Tiago 3
1 Meus irmãos, não sejais mestres, sabendo que receberemos maior juízo.
ஹே மம ப்⁴ராதர: , ஸி²க்ஷகைரஸ்மாபி⁴ ர்கு³ருதரத³ண்டோ³ லப்ஸ்யத இதி ஜ்ஞாத்வா யூயம் அநேகே ஸி²க்ஷகா மா ப⁴வத|
2 Porque todos tropeçamos em muitas coisas. Se alguém não tropeça em palavra, o tal varão é perfeito, e poderoso para também refrear todo o corpo.
யத: ஸர்வ்வே வயம்’ ப³ஹுவிஷயேஷு ஸ்க²லாம: , ய: கஸ்²சித்³ வாக்யே ந ஸ்க²லதி ஸ ஸித்³த⁴புருஷ: க்ரு’த்ஸ்நம்’ வஸீ²கர்த்தும்’ ஸமர்த²ஸ்²சாஸ்தி|
3 Eis aqui que nós pomos freio nas bocas aos cavalos, para que nos obedeçam; e governamos todo o seu corpo.
பஸ்²யத வயம் அஸ்²வாந் வஸீ²கர்த்தும்’ தேஷாம்’ வக்த்ரேஷு க²லீநாந் நிதா⁴ய தேஷாம்’ க்ரு’த்ஸ்நம்’ ஸ²ரீரம் அநுவர்த்தயாம: |
4 Vede também as naus que, sendo tão grandes, e levadas de impetuosos ventos, se viram com um bem pequeno leme para onde quer que quizer a vontade daquele que as governa.
பஸ்²யத யே போதா அதீவ ப்³ரு’ஹதா³காரா: ப்ரசண்ட³வாதைஸ்²ச சாலிதாஸ்தே(அ)பி கர்ணதா⁴ரஸ்ய மநோ(அ)பி⁴மதாத்³ அதிக்ஷுத்³ரேண கர்ணேந வாஞ்சி²தம்’ ஸ்தா²நம்’ ப்ரத்யநுவர்த்தந்தே|
5 Assim também a língua é um pequeno membro, e gloría-se de grandes coisas. vede quão grande bosque um pequeno fogo incendeia.
தத்³வத்³ ரஸநாபி க்ஷுத்³ரதராங்க³ம்’ ஸந்தீ த³ர்பவாக்யாநி பா⁴ஷதே| பஸ்²ய கீத்³ரு’ங்மஹாரண்யம்’ த³ஹ்யதே (அ)ல்பேந வஹ்நிநா|
6 A língua também é fogo, mundo de iniquidade; assim a língua está posta entre os nossos membros, e contamina todo o corpo, e inflama a roda do nosso nascimento, e é inflamada do inferno. (Geenna g1067)
ரஸநாபி ப⁴வேத்³ வஹ்நிரத⁴ர்ம்மரூபபிஷ்டபே| அஸ்மத³ங்கே³ஷு ரஸநா தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸந்திஷ்ட²தி ஸா க்ரு’த்ஸ்நம்’ தே³ஹம்’ கலங்கயதி ஸ்ரு’ஷ்டிரத²ஸ்ய சக்ரம்’ ப்ரஜ்வலயதி நரகாநலேந ஜ்வலதி ச| (Geenna g1067)
7 Porque toda a natureza, tanto de bestas feras como de aves, tanto de réptis como de animais do mar, se amansa e foi domada pela natureza humana;
பஸு²பக்ஷ்யுரோக³ஜலசராணாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்வபா⁴வோ த³மயிதும்’ ஸ²க்யதே மாநுஷிகஸ்வபா⁴வேந த³மயாஞ்சக்ரே ச|
8 Mas nenhum homem pode domar a língua. É um mal que não se pode refrear, está cheia de peçonha mortal.
கிந்து மாநவாநாம்’ கேநாபி ஜிஹ்வா த³மயிதும்’ ந ஸ²க்யதே ஸா ந நிவார்ய்யம் அநிஷ்டம்’ ஹலாஹலவிஷேண பூர்ணா ச|
9 Com ela bendizemos a Deus e Pai, e com ela maldizemos os homens, feitos à semelhança de Deus.
தயா வயம்’ பிதரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³ம: , தயா சேஸ்²வரஸ்ய ஸாத்³ரு’ஸ்²யே ஸ்ரு’ஷ்டாந் மாநவாந் ஸ²பாம: |
10 De uma mesma boca procede benção e maldição. Meus irmãos, não convém que isto se faça assim.
ஏகஸ்மாத்³ வத³நாத்³ த⁴ந்யவாத³ஸா²பௌ நிர்க³ச்ச²த: | ஹே மம ப்⁴ராதர: , ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ந கர்த்தவ்யம்’|
11 Porventura deita alguma fonte de um mesmo manancial água doce e água amargosa?
ப்ரஸ்ரவண: கிம் ஏகஸ்மாத் சி²த்³ராத் மிஷ்டம்’ திக்தஞ்ச தோயம்’ நிர்க³மயதி?
12 Meus irmãos, pode também a figueira produzir azeitonas, ou a videira figos? Assim também nenhuma fonte pode produzir água salgada e água doce.
ஹே மம ப்⁴ராதர: , உடு³ம்ப³ரதரு: கிம்’ ஜிதப²லாநி த்³ராக்ஷாலதா வா கிம் உடு³ம்ப³ரப²லாநி ப²லிதும்’ ஸ²க்நோதி? தத்³வத்³ ஏக: ப்ரஸ்ரவணோ லவணமிஷ்டே தோயே நிர்க³மயிதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
13 Quem dentre vós é sábio e entendido? Mostre por seu bom trato as suas obras em mansidão de sabedoria.
யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஜ்ஞாநீ ஸுபோ³த⁴ஸ்²ச க ஆஸ்தே? தஸ்ய கர்ம்மாணி ஜ்ஞாநமூலகம்ரு’து³தாயுக்தாநீதி ஸதா³சாராத் ஸ ப்ரமாணயது|
14 Porém, se tendes amarga inveja, e contenda em vosso coração, não vos glorieis, nem mintais contra a verdade;
கிந்து யுஷ்மத³ந்த: கரணமத்⁴யே யதி³ திக்தேர்ஷ்யா விவாதே³ச்சா² ச வித்³யதே தர்ஹி ஸத்யமதஸ்ய விருத்³த⁴ம்’ ந ஸ்²லாக⁴த்⁴வம்’ நசாந்ரு’தம்’ கத²யத|
15 Esta sabedoria não é sabedoria que vem do alto, mas é terrena, animal e diabólica.
தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாநம் ஊர்த்³த்⁴வாத்³ ஆக³தம்’ நஹி கிந்து பார்தி²வம்’ ஸ²ரீரி பௌ⁴திகஞ்ச|
16 Porque onde há inveja e contenda ai há perturbação e toda a obra perversa.
யதோ ஹேதோரீர்ஷ்யா விவாதே³ச்சா² ச யத்ர வேத்³யேதே தத்ரைவ கலஹ: ஸர்வ்வம்’ து³ஷ்க்ரு’தஞ்ச வித்³யதே|
17 Mas a sabedoria que do alto vem é, primeiramente, pura, depois pacífica, moderada, tratável, cheia de misericórdia e de bons frutos, sem parcialidade, e sem hipocrisia.
கிந்தூர்த்³த்⁴வாத்³ ஆக³தம்’ யத் ஜ்ஞாநம்’ தத் ப்ரத²மம்’ ஸு²சி தத: பரம்’ ஸா²ந்தம்’ க்ஷாந்தம் ஆஸு²ஸந்தே⁴யம்’ த³யாதி³ஸத்ப²லை: பரிபூர்ணம் அஸந்தி³க்³த⁴ம்’ நிஷ்கபடஞ்ச ப⁴வதி|
18 Ora o fruto da justiça semeia-se na paz, para os que exercitam a paz.
ஸா²ந்த்யாசாரிபி⁴: ஸா²ந்த்யா த⁴ர்ம்மப²லம்’ ரோப்யதே|
