Jó 10
1 A minha alma tem tédio à minha vida: darei livre curso à minha queixa, falarei na amargura da minha alma.
М-ам дезгустат де вяцэ! Вой да друм слобод плынӂерий меле, вой ворби ын амэрэчуня суфлетулуй меу.
2 Direi a Deus: Não me condenes: faze-me saber porque contendes comigo.
Еу зик луй Думнезеу: ‘Ну мэ осынди! Аратэ-мь пентру че Те черць ку мине!
3 Parece-te bem que me oprimas? que rejeites o trabalho das tuas mãos? e resplandeças sobre o conselho dos ímpios?
Ыць плаче сэ кинуешть, сэ диспрецуешть фэптура мынилор Тале, ын тимп че фачь сэ-Ць стрэлучяскэ бунэвоинца песте сфатул челор рэй?
4 Tens tu porventura olhos de carne? vês tu como vê o homem?
Оаре ай окь де карне, сау везь кум веде ун ом?
5 São os teus dias como os dias do homem? Ou são os teus anos como os anos de um homem,
Зилеле Тале сунт ка зилеле омулуй ши аний Тэй ка аний луй,
6 Para te informares da minha iniquidade, e averiguares o meu pecado?
ка сэ черчетезь фэрэделеӂя мя ши сэ кауць пэкатул меу,
7 Bem sabes tu que eu não sou ímpio: todavia ninguém há que me livre da tua mão.
кынд штий бине кэ ну сунт виноват ши кэ нимень ну мэ поате скэпа дин мына Та?
8 As tuas mãos me fizeram e me formaram todo em roda; contudo me consomes.
Мыниле Тале м-ау фэкут ши м-ау зидит, еле м-ау ынтокмит ын ынтреӂиме… Ши Ту сэ мэ нимичешть!
9 Peço-te que te lembres de que como barro me formaste e me farás tornar em pó.
Аду-Ць аминте кэ Ту м-ай лукрат ка лутул! Ши врей дин ноу сэ мэ префачь ын цэрынэ?
10 Porventura não me vasaste como leite, e como queijo me não coalhaste?
Ну м-ай мулс ка лаптеле? Ну м-ай ынкегат ка брынза?
11 De pele e carne me vestiste, e com ossos e nervos me ligaste.
М-ай ымбрэкат ку пеле ши карне, м-ай цесут ку оасе ши вине;
12 Vida e beneficência me fizeste: e o teu cuidado guardou o meu espírito.
мь-ай дат бунэвоинца Та ши вяца, м-ай пэстрат ку суфларя прин ынгрижириле ши паза Та.
13 Porém estas coisas as ocultaste no teu coração: bem sei eu que isto esteve contigo.
Ятэ тотушь че аскундяй ын инима Та, ятэ, штиу акум че авяй де гынд:
14 Se eu pecar, tu me observas; e da minha iniquidade não me escusarás.
ка, дакэ пэкэтуеск, сэ мэ пындешть ши сэ ну-мь ерць фэрэделеӂя.
15 Se for ímpio, ai de mim! e se for justo, não levantarei a minha cabeça: farto estou de afronta; e olho para a minha miséria.
Дакэ сунт виноват, вай де мине! Дакэ сунт невиноват, ну ындрэзнеск сэ-мь ридик капул, сэтул де рушине ши куфундат ын тикэлошия мя.
16 Porque se vai crescendo; tu me caças como a um leão feroz: tornas-te, e fazes maravilhas contra mim.
Ши дакэ ындрэзнеск сэ-л ридик, мэ урмэрешть ка ун леу, мэ ловешть ку лукрурь де мират,
17 Tu renovas contra mim as tuas testemunhas, e multiplicas contra mim a tua ira; revezes e combate estão comigo.
Ымь пуй ынаинте ной марторь ымпотривэ, Ыць креште мыния ымпотрива мя ши мэ нэпэдешть ку о дроае де ненорочирь.
18 Por que pois me tiraste da madre? Ah se então dera o espírito, e olhos nenhuns me vissem!
Пентру че м-ай скос дин пынтечеле мамей меле? О, де аш фи мурит, ши окюл сэ ну мэ фи вэзут!
19 Que tivera sido como se nunca fôra: e desde o ventre fôra levado à sepultura!
Аш фи ка ши кум н-аш фи фост, ши дин пынтечеле мамей меле аш фи трекут ын мормынт!
20 Porventura não são poucos os meus dias? cessa pois, e deixa-me, para que por um pouco eu tome alento;
Ну сунт зилеле меле дестул де пуцине? Сэ мэ ласе дар, сэ плече де ла мине ши сэ рэсуфлу пуцин
21 Antes que vá e de onde nunca torne, à terra da escuridão e da sombra da morte;
ынаинте де а мэ дуче, ка сэ ну мэ май ынторк,
22 Terra escuríssima, como a mesma escuridão, terra da sombra, da morte e sem ordem alguma e onde a luz é como a escuridão.
ын цара ынтунерикулуй ши а умбрей морций, ын цара негурий адынчь, унде домнеск умбра морций ши неорындуяла ши унде лумина есте ка ынтунерикул!’”
