< 11 >

1 Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse
Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:
2 Porventura não se dará resposta à multidão de palavras? E o homem falador será justificado?
„Сэ рэмынэ ачастэ нэвалэ де кувинте фэрэ рэспунс ши сэ крядэ лимбутул кэ аре дрептате?
3 As tuas mentiras se hão de calar os homens? E zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?
Вор фаче ворбеле тале дешарте пе оамень сэ такэ? Ши-ць вей бате жок де алций, фэрэ сэ те факэ чинева де рушине?
4 Pois tu disseste: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.
Ту зичь: ‘Фелул меу де а ведя есте дрепт ши сунт курат ын окий Тэй.’
5 Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti!
Ах, де ар вря Думнезеу сэ ворбяскэ, де Шь-ар дескиде бузеле сэ-ць рэспундэ
6 E te fizesse saber os segredos da sabedoria, que ela é multíplice em eficácia; pelo que sabe que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.
ши де ць-ар дескопери тайнеле ынцелепчуний Луй, але ынцелепчуний Луй немэрӂините, ай ведя атунч кэ ну-ць рэсплэтеште тотушь дупэ фэрэделеӂя та!
7 Porventura alcançarás os caminhos de Deus? ou chegarás à perfeição do Todo-poderoso?
Поць спуне ту кэ поць пэтрунде адынчимиле луй Думнезеу, кэ поць ажунӂе ла куноштинца десэвыршитэ а Челуй Атотпутерник?
8 Como as alturas dos céus é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? mais profunda do que o inferno, que poderás tu saber? (Sheol h7585)
Кыт черуриле-й де ыналтэ: че поць фаче? Май адынкэ декыт Локуинца морцилор: че поць шти? (Sheol h7585)
9 Mais comprida é a sua medida do que a terra: e mais larga do que o mar.
Ынтиндеря ей есте май лунгэ декыт пэмынтул ши май латэ декыт маря.
10 Se ele destruir, e encerrar, ou se recolher, quem o fará tornar para traz?
Дакэ апукэ, дакэ ынкиде ши кямэ Ел ла жудекатэ, чине-Л поате опри?
11 Porque ele conhece aos homens vãos, e vê o vício; e não o terá em consideração?
Кэч Ел куноаште пе фэкэторий де реле, веде ушор пе виноваць.
12 Mas o homem vão é falto de entendimento; sim, o homem nasce como a cria do jumento montez.
Омул, димпотривэ, аре минте де небун ши с-а нэскут ка мынзул унуй мэгар сэлбатик!
13 Se tu preparaste o teu coração, e estendeste as tuas mãos para ele!
Ту ындряптэ-ць инима спре Думнезеу, ынтинде-ць мыниле спре Ел.
14 Se há iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti e não deixes habitar a injustiça nas tuas tendas.
Депэртязэ-те де фэрэделеӂе ши ну лэса недрептатя сэ локуяскэ ын кортул тэу.
15 Porque então o teu rosto levantarás sem mácula: e estarás firme, e não temerás.
Ши атунч, ыць вей ридика фрунтя фэрэ тямэ, вей фи таре ши фэрэ фрикэ;
16 Porque te esquecerás dos trabalhos, e te lembrarás deles como das águas que já passaram
ыць вей уйта суферинцеле ши-ць вей адуче аминте де еле ка де ниште апе каре с-ау скурс.
17 E a tua vida mais clara se levantará do que o meio dia; ainda que seja trevas, será como a manhã.
Зилеле тале вор стрэлучи май таре декыт соареле ла амязэ, ынтунерикул тэу ва фи ка лумина диминеций.
18 E terás confiança; porque haverá esperança; e buscarás e repousarás seguro.
Вей фи плин де ынкредере ши нэдеждя ну-ць ва фи задарникэ. Те вей уйта ын журул тэу ши вей ведя кэ те поць одихни лиништит.
19 E deitar-te-ás, e ninguém te espantará; muitos suplicarão o teu rosto.
Те вей кулка ши нимень ну те ва тулбура, ши мулць вор умбла дупэ бунэвоинца та.
20 Porém os olhos dos ímpios desfalecerão, e perecerá o seu refúgio: e a sua esperança será o expirar da alma
Дар окий челор рэй се вор топи; ей н-ау лок де скэпаре: моартя, ятэ нэдеждя лор!”

< 11 >