Hebreus 11
1 Ora, a fé é o firme fundamento das coisas que se esperam, e a prova das coisas que se não veem.
വിശ്വാസ ആശംസിതാനാം നിശ്ചയഃ, അദൃശ്യാനാം വിഷയാണാം ദർശനം ഭവതി|
2 Porque por ela os antigos alcançaram testemunho.
തേന വിശ്വാസേന പ്രാഞ്ചോ ലോകാഃ പ്രാമാണ്യം പ്രാപ്തവന്തഃ|
3 Pela fé entendemos que os séculos pela palavra de Deus foram criados; de maneira que as coisas que se veem não foram feitas das que se viam. (aiōn g165)
അപരമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യേന ജഗന്ത്യസൃജ്യന്ത, ദൃഷ്ടവസ്തൂനി ച പ്രത്യക്ഷവസ്തുഭ്യോ നോദപദ്യന്തൈതദ് വയം വിശ്വാസേന ബുധ്യാമഹേ| (aiōn g165)
4 Pela fé Abel ofereceu a Deus maior sacrifício do que Caim, pela qual alcançou testemunho de que era justo, porquanto Deus deu testemunho dos seus dons, e, depois de morto, ainda fala por ela.
വിശ്വാസേന ഹാബിൽ ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ കാബിലഃ ശ്രേഷ്ഠം ബലിദാനം കൃതവാൻ തസ്മാച്ചേശ്വരേണ തസ്യ ദാനാന്യധി പ്രമാണേ ദത്തേ സ ധാർമ്മിക ഇത്യസ്യ പ്രമാണം ലബ്ധവാൻ തേന വിശ്വാസേന ച സ മൃതഃ സൻ അദ്യാപി ഭാഷതേ|
5 Pela fé Enoch foi trasladado para não ver a morte, e não foi achado, porquanto Deus o trasladara; porque antes da sua trasladação alcançou testemunho de que agradava a Deus.
വിശ്വാസേന ഹനോക് യഥാ മൃത്യും ന പശ്യേത് തഥാ ലോകാന്തരം നീതഃ, തസ്യോദ്ദേശശ്ച കേനാപി ന പ്രാപി യത ഈശ്വരസ്തം ലോകാന്തരം നീതവാൻ, തത്പ്രമാണമിദം തസ്യ ലോകാന്തരീകരണാത് പൂർവ്വം സ ഈശ്വരായ രോചിതവാൻ ഇതി പ്രമാണം പ്രാപ്തവാൻ|
6 Ora, sem fé é impossível agradar a Deus: porque é necessário que aquele que se aproxima de Deus creia que ele existe, e que é galardoador dos que o buscam.
കിന്തു വിശ്വാസം വിനാ കോഽപീശ്വരായ രോചിതും ന ശക്നോതി യത ഈശ്വരോഽസ്തി സ്വാന്വേഷിലോകേഭ്യഃ പുരസ്കാരം ദദാതി ചേതികഥായാമ് ഈശ്വരശരണാഗതൈ ർവിശ്വസിതവ്യം|
7 Pela fé Noé, divinamente advertido das coisas que ainda se não viam, temeu, e, para salvação da sua família, fabricou a arca, pela qual condenou o mundo, e foi feito herdeiro da justiça que é segundo a fé.
അപരം തദാനീം യാന്യദൃശ്യാന്യാസൻ താനീശ്വരേണാദിഷ്ടഃ സൻ നോഹോ വിശ്വാസേന ഭീത്വാ സ്വപരിജനാനാം രക്ഷാർഥം പോതം നിർമ്മിതവാൻ തേന ച ജഗജ്ജനാനാം ദോഷാൻ ദർശിതവാൻ വിശ്വാസാത് ലഭ്യസ്യ പുണ്യസ്യാധികാരീ ബഭൂവ ച|
8 Pela fé Abraão, sendo chamado, obedeceu, para sair ao lugar que havia de receber por herança; e saiu, sem saber para onde ia
വിശ്വാസേനേബ്രാഹീമ് ആഹൂതഃ സൻ ആജ്ഞാം ഗൃഹീത്വാ യസ്യ സ്ഥാനസ്യാധികാരസ്തേന പ്രാപ്തവ്യസ്തത് സ്ഥാനം പ്രസ്ഥിതവാൻ കിന്തു പ്രസ്ഥാനസമയേ ക്ക യാമീതി നാജാനാത്|
9 Pela fé habitou na terra da promessa, como em terra alheia, morando em cabanas com Isaac e Jacob, herdeiros com ele da mesma promessa.
വിശ്വാസേന സ പ്രതിജ്ഞാതേ ദേശേ പരദേശവത് പ്രവസൻ തസ്യാഃ പ്രതിജ്ഞായാഃ സമാനാംശിഭ്യാമ് ഇസ്ഹാകാ യാകൂബാ ച സഹ ദൂഷ്യവാസ്യഭവത്|
10 Porque esperava a cidade que tem fundamentos, da qual o artífice e fabricador é Deus.
യസ്മാത് സ ഈശ്വരേണ നിർമ്മിതം സ്ഥാപിതഞ്ച ഭിത്തിമൂലയുക്തം നഗരം പ്രത്യൈക്ഷത|
11 Pela fé também a mesma Sarah recebeu a virtude de conceber, e deu à luz já fora da idade; porquanto teve por fiel aquele que lho tinha prometido.
അപരഞ്ച വിശ്വാസേന സാരാ വയോതിക്രാന്താ സന്ത്യപി ഗർഭധാരണായ ശക്തിം പ്രാപ്യ പുത്രവത്യഭവത്, യതഃ സാ പ്രതിജ്ഞാകാരിണം വിശ്വാസ്യമ് അമന്യത|
12 Pelo que também de um, e esse já amortecido, nasceram em tão grande multidão como as estrelas do céu, e como a areia inumerável que está na praia do mar.
തതോ ഹേതോ ർമൃതകൽപാദ് ഏകസ്മാത് ജനാദ് ആകാശീയനക്ഷത്രാണീവ ഗണനാതീതാഃ സമുദ്രതീരസ്ഥസികതാ ഇവ ചാസംഖ്യാ ലോകാ ഉത്പേദിരേ|
13 Todos estes morreram na fé, sem terem recebido as promessas; porém, vendo-as de longe, e crendo-as e abraçando-as, confessaram que eram estrangeiros e peregrinos na terra.
ഏതേ സർവ്വേ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലാന്യപ്രാപ്യ കേവലം ദൂരാത് താനി നിരീക്ഷ്യ വന്ദിത്വാ ച, പൃഥിവ്യാം വയം വിദേശിനഃ പ്രവാസിനശ്ചാസ്മഹ ഇതി സ്വീകൃത്യ വിശ്വാസേന പ്രാണാൻ തത്യജുഃ|
14 Porque os que isto dizem claramente mostram que buscam outra pátria.
യേ തു ജനാ ഇത്ഥം കഥയന്തി തൈഃ പൈതൃകദേശോ ഽസ്മാഭിരന്വിഷ്യത ഇതി പ്രകാശ്യതേ|
15 E se, na verdade, se lembrassem daquela de onde haviam saído, teriam tempo de tornar para ela.
തേ യസ്മാദ് ദേശാത് നിർഗതാസ്തം യദ്യസ്മരിഷ്യൻ തർഹി പരാവർത്തനായ സമയമ് അലപ്സ്യന്ത|
16 Mas agora desejam uma melhor, isto é, a celestial. Pelo que também Deus se não envergonha deles, de se chamar seu Deus, porque já lhes aparelhou uma cidade.
കിന്തു തേ സർവ്വോത്കൃഷ്ടമ് അർഥതഃ സ്വർഗീയം ദേശമ് ആകാങ്ക്ഷന്തി തസ്മാദ് ഈശ്വരസ്താനധി ന ലജ്ജമാനസ്തേഷാമ് ഈശ്വര ഇതി നാമ ഗൃഹീതവാൻ യതഃ സ തേഷാം കൃതേ നഗരമേകം സംസ്ഥാപിതവാൻ|
17 Pela fé ofereceu Abraão a Isaac, quando foi provado; e aquele que recebera as promessas ofereceu o seu unigênito,
അപരമ് ഇബ്രാഹീമഃ പരീക്ഷായാം ജാതായാം സ വിശ്വാസേനേസ്ഹാകമ് ഉത്സസർജ,
18 Sendo-lhe dito: Em Isaac será chamada a tua descendência; considerando que Deus era poderoso para até dos mortos o resuscitar.
വസ്തുത ഇസ്ഹാകി തവ വംശോ വിഖ്യാസ്യത ഇതി വാഗ് യമധി കഥിതാ തമ് അദ്വിതീയം പുത്രം പ്രതിജ്ഞാപ്രാപ്തഃ സ ഉത്സസർജ|
19 Por onde também em semelhança o tornou a recobrar.
യത ഈശ്വരോ മൃതാനപ്യുത്ഥാപയിതും ശക്നോതീതി സ മേനേ തസ്മാത് സ ഉപമാരൂപം തം ലേഭേ|
20 Pela fé Isaac abençoou Jacob e Esaú, no tocante às coisas futuras.
അപരമ് ഇസ്ഹാക് വിശ്വാസേന യാകൂബ് ഏഷാവേ ച ഭാവിവിഷയാനധ്യാശിഷം ദദൗ|
21 Pela fé Jacob, próximo da morte, abençoou cada um dos filhos de José, e adorou encostado à ponta do seu bordão.
അപരം യാകൂബ് മരണകാലേ വിശ്വാസേന യൂഷഫഃ പുത്രയോരേകൈകസ്മൈ ജനായാശിഷം ദദൗ യഷ്ട്യാ അഗ്രഭാഗേ സമാലമ്ബ്യ പ്രണനാമ ച|
22 Pela fé José, próximo da morte, fez menção da saída dos filhos de Israel, e deu ordem acerca de seus ossos.
അപരം യൂഷഫ് ചരമകാലേ വിശ്വാസേനേസ്രായേല്വംശീയാനാം മിസരദേശാദ് ബഹിർഗമനസ്യ വാചം ജഗാദ നിജാസ്ഥീനി ചാധി സമാദിദേശ|
23 Pela fé Moisés, já nascido, foi escondido três meses por seus pais, porque viram que era um formoso menino; e não temeram o mandamento do rei
നവജാതോ മൂസാശ്ച വിശ്വാസാത് ത്രാൻ മാസാൻ സ്വപിതൃഭ്യാമ് അഗോപ്യത യതസ്തൗ സ്വശിശും പരമസുന്ദരം ദൃഷ്ടവന്തൗ രാജാജ്ഞാഞ്ച ന ശങ്കിതവന്തൗ|
24 Pela fé Moisés, sendo já grande, recusou ser chamado filho da filha de faraó,
അപരം വയഃപ്രാപ്തോ മൂസാ വിശ്വാസാത് ഫിരൗണോ ദൗഹിത്ര ഇതി നാമ നാങ്ഗീചകാര|
25 Escolhendo antes ser maltratado com o povo de Deus de que por um pouco de tempo ter o gozo do pecado;
യതഃ സ ക്ഷണികാത് പാപജസുഖഭോഗാദ് ഈശ്വരസ്യ പ്രജാഭിഃ സാർദ്ധം ദുഃഖഭോഗം വവ്രേ|
26 Tendo por maiores riquezas o vitupério de Cristo do que os tesouros do Egito; porque tinha em vista a recompensa.
തഥാ മിസരദേശീയനിധിഭ്യഃ ഖ്രീഷ്ടനിമിത്താം നിന്ദാം മഹതീം സമ്പത്തിം മേനേ യതോ ഹേതോഃ സ പുരസ്കാരദാനമ് അപൈക്ഷത|
27 Pela fé deixou o Egito, não temendo a ira do rei; porque esteve firme, como vendo o invisível.
അപരം സ വിശ്വാസേന രാജ്ഞഃ ക്രോധാത് ന ഭീത്വാ മിസരദേശം പരിതത്യാജ, യതസ്തേനാദൃശ്യം വീക്ഷമാണേനേവ ധൈര്യ്യമ് ആലമ്ബി|
28 Pela fé celebrou a pascoa e o derramamento de sangue, para que o destruidor dos primogênitos os não tocasse.
അപരം പ്രഥമജാതാനാം ഹന്താ യത് സ്വീയലോകാൻ ന സ്പൃശേത് തദർഥം സ വിശ്വാസേന നിസ്താരപർവ്വീയബലിച്ഛേദനം രുധിരസേചനഞ്ചാനുഷ്ഠിതാവാൻ|
29 Pela fé passaram o Mar Vermelho, como por terra seca; o que intentando os egípcios, se afogaram.
അപരം തേ വിശ്വാസാത് സ്ഥലേനേവ സൂഫ്സാഗരേണ ജഗ്മുഃ കിന്തു മിസ്രീയലോകാസ്തത് കർത്തുമ് ഉപക്രമ്യ തോയേഷു മമജ്ജുഃ|
30 Pela fé cairam os muros de Jericó, sendo sitiados durante sete dias.
അപരഞ്ച വിശ്വാസാത് തൈഃ സപ്താഹം യാവദ് യിരീഹോഃ പ്രാചീരസ്യ പ്രദക്ഷിണേ കൃതേ തത് നിപപാത|
31 Pela fé Rahab, a meretriz, não pereceu com os incrédulos, acolhendo em paz os espias.
വിശ്വാസാദ് രാഹബ്നാമികാ വേശ്യാപി പ്രീത്യാ ചാരാൻ അനുഗൃഹ്യാവിശ്വാസിഭിഃ സാർദ്ധം ന വിനനാശ|
32 E que mais direi? faltar-me-ia o tempo, contando de Gideon, e de Barac, e de Sansão, e de Jefthe, e de David, e de Samuel e dos profetas:
അധികം കിം കഥയിഷ്യാമി? ഗിദിയോനോ ബാരകഃ ശിമ്ശോനോ യിപ്തഹോ ദായൂദ് ശിമൂയേലോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ചൈതേഷാം വൃത്താന്തകഥനായ മമ സമയാഭാവോ ഭവിഷ്യതി|
33 Os quais pela fé venceram reinos, exercitaram justiça, alcançaram promessas, fecharam as bocas dos leões,
വിശ്വാസാത് തേ രാജ്യാനി വശീകൃതവന്തോ ധർമ്മകർമ്മാണി സാധിതവന്തഃ പ്രതിജ്ഞാനാം ഫലം ലബ്ധവന്തഃ സിംഹാനാം മുഖാനി രുദ്ധവന്തോ
34 Apagaram a força do fogo, escaparam do fio da espada, da fraqueza tiraram forças, na batalha se esforçaram, puseram em fugida os exércitos dos estranhos.
വഹ്നേർദാഹം നിർവ്വാപിതവന്തഃ ഖങ്ഗധാരാദ് രക്ഷാം പ്രാപ്തവന്തോ ദൗർബ്ബല്യേ സബലീകൃതാ യുദ്ധേ പരാക്രമിണോ ജാതാഃ പരേഷാം സൈന്യാനി ദവയിതവന്തശ്ച|
35 As mulheres tornaram a receber pela ressurreição os seus mortos, e outros foram estirados, não aceitando o seu livramento, para alcançarem uma melhor ressurreição.
യോഷിതഃ പുനരുത്ഥാനേന മൃതാൻ ആത്മജാൻ ലേഭിരേ, അപരേ ച ശ്രേഷ്ഠോത്ഥാനസ്യ പ്രാപ്തേരാശയാ രക്ഷാമ് അഗൃഹീത്വാ താഡനേന മൃതവന്തഃ|
36 E outros experimentaram escárneos e açoites, e até cadeias e prisões;
അപരേ തിരസ്കാരൈഃ കശാഭി ർബന്ധനൈഃ കാരയാ ച പരീക്ഷിതാഃ|
37 Foram apedrejados, serrados, tentados, mortos ao fio da espada; andaram vestidos de peles de ovelhas e de cabras, desamparados, aflitos e maltratados
ബഹവശ്ച പ്രസ്തരാഘാതൈ ർഹതാഃ കരപത്രൈ ർവാ വിദീർണാ യന്ത്രൈ ർവാ ക്ലിഷ്ടാഃ ഖങ്ഗധാരൈ ർവാ വ്യാപാദിതാഃ| തേ മേഷാണാം ഛാഗാനാം വാ ചർമ്മാണി പരിധായ ദീനാഃ പീഡിതാ ദുഃഖാർത്താശ്ചാഭ്രാമ്യൻ|
38 (Dos quais o mundo não era digno), errantes pelos desertos, e montes, e covas e cavernas da terra.
സംസാരോ യേഷാമ് അയോഗ്യസ്തേ നിർജനസ്ഥാനേഷു പർവ്വതേഷു ഗഹ്വരേഷു പൃഥിവ്യാശ്ഛിദ്രേഷു ച പര്യ്യടൻ|
39 E todos estes, tendo testemunho pela fé, não alcançaram a promessa:
ഏതൈഃ സർവ്വൈ ർവിശ്വാസാത് പ്രമാണം പ്രാപി കിന്തു പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലം ന പ്രാപി|
40 Provendo Deus alguma coisa melhor a nosso respeito, para que sem nós não fossem aperfeiçoados.
യതസ്തേ യഥാസ്മാൻ വിനാ സിദ്ധാ ന ഭവേയുസ്തഥൈവേശ്വരേണാസ്മാകം കൃതേ ശ്രേഷ്ഠതരം കിമപി നിർദിദിശേ|
