< Hebreus 6 >

1 Pelo que, deixando os rudimentos da doutrina de Cristo, prosigamos até à perfeição, não lançando de novo o fundamento do arrependimento das obras mortas e da fé em Deus,
ವಯಂ ಮೃತಿಜನಕಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ಮನಃಪರಾವರ್ತ್ತನಮ್ ಈಶ್ವರೇ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಮಜ್ಜನಶಿಕ್ಷಣಂ ಹಸ್ತಾರ್ಪಣಂ ಮೃತಲೋಕಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಾನಮ್
2 Da doutrina dos batismos, e da imposição das mãos, e da ressurreição dos mortos, e do juízo eterno. (aiōnios g166)
ಅನನ್ತಕಾಲಸ್ಥಾಯಿವಿಚಾರಾಜ್ಞಾ ಚೈತೈಃ ಪುನರ್ಭಿತ್ತಿಮೂಲಂ ನ ಸ್ಥಾಪಯನ್ತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟವಿಷಯಕಂ ಪ್ರಥಮೋಪದೇಶಂ ಪಶ್ಚಾತ್ಕೃತ್ಯ ಸಿದ್ಧಿಂ ಯಾವದ್ ಅಗ್ರಸರಾ ಭವಾಮ| (aiōnios g166)
3 E isto faremos, se Deus o permitir.
ಈಶ್ವರಸ್ಯಾನುಮತ್ಯಾ ಚ ತದ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಕಾರಿಷ್ಯತೇ|
4 Porque é impossível que os que já uma vez foram iluminados, e provaram o dom celestial, e se fizeram participantes do Espírito Santo,
ಯ ಏಕಕೃತ್ವೋ ದೀಪ್ತಿಮಯಾ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗೀಯವರರಸಮ್ ಆಸ್ವದಿತವನ್ತಃ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋಽಂಶಿನೋ ಜಾತಾ
5 E provaram a boa palavra de Deus, e as virtudes do século futuro, (aiōn g165)
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸುವಾಕ್ಯಂ ಭಾವಿಕಾಲಸ್ಯ ಶಕ್ತಿಞ್ಚಾಸ್ವದಿತವನ್ತಶ್ಚ ತೇ ಭ್ರಷ್ಟ್ವಾ ಯದಿ (aiōn g165)
6 E vieram a recair, sejam outra vez renovados para arrependimento; pois assim, quanto a eles, de novo crucificam o Filho de Deus, e o expõem ao vitupério.
ಸ್ವಮನೋಭಿರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಂ ಪುನಃ ಕ್ರುಶೇ ಘ್ನನ್ತಿ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಕುರ್ವ್ವತೇ ಚ ತರ್ಹಿ ಮನಃಪರಾವರ್ತ್ತನಾಯ ಪುನಸ್ತಾನ್ ನವೀನೀಕರ್ತ್ತುಂ ಕೋಽಪಿ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
7 Porque a terra que embebe a chuva que muitas vezes cai sobre ela, e produz erva proveitosa para aqueles por quem é lavrada, recebe a benção de Deus:
ಯತೋ ಯಾ ಭೂಮಿಃ ಸ್ವೋಪರಿ ಭೂಯಃ ಪತಿತಂ ವೃಷ್ಟಿಂ ಪಿವತೀ ತತ್ಫಲಾಧಿಕಾರಿಣಾಂ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಇಷ್ಟಾನಿ ಶಾಕಾದೀನ್ಯುತ್ಪಾದಯತಿ ಸಾ ಈಶ್ವರಾದ್ ಆಶಿಷಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾ|
8 Mas a que produz espinhos e abrolhos, é reprovada, e perto está da maldição; cujo fim é ser queimada.
ಕಿನ್ತು ಯಾ ಭೂಮಿ ರ್ಗೋಕ್ಷುರಕಣ್ಟಕವೃಕ್ಷಾನ್ ಉತ್ಪಾದಯತಿ ಸಾ ನ ಗ್ರಾಹ್ಯಾ ಶಾಪಾರ್ಹಾ ಚ ಶೇಷೇ ತಸ್ಯಾ ದಾಹೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
9 Porém de vós, ó amados, esperamos coisas melhores, e coisas que acompanham a salvação, ainda que assim falamos.
ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಯದ್ಯಪಿ ವಯಮ್ ಏತಾದೃಶಂ ವಾಕ್ಯಂ ಭಾಷಾಮಹೇ ತಥಾಪಿ ಯೂಯಂ ತತ ಉತ್ಕೃಷ್ಟಾಃ ಪರಿತ್ರಾಣಪಥಸ್ಯ ಪಥಿಕಾಶ್ಚಾಧ್ವ ಇತಿ ವಿಶ್ವಸಾಮಃ|
10 Porque Deus não é injusto para se esquecer da vossa obra, e do trabalho da caridade que para com o seu nome mostrastes, enquanto ministrastes aos santos; e ainda ministrais.
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಯ ಉಪಕಾರೋ ಽಕಾರಿ ಕ್ರಿಯತೇ ಚ ತೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನೇ ಪ್ರಕಾಶಿತಂ ಪ್ರೇಮ ಶ್ರಮಞ್ಚ ವಿಸ್ಮರ್ತ್ತುಮ್ ಈಶ್ವರೋಽನ್ಯಾಯಕಾರೀ ನ ಭವತಿ|
11 Mas desejamos que cada um de vós mostre o mesmo cuidado até ao fim, para completa certeza da esperança;
ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕೋ ಜನೋ ಯತ್ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಪೂರಣಾರ್ಥಂ ಶೇಷಂ ಯಾವತ್ ತಮೇವ ಯತ್ನಂ ಪ್ರಕಾಶಯೇದಿತ್ಯಹಮ್ ಇಚ್ಛಾಮಿ|
12 Para que vos não façais negligentes, mas sejais imitadores dos que pela fé e paciência herdam as promessas.
ಅತಃ ಶಿಥಿಲಾ ನ ಭವತ ಕಿನ್ತು ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಸಹಿಷ್ಣುತಯಾ ಚ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾನಾಂ ಫಲಾಧಿಕಾರಿಣೋ ಜಾತಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅನುಗಾಮಿನೋ ಭವತ|
13 Porque, quando Deus fez a promessa a Abraão, como não tinha outro maior por quem jurasse, jurou por si mesmo,
ಈಶ್ವರೋ ಯದಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮೇ ಪ್ರತ್ಯಜಾನಾತ್ ತದಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಪರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಶಪಥಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್, ಅತೋ ಹೇತೋಃ ಸ್ವನಾಮ್ನಾ ಶಪಥಂ ಕೃತ್ವಾ ತೇನೋಕ್ತಂ ಯಥಾ,
14 Dizendo: Certamente, abençoando-te, abençoarei, e, multiplicando-te, multiplicarei.
"ಸತ್ಯಮ್ ಅಹಂ ತ್ವಾಮ್ ಆಶಿಷಂ ಗದಿಷ್ಯಾಮಿ ತವಾನ್ವಯಂ ವರ್ದ್ಧಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಚ| "
15 E assim, esperando com paciência, alcançou a promessa.
ಅನೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಸ ಸಹಿಷ್ಣುತಾಂ ವಿಧಾಯ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಯಾಃ ಫಲಂ ಲಬ್ಧವಾನ್|
16 Porque os homens certamente juram por alguém superior a eles, e o juramento para confirmação é, para eles, o fim de toda a contenda.
ಅಥ ಮಾನವಾಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ನಾಮ್ನಾ ಶಪನ್ತೇ, ಶಪಥಶ್ಚ ಪ್ರಮಾಣಾರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವವಿವಾದಾನ್ತಕೋ ಭವತಿ|
17 Pelo que, querendo Deus mostrar mais abundantemente a imutabilidade de seu conselho aos herdeiros da promessa, se interpôs com juramento;
ಇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಫಲಾಧಿಕಾರಿಣಃ ಸ್ವೀಯಮನ್ತ್ರಣಾಯಾ ಅಮೋಘತಾಂ ಬಾಹುಲ್ಯತೋ ದರ್ಶಯಿತುಮಿಚ್ಛನ್ ಶಪಥೇನ ಸ್ವಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ಸ್ಥಿರೀಕೃತವಾನ್|
18 Para que por duas coisas imutáveis, nas quais é impossível que Deus minta, tenhamos a firme consolação, nós, os que pomos o nosso refúgio em reter a esperança proposta;
ಅತಏವ ಯಸ್ಮಿನ್ ಅನೃತಕಥನಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ನ ಸಾಧ್ಯಂ ತಾದೃಶೇನಾಚಲೇನ ವಿಷಯದ್ವಯೇನ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥರಕ್ಷಾಸ್ಥಲಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಪಲಾಯಿತಾನಾಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸುದೃಢಾ ಸಾನ್ತ್ವನಾ ಜಾಯತೇ|
19 A qual temos como uma âncora da alma segura e firme, e que entra até dentro do véu,
ಸಾ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಸ್ಮಾಕಂ ಮನೋನೌಕಾಯಾ ಅಚಲೋ ಲಙ್ಗರೋ ಭೂತ್ವಾ ವಿಚ್ಛೇದಕವಸ್ತ್ರಸ್ಯಾಭ್ಯನ್ತರಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಾ|
20 Onde Jesus, nosso precursor, entrou por nós, feito eternamente sumo sacerdote, segundo a ordem de Melchisedec. (aiōn g165)
ತತ್ರೈವಾಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಗ್ರಸರೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಮಲ್ಕೀಷೇದಕಃ ಶ್ರೇಣ್ಯಾಂ ನಿತ್ಯಸ್ಥಾಯೀ ಯಾಜಕೋಽಭವತ್| (aiōn g165)

< Hebreus 6 >