Isaías 18
1 Ai da terra que ensombreia com as suas asas, que está além dos rios da Ethiopia,
Вай де тине, царэ ын каре рэсунэ зэнгэнит де арме ши каре ешть динколо де рыуриле Етиопией!
2 Que envia embaixadores por mar, e em navios de junco sobre as águas, dizendo: Ide, mensageiros ligeiros, à nação arrastada e pelada, a um povo terrível desde o seu princípio e daí em diante; a uma nação de regra em regra e de atropelar, cuja terra despojam os rios
Ту, каре тримиць соль пе маре ын корэбий де папурэ, каре плутеск пе лучиул апелор! Дучеци-вэ, соль юць, ла нямул ачела таре ши путерник, ла попорул ачела ынфрикошат де ла ынчепутул луй, ням путерник каре здробеште тотул ши а кэруй царэ есте тэятэ де рыурь!
3 Vós, todos os habitadores do mundo, e vós os moradores da terra, quando se arvorar a bandeira nos montes, o vereis; e quando se tocar a trombeta, o ouvireis.
Вой, тоць локуиторь ай лумий, ши вой, локуиторь ай пэмынтулуй, луаць сяма кынд се ыналцэ стягул пе мунць ши аскултаць кынд сунэ трымбица!
4 Porque assim me disse o Senhor: Estarei quieto, olhando desde a minha morada, como o ardor resplandecente depois da chuva, como a nuvem do orvalho no ardor da sega.
Кэч аша мь-а ворбит Домнул: „Еу привеск лиништит дин локуинца Мя пе кэлдура арзэтоаре а луминий соарелуй ши пе абурул де роуэ, ын випия сечеришулуй.
5 Porque antes da sega, quando já o gomo está perfeito, e as uvas verdes amadurecem depois de brotarem, então podará os sarmentos com a podoa, e, cortando os ramos, os tirará dali.
Дар, ынаинте де сечериш, кынд каде флоаря ши родул се фаче агуридэ, ел тае ындатэ млэдицеле ку косоаре, ба тае кяр лэстарий ши-й арункэ…”
6 Juntamente serão deixados às aves dos montes e aos animais da terra: e sobre eles passarão o verão as aves de rapina, e todos os animais da terra invernarão sobre eles.
Ши асириений вор фи лэсаць астфел прадэ пэсэрилор рэпитоаре дин мунць ши фярелор пэмынтулуй; пэсэриле де прадэ вор петрече вара пе трупуриле лор моарте, ши фяреле пэмынтулуй вор ерна пе еле.
7 Naquele tempo trará um presente ao Senhor dos exércitos o povo arrastado e pelado, e o povo terrível desde o seu princípio e daí em diante; uma nação de regra em regra e de atropelar, cuja terra despojam os rios, ao lugar do nome do Senhor dos exércitos, ao monte de Sião.
Ын время ачея, се вор адуче дарурь де мынкаре Домнулуй оштирилор де попорул чел таре ши путерник, де попорул чел ынфрикошат де ла ынчепутул луй, ням путерник, каре здробеште тотул ши а кэруй царэ есте тэятэ де рыурь: вор фи адусе аколо унде локуеште Нумеле Домнулуй оштирилор, пе мунтеле Сионулуй.
