< Tiago 3 >

1 Meus irmãos, não sejais mestres, sabendo que receberemos maior juízo.
Ⱪerindaxlirim, aranglardin kɵp kixi tǝlim bǝrgüqi boliwalmanglar! Qünki silǝrgǝ mǝlumki, biz [tǝlim bǝrgüqilǝr] baxⱪilardin tehimu ⱪattiⱪ soraⱪⱪa tartilimiz.
2 Porque todos tropeçamos em muitas coisas. Se alguém não tropeça em palavra, o tal varão é perfeito, e poderoso para também refrear todo o corpo.
Qünki ⱨǝmmimiz kɵp ixlarda hatalixip putliximiz. [Ⱨalbuki], ǝgǝr birsi tilda hatalaxmisa, u kamalǝtkǝ yǝtkǝn, pütkül tenini tizginliyǝligǝn adǝm bolidu.
3 Eis aqui que nós pomos freio nas bocas aos cavalos, para que nos obedeçam; e governamos todo o seu corpo.
Mana, biz atlarni ɵzimizgǝ beⱪindurux üqün aƣziƣa yügǝn salimiz; buning bilǝn pütkül tǝnlirini [haliƣan tǝrǝpkǝ] buriyalaymiz.
4 Vede também as naus que, sendo tão grandes, e levadas de impetuosos ventos, se viram com um bem pequeno leme para onde quer que quizer a vontade daquele que as governa.
Mana, kemilǝrgimu ⱪaranglar; xunqilik yoƣan bolsimu, yǝnǝ kelip dǝⱨxǝtlik xamallar tǝripidin urulup ⱨǝydilidiƣan bolsimu, lekin rolqi ⱪǝyǝrgǝ ularni ⱨǝydǝy desǝ, u kiqikkinǝ bir rol arⱪiliⱪ uni haliƣan tǝrǝpkǝ buraydu.
5 Assim também a língua é um pequeno membro, e gloría-se de grandes coisas. vede quão grande bosque um pequeno fogo incendeia.
Xuningƣa ohxax, gǝrqǝ til [tenimizning] kiqik bir ǝzasi bolsimu, lekin tolimu yoƣan sɵzlǝydu. Kiqikkinǝ bir ot uqⱪunining qong ormanƣa ot tutaxturalaydiƣanliⱪini oylap beⱪinglar!
6 A língua também é fogo, mundo de iniquidade; assim a língua está posta entre os nossos membros, e contamina todo o corpo, e inflama a roda do nosso nascimento, e é inflamada do inferno. (Geenna g1067)
Til — dǝrwǝⱪǝ bir ottur; u ǝzalirimiz arisidin orun elip ⱪǝbiⱨlikkǝ tolƣan bir alǝm bolidu. U pütkül tǝnni bulƣiƣuqidur; u dozah otidin tutaxturulup, pütkül tǝbiǝtning qaⱪiƣa ot tutaxturidu! (Geenna g1067)
7 Porque toda a natureza, tanto de bestas feras como de aves, tanto de réptis como de animais do mar, se amansa e foi domada pela natureza humana;
Qünki ⱨǝrtürlük ⱨaywanlar ⱨǝm uqar-ⱪanatlar, ɵmiligüqi ⱨaywanlar ⱨǝm dengizdiki mǝhluⱪlar insaniyǝt tǝripidin kɵndürülmǝktǝ ⱨǝmdǝ kɵndürülgǝnidi.
8 Mas nenhum homem pode domar a língua. É um mal que não se pode refrear, está cheia de peçonha mortal.
Əmma tilni ⱨeqkim kɵndürǝlmǝydu; u tinimsiz rǝzil bir nǝrsǝ bolup, janƣa zamin bolidiƣan zǝⱨǝrgǝ tolƣandur.
9 Com ela bendizemos a Deus e Pai, e com ela maldizemos os homens, feitos à semelhança de Deus.
Biz tilimiz bilǝn Pǝrwǝrdigar Atimizƣa xanu-tǝxǝkkür ⱪayturimiz, wǝ yǝnǝ uning bilǝn Hudaning obrazida yaritilƣan insanlarni ⱪarƣaymiz.
10 De uma mesma boca procede benção e maldição. Meus irmãos, não convém que isto se faça assim.
Demǝk, ohxax bir eƣizdin ⱨǝm tǝxǝkkür-mubarǝk ⱨǝm lǝnǝt-ⱪarƣax qiⱪidu. I ⱪerindaxlirim, bundaⱪ bolmasliⱪi kerǝk!
11 Porventura deita alguma fonte de um mesmo manancial água doce e água amargosa?
Bir bulaⱪ ohxax bir kɵzdin birla waⱪitta tatliⱪ ⱨǝm ⱪirtaⱪ su qiⱪiramdu?
12 Meus irmãos, pode também a figueira produzir azeitonas, ou a videira figos? Assim também nenhuma fonte pode produzir água salgada e água doce.
I ⱪerindaxlirim, ǝnjür dǝrihi zǝytunning mewisini bǝrmǝydu, yaki üzüm teli ǝnjürning mewisini berǝlǝmdu? Ⱨǝm tuzluⱪ [bulaⱪ] tatliⱪ sunimu qiⱪiralmaydu.
13 Quem dentre vós é sábio e entendido? Mostre por seu bom trato as suas obras em mansidão de sabedoria.
Aranglarda kim dana wǝ pǝmlik? Pǝzilǝtlik yürüx-turuxidin u danaliⱪⱪa has bolƣan mɵmin-kǝmtǝrlik bilǝn ǝmǝllirini kɵrsǝtsun!
14 Porém, se tendes amarga inveja, e contenda em vosso coração, não vos glorieis, nem mintais contra a verdade;
Lekin ǝgǝr ⱪǝlbinglarda aqqiⱪ ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ jedǝl-majira bolsa, ǝmdi yalƣan sɵzlǝr bilǝn ⱨǝⱪiⱪǝtni yoⱪⱪa qiⱪarmanglar, mahtanmanglar.
15 Esta sabedoria não é sabedoria que vem do alto, mas é terrena, animal e diabólica.
Bundaⱪ «danaliⱪ» ǝrxtin ǝmǝs, bǝlki dunyaƣa, insan tǝbiiyitigǝ has bolup, jin-xǝytandin kǝlgǝndur.
16 Porque onde há inveja e contenda ai há perturbação e toda a obra perversa.
Qünki ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ jedǝl-majira bolƣanla yǝrdǝ ⱪalaymiⱪanqiliⱪ wǝ ⱨǝrhil rǝzilliklǝr bolidu.
17 Mas a sabedoria que do alto vem é, primeiramente, pura, depois pacífica, moderada, tratável, cheia de misericórdia e de bons frutos, sem parcialidade, e sem hipocrisia.
Lekin ǝrxtin kǝlgǝn danaliⱪ bolsa, u aldi bilǝn paktur, u yǝnǝ tinqliⱪpǝrwǝr, hux peil, baxⱪilarning pikrigǝ ⱪuliⱪi oquⱪ, rǝⱨimdil bolup, yahxi mewilǝr bilǝn tolƣan, uningda tǝrǝpbazliⱪ yaki sahtipǝzlik yoⱪtur.
18 Ora o fruto da justiça semeia-se na paz, para os que exercitam a paz.
Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ uruⱪliri tinqliⱪpǝrwǝrlǝr arisida qeqilip, tinqliⱪ iqidǝ mewǝ beridu.

< Tiago 3 >