Isaías 7
1 Sucedeu pois nos dias de Achaz, filho de Jothão, filho d'Uzias, rei de Judá, que Resin, rei da Síria, e Peka, filho de Remalias, rei de Israel, subiram a Jerusalém, para pelejar contra ela, porém, pelejando, nada puderam contra ela.
Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Syrii, wraz z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią walczyć, lecz nie mógł jej zdobyć.
2 E deram aviso à casa de David, dizendo: A Síria repousa sobre Ephraim. Então se comoveu o seu coração, e o coração do seu povo, como se comovem as árvores do bosque com o vento
I doniesiono domowi Dawida: Syria zmówiła się z Efraimem. Wtedy zadrżało jego serce i serce jego ludu, jak drżą od wiatru drzewa w lesie.
3 Então disse o Senhor a Isaias: Agora tu e teu filho Sear-jasub saí ao encontro de Achaz, ao fim do canal do viveiro superior, ao caminho do campo do lavandeiro.
Wtedy PAN powiedział do Izajasza: Wyjdź teraz naprzeciw Achaza, ty i Szear-Jaszub, twój syn, na koniec kanału górnej sadzawki przy drodze pola folusznika;
4 E dize-lhe: Guarda-te, e está descançado, não temas, nem se desanime o teu coração por causa destes dois rabos de tições fumegantes, por causa do ardor da ira de Resin, e da Síria, e do filho de Remalias.
I powiedz mu: Uważaj i bądź spokojny; nie bój się i niech twoje serce nie lęka się z powodu dwóch niedopałków dymiących głowni, z powodu zapalczywego gniewu Resina z Syrią oraz syna Remaliasza.
5 Porquanto a Síria teve contra ti maligno conselho, com Ephraim, e com o filho de Remalias, dizendo:
A ponieważ Syria, Efraim i syn Remaliasza uknuli przeciwko tobie zło, mówiąc:
6 Vamos subir contra Judá, e despertemo-lo, e repartamo-lo entre nós, e façamos reinar no meio dele como rei o filho de Tabeal.
Wyruszmy przeciw Judzie i nastraszmy ją, zróbmy sobie w niej wyłom i ustanówmy w niej królem syna Tabeela;
7 Assim diz o Senhor Deus: Isto não subsistirá, nem tão pouco acontecerá.
Tak mówi Pan BÓG: Nie stanie się to i nie dojdzie do tego.
8 Porém o cabeça da Síria será Damasco, e o cabeça de Damasco Resin: e dentro de sessenta e cinco anos Ephraim será quebrantado, e deixará de ser povo.
Głową Syrii bowiem [jest] Damaszek, a głową Damaszku Resin; a po sześćdziesięciu pięciu latach Efraim będzie tak rozbity, że [już] nie będzie ludem.
9 Entretanto o cabeça de Ephraim será Samaria, e o cabeça de Samaria o filho de Remalias: se o não crerdes, deveras não ficareis firmes.
A głową Efraima [jest] Samaria, głową zaś Samarii – syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzycie, na pewno się nie ostoicie.
10 E continuou o Senhor a falar com Achaz, dizendo:
Ponadto PAN powiedział do Achaza:
11 Pede para ti ao Senhor teu Deus um sinal; pede-o ou em baixo nas profundezas ou em cima nas alturas. (Sheol h7585)
Proś dla siebie o znak od PANA, twego Boga, czy to z głębin, czy wysoko w górze. (Sheol h7585)
12 Porém disse Achaz: Não o pedirei, nem tentarei ao Senhor.
Wtedy Achaz odpowiedział: Nie będę prosił PANA ani wystawiał go na próbę.
13 Então disse: Ouvi agora, ó casa de David: Pouco vos é afadigardes os homens, senão que ainda afadigareis também ao meu Deus?
A on powiedział: Posłuchaj teraz, domu Dawida! Czy mało wam naprzykrzać się ludziom, że naprzykrzacie się także mojemu Bogu?
14 Portanto o mesmo Senhor vos dará um sinal: Eis que a virgem conceberá, e parirá um filho, e chamará o seu nome Emanuel.
Dlatego sam Pan da wam znak. Oto dziewica pocznie i urodzi syna, i nazwie go Emmanuel.
15 Manteiga e mel comerá, até que ele saiba rejeitar o mal e escolher o bem.
Będzie on jadł masło i miód, aż będzie umiał odrzucać zło, a wybierać dobro.
16 Na verdade, antes que este menino saiba rejeitar o mal e escolher o bem, a terra de que te enfadas será desamparada dos seus dois reis.
Zanim bowiem to dziecko będzie umiało odrzucać zło i wybierać dobro, ziemia, którą się brzydzisz, zostanie opuszczona przez dwóch swoich królów.
17 Porém o Senhor fará vir sobre ti, e sobre o teu povo, e sobre a casa de teu pai, dias tais, quais nunca vieram, desde o dia em que Ephraim se desviou de Judá, pelo rei d'Assyria.
PAN sprowadzi na ciebie, na twój lud i na dom twego ojca dni, jakich nie było od dnia, w którym Efraim odstąpił od Judy – za sprawą króla Asyrii.
18 Porque há de acontecer que naquele dia assobiará o Senhor às moscas, que há no extremo dos rios do Egito, e às abelhas que andam na terra da Assyria;
I stanie się w tym dniu, że PAN zaświszcze na muchy, które są na krańcach rzek Egiptu, i na pszczoły, które są w ziemi Asyrii.
19 E virão, e pousarão todas nos vales desertos e nas fendas das penhas, e em todos os espinhos e em todas as florestas.
I przybędą, i wszystkie obsiądą puste doliny i rozpadliny skalne, wszelkie krzaki kolczaste i wszelkie krzewy.
20 Naquele dia rapará o Senhor com uma navalha alugada, que está de além do rio, com o rei da Assyria, a cabeça e os cabelos dos pés: e até a barba totalmente tirará.
W tym dniu Pan ogoli wynajętą brzytwą – tymi, którzy są za rzeką, [czyli] królem Asyrii – głowę i włosy na nogach, także i brodę obetnie.
21 E sucederá naquele dia que alguém criará uma vaca e duas ovelhas:
I stanie się w tym dniu, że człowiek będzie hodował jedną krowę i dwie owce.
22 E acontecerá que por causa da abundância do leite que lhe derem comerá manteiga; e manteiga e mel comerá todo aquele que ficar de resto no meio da terra.
A dzięki obfitemu udojowi mleka będzie jadł masło. Każdy bowiem, kto pozostanie w ziemi, będzie jadł masło i miód.
23 Sucederá também naquele dia que todo o lugar, em que houver mil vides, do valor de mil moedas de prata, será para as sarças e para os espinheiros.
Stanie się też w tym dniu, że każde miejsce, gdzie rosło tysiąc winorośli wartości tysiąca srebrników, zarośnie ostem i cierniem.
24 Com arco e flechas se entrará nele, porque toda a terra será sarças e espinheiros.
Wtedy ze strzałami i z łukiem będą tam chodzić, bo cała ziemia zarośnie ostem i cierniem.
25 E também todos os montes, que costumam cavar com enxadas, se não irá a eles por causa do temor das sarças e dos espinheiros, porém servirão para enviarem ali bois e serem pisados do gado miúdo.
A na wszystkie góry, które uprawiano motyką, nie dojdzie strach przed ostem i cierniem. Ale będą [przeznaczone] na pastwisko dla wołów i do deptania przez trzodę.
