< Hebreus 9 >
1 Ora também o primeiro tinha ordenanças de culto divino, e um santuário terrestre.
ஸ ப்ரத²மோ நியம ஆராத⁴நாயா விவித⁴ரீதிபி⁴ரைஹிகபவித்ரஸ்தா²நேந ச விஸி²ஷ்ட ஆஸீத்|
2 Porque o tabernáculo foi preparado, o primeiro, em que estava o candieiro, e a mesa e os pães da proposição, o que se chama o santuário.
யதோ தூ³ஷ்யமேகம்’ நிரமீயத தஸ்ய ப்ரத²மகோஷ்ட²ஸ்ய நாம பவித்ரஸ்தா²நமித்யாஸீத் தத்ர தீ³பவ்ரு’க்ஷோ போ⁴ஜநாஸநம்’ த³ர்ஸ²நீயபூபாநாம்’ ஸ்²ரேணீ சாஸீத்|
3 Mas após o segundo véu estava o tabernáculo, que se chama o santo dos santos,
தத்பஸ்²சாத்³ த்³விதீயாயாஸ்திரஷ்கரிண்யா அப்⁴யந்தரே (அ)திபவித்ரஸ்தா²நமிதிநாமகம்’ கோஷ்ட²மாஸீத்,
4 Que tinha o incensário de ouro, e a arca do concerto, coberta de ouro toda em redor: em que estava a talha de ouro, que continha o maná, e a vara de Aarão, que tinha florescido, e as tábuas do concerto;
தத்ர ச ஸுவர்ணமயோ தூ⁴பாதா⁴ர: பரித: ஸுவர்ணமண்டி³தா நியமமஞ்ஜூஷா சாஸீத் தந்மத்⁴யே மாந்நாயா: ஸுவர்ணக⁴டோ ஹாரோணஸ்ய மஞ்ஜரிதத³ண்ட³ஸ்தக்ஷிதௌ நியமப்ரஸ்தரௌ,
5 E sobre a arca os cherubins da glória, que faziam sombra no propiciatório; das quais coisas não falaremos agora particularmente.
தது³பரி ச கருணாஸநே சா²யாகாரிணௌ தேஜோமயௌ கிரூபா³வாஸ்தாம், ஏதேஷாம்’ விஸே²ஷவ்ரு’த்தாந்தகத²நாய நாயம்’ ஸமய: |
6 Ora, estando estas coisas assim preparadas, a todo o tempo entravam os sacerdotes no primeiro tabernáculo, para cumprir os serviços divinos;
ஏதேஷ்வீத்³ரு’க் நிர்ம்மிதேஷு யாஜகா ஈஸ்²வரஸேவாம் அநுதிஷ்ட²நதோ தூ³ஷ்யஸ்ய ப்ரத²மகோஷ்ட²ம்’ நித்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
7 Mas no segundo só o sumo sacerdote, uma vez no ano, não sem sangue, o qual oferecia por si mesmo e pelas culpas do povo:
கிந்து த்³விதீயம்’ கோஷ்ட²ம்’ ப்ரதிவர்ஷம் ஏகக்ரு’த்வ ஏகாகிநா மஹாயாஜகேந ப்ரவிஸ்²யதே கிந்த்வாத்மநிமித்தம்’ லோகாநாம் அஜ்ஞாநக்ரு’தபாபாநாஞ்ச நிமித்தம் உத்ஸர்ஜ்ஜநீயம்’ ருதி⁴ரம் அநாதா³ய தேந ந ப்ரவிஸ்²யதே|
8 Dando nisto a entender o Espírito Santo que ainda o caminho do santuário não estava descoberto enquanto se conservava em pé o primeiro tabernáculo:
இத்யநேந பவித்ர ஆத்மா யத் ஜ்ஞாபயதி ததி³த³ம்’ தத் ப்ரத²மம்’ தூ³ஷ்யம்’ யாவத் திஷ்ட²தி தாவத் மஹாபவித்ரஸ்தா²நகா³மீ பந்தா² அப்ரகாஸி²தஸ்திஷ்ட²தி|
9 O qual era figura para o tempo de então, em que se ofereciam presentes e sacrifícios, que, quanto à consciência, não podiam aperfeiçoar aquele que fazia o serviço.
தச்ச தூ³ஷ்யம்’ வர்த்தமாநஸமயஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்த: , யதோ ஹேதோ: ஸாம்ப்ரதம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴நகாலம்’ யாவத்³ யந்நிரூபிதம்’ தத³நுஸாராத் ஸேவாகாரிணோ மாநஸிகஸித்³தி⁴கரணே(அ)ஸமர்தா²பி⁴:
10 Pois consistiam somente em manjares, e bebidas, e várias abluções e justificações da carne, impostas até ao tempo da correção.
கேவலம்’ கா²த்³யபேயேஷு விவித⁴மஜ்ஜநேஷு ச ஸா²ரீரிகரீதிபி⁴ ர்யுக்தாநி நைவேத்³யாநி ப³லிதா³நாநி ச ப⁴வந்தி|
11 Mas, vindo Cristo, o sumo sacerdote dos bens futuros, por um maior e mais perfeito tabernáculo, não feito por mãos, isto é, não desta feitura,
அபரம்’ பா⁴விமங்க³லாநாம்’ மஹாயாஜக: க்²ரீஷ்ட உபஸ்தா²யாஹஸ்தநிர்ம்மிதேநார்த²த ஏதத்ஸ்ரு’ஷ்டே ர்ப³ஹிர்பூ⁴தேந ஸ்²ரேஷ்டே²ந ஸித்³தே⁴ந ச தூ³ஷ்யேண க³த்வா
12 Nem por sangue de bodes e bezerros, mas por seu próprio sangue, uma vez entrou no santuário, havendo efetuado uma eterna redenção. (aiōnios )
சா²கா³நாம்’ கோ³வத்ஸாநாம்’ வா ருதி⁴ரம் அநாதா³ய ஸ்வீயருதி⁴ரம் ஆதா³யைகக்ரு’த்வ ஏவ மஹாபவித்ரஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ்²யாநந்தகாலிகாம்’ முக்திம்’ ப்ராப்தவாந்| (aiōnios )
13 Porque, se o sangue dos touros e bodes, e a cinza da novilha espargida sobre os imundos, os santifica, quanto à purificação da carne,
வ்ரு’ஷசா²கா³நாம்’ ருதி⁴ரேண க³வீப⁴ஸ்மந: ப்ரக்ஷேபேண ச யத்³யஸு²சிலோகா: ஸா²ரீரிஸு²சித்வாய பூயந்தே,
14 Quanto mais o sangue de Cristo, que pelo espírito eterno se ofereceu a si mesmo imaculado a Deus, purificará as vossas consciências das obras mortas para servirdes ao Deus vivo? (aiōnios )
தர்ஹி கிம்’ மந்யத்⁴வே ய: ஸதா³தநேநாத்மநா நிஷ்கலங்கப³லிமிவ ஸ்வமேவேஸ்²வராய த³த்தவாந், தஸ்ய க்²ரீஷ்டஸ்ய ருதி⁴ரேண யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸ்யமரேஸ்²வரஸ்ய ஸேவாயை கிம்’ ம்ரு’த்யுஜநகேப்⁴ய: கர்ம்மப்⁴யோ ந பவித்ரீகாரிஷ்யந்தே? (aiōnios )
15 E por isso é Mediador do novo Testamento, para que, intervindo a morte para remissão das transgressões que havia debaixo do primeiro testamento, os chamados recebam a promessa da herança eterna. (aiōnios )
ஸ நூதநநியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ²(அ)ப⁴வத் தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத் ப்ரத²மநியமலங்க⁴நரூபபாபேப்⁴யோ ம்ரு’த்யுநா முக்தௌ ஜாதாயாம் ஆஹூதலோகா அநந்தகாலீயஸம்பத³: ப்ரதிஜ்ஞாப²லம்’ லபே⁴ரந்| (aiōnios )
16 Porque onde há testamento necessário é que intervenha a morte do testador.
யத்ர நியமோ ப⁴வதி தத்ர நியமஸாத⁴கஸ்ய ப³லே ர்ம்ரு’த்யுநா ப⁴விதவ்யம்’|
17 Porque o testamento confirma-se nos mortos; porquanto não é válido enquanto vive o testador,
யதோ ஹதேந ப³லிநா நியம: ஸ்தி²ரீப⁴வதி கிந்து நியமஸாத⁴கோ ப³லி ர்யாவத் ஜீவதி தாவத் நியமோ நிரர்த²கஸ்திஷ்ட²தி|
18 Pelo que também o primeiro não foi consagrado sem sangue;
தஸ்மாத் ஸ பூர்வ்வநியமோ(அ)பி ருதி⁴ரபாதம்’ விநா ந ஸாதி⁴த: |
19 Porque, havendo Moisés relatado a todo o povo todos os mandamentos segundo a lei, tomou o sangue dos bezerros e dos bodes, com água, lã púrpurea e hissope, e aspergiu tanto o mesmo livro como todo o povo,
ப²லத: ஸர்வ்வலோகாந் ப்ரதி வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸர்வ்வா ஆஜ்ஞா: கத²யித்வா மூஸா ஜலேந ஸிந்தூ³ரவர்ணலோம்நா ஏஷோவத்ரு’ணேந ச ஸார்த்³த⁴ம்’ கோ³வத்ஸாநாம்’ சா²கா³நாஞ்ச ருதி⁴ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க்³ரந்தே² ஸர்வ்வலோகேஷு ச ப்ரக்ஷிப்ய ப³பா⁴ஷே,
20 Dizendo: Este é o sangue do testamento que Deus vos tem mandado.
யுஷ்மாந் அதீ⁴ஸ்²வரோ யம்’ நியமம்’ நிரூபிதவாந் தஸ்ய ருதி⁴ரமேதத்|
21 E semelhantemente aspergiu com sangue o tabernáculo e todos os vasos do ministério.
தத்³வத் ஸ தூ³ஷ்யே(அ)பி ஸேவார்த²கேஷு ஸர்வ்வபாத்ரேஷு ச ருதி⁴ரம்’ ப்ரக்ஷிப்தவாந்|
22 E quase todas as coisas, segundo a lei, se purificam com sangue; e sem derramamento de sangue não se faz remissão.
அபரம்’ வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ப்ராயஸ²: ஸர்வ்வாணி ருதி⁴ரேண பரிஷ்க்ரியந்தே ருதி⁴ரபாதம்’ விநா பாபமோசநம்’ ந ப⁴வதி ச|
23 De sorte que era bem necessário que as figuras das coisas que estão no céu se purificassem com estas coisas; porém as próprias coisas celestiais com sacrifícios melhores do que estes.
அபரம்’ யாநி ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தாஸ்தேஷாம் ஏதை: பாவநம் ஆவஸ்²யகம் ஆஸீத் கிந்து ஸாக்ஷாத் ஸ்வர்கீ³யவஸ்தூநாம் ஏதேப்⁴ய: ஸ்²ரேஷ்டே² ர்ப³லிதா³நை: பாவநமாவஸ்²யகம்’|
24 Porque Cristo não entrou no santuário feito por mãos, figura do verdadeiro, porém no mesmo céu, para agora comparecer por nós perante a face de Deus
யத: க்²ரீஷ்ட: ஸத்யபவித்ரஸ்தா²நஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தரூபம்’ ஹஸ்தக்ரு’தம்’ பவித்ரஸ்தா²நம்’ ந ப்ரவிஷ்டவாந் கிந்த்வஸ்மந்நிமித்தம் இதா³நீம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தா²தும்’ ஸ்வர்க³மேவ ப்ரவிஷ்ட: |
25 Nem também para a si mesmo se oferecer muitas vezes, como o sumo sacerdote cada ano entra no santuário com sangue alheio;
யதா² ச மஹாயாஜக: ப்ரதிவர்ஷம்’ பரஸோ²ணிதமாதா³ய மஹாபவித்ரஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ²தி ததா² க்²ரீஷ்டேந புந: புநராத்மோத்ஸர்கோ³ ந கர்த்தவ்ய: ,
26 Doutra maneira, necessário lhe fôra padecer muitas vezes desde a fundação do mundo: mas agora na consumação dos séculos uma vez se manifestou, para aniquilar o pecado pelo sacrifício de si mesmo. (aiōn )
கர்த்தவ்யே ஸதி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலமாரப்⁴ய ப³ஹுவாரம்’ தஸ்ய ம்ரு’த்யுபோ⁴க³ ஆவஸ்²யகோ(அ)ப⁴வத்; கிந்த்விதா³நீம்’ ஸ ஆத்மோத்ஸர்கே³ண பாபநாஸா²ர்த²ம் ஏகக்ரு’த்வோ ஜக³த: ஸே²ஷகாலே ப்ரசகாஸே²| (aiōn )
27 E, como aos homens está ordenado morrerem uma vez, vindo depois disso o juízo,
அபரம்’ யதா² மாநுஷஸ்யைகக்ரு’த்வோ மரணம்’ தத் பஸ்²சாத்³ விசாரோ நிரூபிதோ(அ)ஸ்தி,
28 Assim também Cristo, oferecendo-se uma vez para tirar os pecados de muitos, aparecerá a segunda vez, sem pecado, aos que o esperam para salvação.
தத்³வத் க்²ரீஷ்டோ(அ)பி ப³ஹூநாம்’ பாபவஹநார்த²ம்’ ப³லிரூபேணைகக்ரு’த்வ உத்ஸஸ்ரு’ஜே, அபரம்’ த்³விதீயவாரம்’ பாபாத்³ பி⁴ந்ந: ஸந் யே தம்’ ப்ரதீக்ஷந்தே தேஷாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ த³ர்ஸ²நம்’ தா³ஸ்யதி|