< Isaías 12 >

1 E dirás naquele dia: Graças te dou, ó Senhor, de que, ainda que te iraste contra mim, contudo a tua ira se retirou, e tu me consolas.
En tiu tago vi diros: Mi dankas Vin, ho Eternulo; ĉar kvankam Vi koleris min, Via kolero jam foriĝis, kaj Vi konsolas min.
2 Eis que Deus é a minha salvação; nele confiarei, e não temerei; porque a minha força e o meu cântico é Deus Jehovah, e ele foi a minha salvação.
Jen Dio estas mia savo: mi fidas, kaj mi ne timas; ĉar Dio, la Eternulo, estas mia forto kaj mia kanto, kaj Li fariĝis mia savo.
3 E vós tirareis águas com alegria das fontes da salvação.
Kaj vi ĉerpos kun ĝojo akvon el la fontoj de la savo.
4 E direis naquele dia: dai graças ao Senhor, invocai o seu nome, manifestai os seus feitos entre os povos, contai quão exalçado é o seu nome.
Kaj vi diros en tiu tago: Danku la Eternulon, voku Lian nomon, sciigu Liajn farojn inter la popoloj, memorigu, ke Lia nomo estas alta.
5 Salmodiai ao Senhor, porque fez coisas grandiosas: saiba-se isto em toda a terra.
Kantu al la Eternulo, ĉar majestaĵon Li faris; tio estu sciata sur la tuta tero.
6 Exulta e canta de gozo, ó moradora de Sião, porque o Santo de Israel grande é no meio de ti.
Ĝojkriu kaj kantu, loĝantino de Cion; ĉar granda estas inter vi la Sanktulo de Izrael.

< Isaías 12 >