Ezequiel 24
1 E veio a mim a palavra do Senhor, no nono ano, no décimo mes, aos dez do mes, dizendo:
И бысть слово Господне ко мне, в девятое лето, в месяц десятый, в десятый день месяца, глаголя:
2 Filho do homem, escreve o nome deste dia, deste mesmo dia; porque o rei de Babilônia se achega a Jerusalém neste mesmo dia.
сыне человечь, напиши себе имя дне сего, от негоже укрепися царь Вавилонский на Иерусалим, от сего дне, иже днесь,
3 E usa de uma comparação para com a casa rebelde, e dize-lhe: Assim diz o Senhor Jehovah: Põe a panela ao lume, põe-na, e deita-lhe também água dentro.
и рцы притчу к дому прогневляющему, и речеши к ним: сия глаголет Адонаи Господь: настави коноб, настави и влий в онь воду,
4 Ajunta nela os seus pedaços, todos os bons pedaços, as pernas e as espadoas; enche-a de ossos escolhidos.
и верзи в онь на двое разсеченая, всякое разсечение доброе, голень и рамо, обрезана от костей,
5 Pega no melhor do rebanho, e queima também os ossos debaixo dela: faze-a ferver bem, e cozam-se dentro dela os seus ossos.
от избранных скотов взятая, и подгнещай костьми под ними: возвре и воскипе, и сваришася кости его посреде его.
6 Portanto, assim diz o Senhor Jehovah: Ai da cidade sanguinária, da panela cuja escuma está nela, e cuja escuma não saiu dela! tira dela pedaços a pedaços, não caia sorte sobre ela
Того ради сия глаголет Адонаи Господь: о, граде кровей! Конобе, в немже есть яд, и яд не изыде из него: по удом его изнесе, не паде на нем жребий.
7 Porque o seu sangue está no meio dela, sobre uma penha descalvada o pos: não o derramou sobre a terra, para o cobrir com pó.
Яко кровь его среде его есть, на гладцем камени вчиних ю: не пролиях ея на землю, еже покрыти ю землею,
8 Para que eu faça subir a indignação, para tomar vingança, também eu pus o seu sangue numa penha descalvada, para que não se encubra.
еже навести ярость Мою (на ню), во отмщение еже отмстити: дах кровь его на гладцем камени, еже не покрыти ея.
9 Portanto, assim diz o Senhor Jehovah: Ai da cidade sanguinária! também eu farei uma grande fogueira.
Того ради сия глаголет Адонаи Господь: о, люте, граде кровей! Аз же возвеличу главню
10 Amontoa muita lenha, acende o fogo, consome a carne, e tempera-a com especiarias, e ardam os ossos.
и умножу дрова и возгнещу огнь, яко да истают мяса, и оскудеет юха, и кости истают,
11 Então a porás vazia sobre as suas brazas, para que ela aqueça, e se queime a sua ferrugem, e se funda a sua imundícia no meio dela, e se consuma a sua escuma.
и станет на главнях его, (тощь) разгореся, яко да изгорит, и распалится и сгорит медь его, и истает среде его нечистота его, и оскудеет яд его:
12 Com vaidades me cançou; e não saiu dela a sua muita escuma; ao fogo irá a sua escuma.
да смирится яд его, и не изыдет из него многий яд его, и посрамится яд его:
13 Na imundícia há infâmia, porquanto te purifiquei, e tu não te purificaste; nunca mais serás purificada da tua imundícia, enquanto eu não fizer descançar sobre ti a minha indignação.
в нечистоте твоей укроп, понеже осквернялся еси ты и не очистился от нечистоты твоея: и что будет аще не очистишися по сем, дондеже исполню ярость Мою в тебе?
14 Eu, o Senhor, o falei; virá, e o farei: não me tornarei atráz, e não pouparei, nem me arrependerei; conforme os teus caminhos, e conforme os teus tratos, te julgarão, diz o Senhor Jehovah.
Аз Господь глаголах, и приидет, и сотворю, и не укосню, и не пощажу, и не буду умолен: по путем твоим и по помыслом твоим сужду тебе, глаголет Адонаи Господь: сего ради, се, Аз сужду тебе по кровем твоим и по помыслом твоим сужду тебе, нечисте, пресловуте и великий на разгневание.
15 E veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:
И бысть слово Господне ко мне глаголя:
16 Filho do homem, eis que tirarei de ti o desejo dos teus olhos dum golpe, mas não lamentarás, nem chorarás, nem te correrão as lágrimas.
сыне человечь, се, Аз вземлю от тебе желания очес твоих в поражении, не восплачи, ниже возрыдай, ниже да приидут тебе слезы,
17 Refreia-te de gemer, não farás luto por mortos, ata o teu turbante, e mete nos pés os teus sapatos; e não te rebuçarás, e o pão dos homens não comerás
возстени молчя: стенание крове, чресл плачь есть: да будут власи твои сплетени на тебе, и сапози твои на ногах твоих, и да не утешишися устнами их, и хлеба мужей да не снеси.
18 E falei ao povo pela manhã, e à tarde morreu minha mulher: e fiz pela manhã como se me deu ordem.
И глаголах к людем заутра, якоже заповеда ми, и умре жена моя в вечер, и сотворих заутра, якоже повелеся ми.
19 E o povo me disse: Porventura não nos farás saber o que nos significam estas coisas que tu estás fazendo?
И рекоша ко мне людие: не возвестиши ли нам, что суть сия, яже ты твориши?
20 E eu lhes disse: veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:
И рекох к ним: слово Господне бысть ко мне глаголя:
21 Dize à casa de Israel: Assim diz o Senhor Jehovah: Eis que eu profanarei o meu santuário, a glória da vossa fortaleza, o desejo dos vossos olhos, e o regalo das vossas almas; e vossos filhos e vossas filhas, que deixastes, cairão à espada.
рцы к дому Израилеву, сия глаголет Адонаи Господь: се, Аз оскверню святая Моя, величания крепости вашея, желания очес ваших, и ихже щадят души вашя: и сынове ваши и дщери вашя, яже остависте, мечем падут:
22 E fareis como eu fiz: não vos rebuçareis, e não comereis o pão dos homens.
и сотворите, якоже аз сотворих: от уст их не утешитеся и хлеба мужей не снесте,
23 E tereis nas cabeças os vossos turbantes, e os vossos sapatos nos pés; não lamentareis, nem chorareis, mas definhar-vos-eis nas vossas maldades, e dareis gemidos uns com os outros.
и власи ваши на главах ваших, и сапози ваши на ногах ваших: не будете терзатися, ниже плакати, и истаете в неправдах ваших, и не утешите кийждо брата своего.
24 Assim vos servirá Ezequiel de sinal; conforme tudo quanto fez fareis: vendo isto, então sabereis que eu sou o Senhor Jehovah.
И будет вам Иезекииль в чудо: по всему елика сотворих, сотворите: егда приидут сия, и уразумеете, яко Аз Адонаи Господь.
25 E tu, filho do homem, porventura não será no dia que eu lhes tirar a sua fortaleza, o gozo do seu ornamento, o desejo dos seus olhos, e a saudade das suas almas, seus filhos e suas filhas,
И ты, сыне человечь, не в день ли той, егда возму от них крепость их, вознесение хвальбы их, желания очию их и возношение души их, сыны их и дщери их:
26 Aquele dia em que virá ter contigo algum que escapar, para to fazer ouvir com os ouvidos?
в той день приидет уцелевый к тебе возвестити тебе во ушы,
27 Naquele dia abrir-se-á a tua boca para com aquele que escapar, e falarás, e mais não ficarás mudo: assim lhes virás a ser um sinal maravilhoso, e saberão que eu sou o Senhor.
в той день отверзутся уста твоя ко уцелевшему, и возглаголеши и не премолчиши ктому, и будеши им в чудо: и уведят, яко Аз Адонаи Господь.
