< Hebreus 3 >
1 Pelo que, irmãos santos, participantes da vocação celestial, considerai a Jesus Cristo, apóstolo e sumo sacerdote da nossa confissão,
οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων χριστον ιησουν
2 Sendo fiel ao que o constituiu, como também Moisés, em toda a sua casa.
πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωσης εν ολω τω οικω αυτου
3 Porque ele é tido por digno de tanto maior glória do que Moisés, quanto mais honra do que a casa tem aquele que a edificou.
πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
4 Porque toda a casa é edificada por alguém, porém o que edificou todas as coisas é Deus.
πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντα κατασκευασας θεος
5 E, na verdade, Moisés foi fiel em toda a sua casa, como servo, para testemunho das coisas que se haviam de dizer;
και μωσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
6 Mas Cristo, como Filho sobre a sua própria casa, a qual casa somos nós, se tão somente retivermos firme a confiança e a glória da esperança até ao fim.
χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
7 Portanto, como diz o Espírito Santo, se ouvirdes hoje a sua voz,
διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
8 Não endureçais os vossos corações, como na provocação, no dia da tentação no deserto
μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
9 Onde vossos pais me tentaram, me provaram, e viram por quarenta anos as minhas obras.
ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργα μου τεσσαρακοντα ετη
10 Por isso me indignei contra esta geração, e disse: Estes sempre erram em seu coração, e não conheceram os meus caminhos:
διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
11 Assim jurei na minha ira que não entrarão no meu repouso.
ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
12 Olhai, irmãos, que nunca haja em nenhum de vós um coração mau e infiel, para se apartar do Deus vivo.
βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
13 Antes exortai-vos uns aos outros cada dia, durante o tempo que se nomeia Hoje, para que nenhum de vós se endureça pelo engano do pecado;
αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη της αμαρτιας
14 Porque estamos feitos participantes de Cristo, se retivermos firmemente o princípio da nossa confiança até ao fim.
μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
15 Entretanto se diz: Hoje, se ouvirdes a sua voz, não endureçais os vossos corações, como na provocação.
εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
16 Porque, havendo-a alguns ouvido, o provocaram; porém não todos os que sairam por Moisés do Egito.
τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωσεως
17 Mas com quem se indignou por quarenta anos? Não foi porventura com os que pecaram, cujos corpos cairam no deserto?
τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
18 E a quem jurou que não entrariam no seu repouso, senão aos que foram desobedientes?
τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
19 E vemos que não puderam entrar por causa da sua incredulidade.
και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν