вой ши кэ одатэ ку вой ва мури ши ынцелепчуня!
3 Também eu tenho um coração como vós, e não vos sou inferior: e quem não sabe tais coisas como estas?
Ам ши еу минте ка вой, ну сунт май прежос декыт вой. Ши чине ну штие лукруриле пе каре ле спунець вой?
4 Eu sou irrisão aos meus amigos; eu, que invoco a Deus, e ele me responde; o justo e o reto servem de irrisão.
Еу сунт де батжокура приетенилор мей кынд чер ажуторул луй Думнезеу: дрептул, невиноватул, де батжокурэ!
5 Tocha desprezível é na opinião do que está descançado, aquele que está pronto a tropeçar com os pés.
‘Диспрец ын ненорочире!’ – ятэ зичеря челор феричиць: дэ брынчь куй алунекэ ку пичорул!
6 As tendas dos assoladores tem descanço, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.
Жефуиторилор ли се ласэ кортуриле ын паче, челор че мыние пе Думнезеу ле мерӂе бине, мэкар кэ Думнезеул лор есте ын пумн.
7 Mas, pergunta agora às bestas, e cada uma delas to ensinará: e às aves dos céus, e elas to farão saber;
Ынтрябэ добитоачеле, ши те вор ынвэца; пэсэриле черулуй, ши ыць вор спуне;
8 Ou fala com a terra, e ela to ensinará: até os peixes do mar to contarão.
ворбеште пэмынтулуй, ши те ва ынвэца; ши пештий мэрий ыць вор повести.
9 Quem não entende por todas estas coisas que a mão do Senhor faz isto?
Чине ну веде ын тоате ачестя довада кэ мына Домнулуй а фэкут асеменя лукрурь?
10 Em cuja mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda a carne humana.
Ел цине ын мынэ суфлетул а тот че трэеште, суфларя орькэруй труп оменеск.
11 Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar gosta as comidas?
Ну деосебеште урекя кувинтеле, кум густэ черул гурий мынкэруриле?
12 Com os idosos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.
Ла бэтрынь се гэсеште ынцелепчуня ши ынтр-о вяцэ лунгэ е причеперя.
13 Com ele está a sabedoria e a força: conselho e entendimento tem.
Ла Думнезеу есте ынцелепчуня ши путеря; сфатул ши причеперя але Луй сунт.
14 Eis que ele derriba, e não se reedificará: encerra o homem, e não se lhe abrirá.
Че дэрымэ Ел ну ва фи зидит дин ноу; пе чине-л ынкиде Ел, нимень ну-л ва скэпа.
15 Eis que ele retém as águas, e se secam; e as larga, e transtornam a terra.
Ел опреште апеле, ши тотул се усукэ; Ел ле дэ друмул, ши пустиеск пэмынтул.
16 Com ele está a força e a sabedoria: seu é o errante e o que o faz errar.
Ел аре путеря ши ынцелепчуня; Ел стэпынеште пе чел че се рэтэчеште сау рэтэчеште пе алций.
17 Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.
Ел я робь пе сфетничь ши тулбурэ минтя жудекэторилор.
18 Solta a atadura dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.
Ел дезлягэ легэтура ымпэрацилор ши ле пуне о фрынгие ын журул коапселор.
19 Aos príncipes leva despojados, aos poderosos transtorna.
Ел я робь пе преоць; Ел рэстоарнэ пе чей путерничь.
20 Aos acreditados tira a fala, e toma o entendimento aos velhos.
Ел тае ворба челор мештерь ла ворбэ; Ел я минтя челор бэтрынь.
21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos violentos.
Ел варсэ диспрецул асупра челор марь; Ел дезлягэ брыул челор тарь.
22 As profundezas das trevas manifesta, e a sombra da morte traz à luz.
Ел дескоперэ че есте аскунс ын ынтунерик; Ел адуче ла луминэ умбра морций.
23 Multiplica as gentes e as faz perecer; espalha as gentes, e as guia.
Ел фаче пе нямурь сэ кряскэ ши Ел ле нимичеште; Ел ле ынтинде пынэ департе ши Ел ле адуче ынапой ын хотареле лор.
24 Tira o coração aos chefes das gentes da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
Ел я минтя кэпетениилор попорулуй; Ел ый фаче сэ рэтэчяскэ ын пустиурь фэрэ друм,
25 Nas trevas andam às apalpadelas, sem terem luz, e os faz desatinar como ébrios.
унде быжбые прин ынтунерик ши ну вэд деслушит; Ел ый фаче сэ се клатине ка ниште оамень бець.
