Jó 12
1 Então Job respondeu, e disse:
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: |
2 Na verdade, que só vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.
| «ڕاستە ئێوە گەلێکن، بە مردنتان داناییش دەمرێت، |
3 Também eu tenho um coração como vós, e não vos sou inferior: e quem não sabe tais coisas como estas?
| بەڵام منیش وەک ئێوە تێگەیشتنم هەیە، من لە ئێوە کەمتر نیم. ئایا ئەوەی تۆ دەیڵێیت لای هەموو کەسێک نەزانراوە؟ |
4 Eu sou irrisão aos meus amigos; eu, que invoco a Deus, e ele me responde; o justo e o reto servem de irrisão.
| «لە خودا پاڕامەوە و ئەویش وەڵامی دایەوە، بەڵام بووم بە گاڵتەجاڕی هاوڕێیەکانم، هەرچەندە پیاوێکی ڕاستودروست و بێ کەموکوڕیم، بوومە مایەی گاڵتەجاڕی! |
5 Tocha desprezível é na opinião do que está descançado, aquele que está pronto a tropeçar com os pés.
| کەسێکی دڵنیا گاڵتە بە شکستی پێ هەڵخلیسکاو دەکات. |
6 As tendas dos assoladores tem descanço, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.
| چادری تێکدەران ئارامە و ئاسوودەییش بۆ ئەوانەی خودا تووڕە دەکەن، بۆ ئەوانەی بە دەستی خۆیان بتەکانیان دەهێنن. |
7 Mas, pergunta agora às bestas, e cada uma delas to ensinará: e às aves dos céus, e elas to farão saber;
| «بەڵام پرسیار لە ئاژەڵان بکە، ئەوان فێرت دەکەن، هەروەها پرسیار لە باڵندەی ئاسمانیش بکە، ئەوان پێت ڕادەگەیەنن؛ |
8 Ou fala com a terra, e ela to ensinará: até os peixes do mar to contarão.
| یان لەگەڵ زەوی بدوێ، فێرت دەکات، ماسی دەریاش بۆت باس دەکەن. |
9 Quem não entende por todas estas coisas que a mão do Senhor faz isto?
| کام لەمانە نازانێت کە دەستی خودا ئەمەی ئەنجام داوە؟ |
10 Em cuja mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda a carne humana.
| ئەوەی ژیانی هەموو زیندووێک و ڕۆحی هەموو مرۆڤێکی لەناو دەستدایە؟ |
11 Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar gosta as comidas?
| ئایا گوێ قسەکان تاقی ناکاتەوە و مەڵاشوو تامی خواردن ناکات؟ |
12 Com os idosos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.
| لە ڕیش سپیێتی دانایی و لە تەمەن درێژیش تێگەیشتن. |
13 Com ele está a sabedoria e a força: conselho e entendimento tem.
| «دانایی و تواناداری لەلای خوداوەیە، ڕاوێژ و تێگەیشتن هی ئەون. |
14 Eis que ele derriba, e não se reedificará: encerra o homem, e não se lhe abrirá.
| ئەوەی دەڕووخێنێت بنیاد نانرێتەوە، ئەگەر دەرگای لەسەر کەسێک داخست لێی ناکرێتەوە. |
15 Eis que ele retém as águas, e se secam; e as larga, e transtornam a terra.
| ڕێ لە ئاو دەگرێت، وشکەساڵی دێت، بەڕەڵای دەکات زەوی سەرەوژێر دەکات. |
16 Com ele está a força e a sabedoria: seu é o errante e o que o faz errar.
| هێز و دانایی لەلای ئەوە، چەواشەکار و چەواشەکراو هی ئەون. |
17 Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.
| ڕاوێژکاران بە پێ خاوسی دەبات، دادوەران تووشی شێتی دەکات. |
18 Solta a atadura dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.
| کۆتی پاشاکان دەکاتەوە و ناوقەدیان بە پشتێن دەبەستێتەوە. |
19 Aos príncipes leva despojados, aos poderosos transtorna.
| کاهینەکان بە پێ خاوسی دەبات و پتەوەکان سەرەوژێر دەکات. |
20 Aos acreditados tira a fala, e toma o entendimento aos velhos.
| ڕێگری گفتوگۆ لە شارەزایان دەکات، ژیری لە پیران دەستێنێتەوە. |
21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos violentos.
| سووکایەتی بەسەر پایەداراندا دەبارێنێت و پشتێنی بەهێزان شل دەکاتەوە. |
22 As profundezas das trevas manifesta, e a sombra da morte traz à luz.
| قووڵاییەکان لە تاریکی ئاشکرا دەکات و سێبەری مەرگ بۆ ڕووناکی دەردەخات. |
23 Multiplica as gentes e as faz perecer; espalha as gentes, e as guia.
| نەتەوەکان مەزن دەکات و لەناویان دەبات، نەتەوەکان بەرفراوان دەکات و پەرتەوازەیان دەکات. |
24 Tira o coração aos chefes das gentes da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
| مێشک لە سەرکردەکانی گەلی زەوی دەستێنێتەوە و لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا وێڵیان دەکات. |
25 Nas trevas andam às apalpadelas, sem terem luz, e os faz desatinar como ébrios.
| لە تاریکیدا بە پەلەکوتێ دەڕۆن و ڕووناکی نییە، وەک سەرخۆش بە ئەملا و ئەولادا دەکەون. |
