Gênesis 2
1 Assim os céus, e a terra e todo o seu exército foram acabados.
Тако се доврши небо и земља и сва војска њихова.
2 E havendo Deus acabado no dia sétimo a sua obra, que tinha feito, descançou no sétimo dia de toda a sua obra, que tinha feito.
И сврши Бог до седмог дана дела своја, која учини; и почину у седми дан од свих дела својих, која учини;
3 E abençoou Deus o dia sétimo, e o santificou; porque nele descançou de toda a sua obra, que Deus criara e fizera.
И благослови Бог седми дан, и посвети га, јер у тај дан почину од свих дела својих, која учини;
4 Estas são as origens dos céus e da terra, quando foram criados: no dia em que o Senhor Deus fez a terra e os céus:
То је постање неба и земље, кад посташе, кад Господ Бог створи земљу и небо,
5 E toda a planta do campo que ainda não estava na terra, e toda a erva do campo que ainda não brotava; porque ainda o Senhor Deus não tinha feito chover sobre a terra, e não havia homem para lavrar a terra.
И сваку биљку пољску, докле је још не беше на земљи, и сваку травку пољску, докле још не ницаше; јер Господ Бог још не пусти дажда на земљу, нити беше човека да ради земљу,
6 Um vapor, porém, subia da terra, e regava toda a face da terra.
Али се подизаше пара са земље да натапа сву земљу.
7 E formou o Senhor Deus o homem do pó da terra, e soprou em seus narizes o fôlego da vida: e o homem foi feito alma vivente.
А створи Господ Бог човека од праха земаљског, и дуну му у нос дух животни; и поста човек душа жива.
8 E plantou o Senhor Deus um jardim no Éden, da banda do oriente: e pôs ali o homem que tinha formado.
И насади Господ Бог врт у Едему на истоку; и онде намести човека, ког створи.
9 E o Senhor Deus fez brotar da terra toda a árvore agradável à vista, e boa para comida: e a árvore da vida no meio do jardim, e a árvore da ciência do bem e do mal.
И учини Господ Бог, те никоше из земље свакаква дрвећа лепа за гледање и добра за јело, и дрво од живота усред врта и дрво од знања добра и зла.
10 E saía um rio do Éden para regar o jardim; e dali se dividia e se tornava em quatro cabeças.
А вода течаше из Едема натапајући врт, и оданде се дељаше у четири реке.
11 O nome do primeiro é Pison: este é o que rodeia toda a terra de Havila, onde há ouro.
Једној је име Фисон, она тече око целе земље евилске, а онде има злата,
12 E o ouro dessa terra é bom: ali há o bdélio, e a pedra sardônica.
И злато је оне земље врло добро; онде има и бдела и драгог камена ониха.
13 E o nome do segundo rio é Gihon: este é o que rodeia toda a terra de Cush.
А другој је реци име Геон, она тече око целе земље хуске.
14 E o nome do terceiro rio é Hiddekel: este é o que vai para a banda do oriente da Assyria: e o quarto rio é o Euphrates.
А трећој је реци име Хидекел, она тече к асирској. А четврта је река Ефрат.
15 E tomou o Senhor Deus o homem, e o pôs no jardim do Éden para o lavrar e o guardar.
И узевши Господ Бог човека намести га у врту едемском, да га ради и да га чува.
16 E ordenou o Senhor Deus ao homem, dizendo: De toda a árvore do jardim comerás livremente,
И запрети Господ Бог човеку говорећи: Једи слободно са сваког дрвета у врту;
17 Mas da árvore da ciência do bem e do mal, dela não comerás; porque no dia em que dela comeres, certamente morrerás.
Али с дрвета од знања добра и зла, с њега не једи; јер у који дан окусиш с њега, умрећеш.
18 E disse o Senhor Deus: Não é bom que o homem esteja só: far-lhe-ei uma ajudadora que esteja como diante dele.
И рече Господ Бог: Није добро да је човек сам; да му начиним друга према њему.
19 Havendo pois o Senhor Deus formado da terra todo o animal do campo, e toda a ave dos céus os trouxe a Adão, para este ver como lhes chamaria; e tudo o que Adão chamou a toda a alma vivente, isso foi o seu nome.
Јер Господ Бог створи од земље све звери пољске и све птице небеске, и доведе к Адаму да види како ће коју назвати, па како Адам назове коју животињу онако да јој буде име;
20 E Adão pôs os nomes a todo o gado, e às aves dos céus, e a toda a besta do campo; mas para o homem não se achava ajudadora que estivesse como diante dele.
И Адам надеде име сваком живинчету и свакој птици небеској и свакој звери пољској; али се не нађе Адаму друг према њему.
21 Então o Senhor Deus fez cair um sono pesado sobre Adão, e este adormeceu: e tomou uma das suas costelas, e cerrou a carne em seu lugar;
И Господ Бог пусти тврд сан на Адама, те заспа; па му узе једно ребро, и место попуни месом;
22 E da costela que o Senhor Deus tomou do homem, formou uma mulher: e trouxe-a a Adão.
И Господ Бог створи жену од ребра, које узе Адаму, и доведе је к Адаму.
23 E disse Adão: Esta é agora osso dos meus ossos, e carne da minha carne: esta será chamada varôa, porquanto do varão foi tomada.
А Адам рече: Сада ето кост од мојих кости, и тело од мог тела. Нека јој буде име човечица, јер је узета од човека.
24 Portanto deixará o varão o seu pai e a sua mãe, e apegar-se-á à sua mulher, e serão ambos uma carne.
Зато ће оставити човек оца свог и матер своју, и прилепиће се к жени својој, и биће двоје једно тело.
25 E ambos estavam nus, o homem e a sua mulher; e não se envergonhavam.
А беху обоје голи. Адам и жена му, и не беше их срамота.
