< Ezequiel 10 >

1 Depois olhei, e eis que no firmamento, que estava por cima da cabeça dos cherubins, apareceu sobre eles como uma pedra de safira, como o aspecto da semelhança dum trono.
Og jeg saa, og se paa den udstrakte Befæstning, som var over Kerubernes Hoved, var den som en Safirsten, som Skikkelsen af en Trone at se til; han viste sig over dem.
2 E falou ao homem vestido de linho, dizendo: vai por entre as rodas, até debaixo do cherubim, e enche os punhos de brazas acesas dentre os cherubins, e espalha-as sobre a cidade. E ele entrou à minha vista.
Og han talte til den Mand, som var klædt i Linklæderne, og sagde: Gak ind imellem Hjulene, hen under Keruben, og tag dine Næver fulde af Gløder fra den Ild, som er imellem Keruberne, og strø dem over Staden; og han gik derind for mine Øjne.
3 E os cherubins estavam ao lado direito da casa, quando entrou aquele homem; e uma nuvem encheu o átrio interior.
Men Keruberne stode ved Husets højre Side, da Manden gik ind, og Skyen fyldte den inderste Forgaard.
4 Então se levantou a glória do Senhor de sobre o cherubim para o umbral da casa; e encheu-se a casa de uma nuvem, e o átrio se encheu do resplandor da glória do Senhor.
Og Herrens Herlighed harvede sig op fra Keruben hen til Husets Dørtærskel; og Huset fyldtes af Skyen, og Forgaarden blev fuld af Herrens Herligheds Glans.
5 E o estrondo das asas dos cherubins se ouviu até ao átrio exterior, como a voz do Deus Todo-poderoso, quando fala.
Og Lyden af Kerubernes Vinger hørtes ud til den yderste Forgaard ligesom den almægtige Guds Røst, naar han taler.
6 Sucedeu pois que, dando ele ordem ao homem vestido de linho, dizendo: Toma fogo dentre as rodas, dentre os cherubins, entrou ele, e se pôs junto às rodas.
Og det skete, der han befalede Manden, som var klædt i Linklæderne, og sagde: Tag Ild fra den, som er imellem Hjulene, imellem Keruberne, da gik denne ind og stod ved Siden af Hjulet.
7 Então estendeu um cherubim a sua mão de entre os cherubins para o fogo que estava entre os cherubins; e o tomou, e o pôs nas mãos do que estava vestido de linho; o qual o tomou, e saiu.
Og Keruben udrakte sin Haand fra Keruberne til Ilden, som var imellem Keruberne, og han tog deraf og lagde i Næverne paa ham, der var klædt i Linklæderne, og denne, tog derimod og gik ud.
8 E apareceu nos cherubins uma semelhança de mão de homem debaixo das suas asas.
Og der saas paa Keruberne Skikkelsen af en Menneskehaand under deres Vinger.
9 Então olhei, e eis quatro rodas junto aos cherubins, uma roda junto a um cherubim, e outra roda junto a outro cherubim; e o aspecto das rodas era como cor de pedra de turqueza.
Og jeg saa, og se, der var fire Hjul ved Siden af Keruberne, eet Hjul ved den ene Kerub og eet Hjul ved den anden Kerub; og Hjulenes Udseende var som Synet af Krysolit.
10 E, quanto ao seu aspecto, as quatro tinham uma mesma semelhança; como se estivera uma roda no meio doutra roda.
Og af Udseende havde de alle fire een Skikkelse, det var, som om eet Hjul var midt i det andet.
11 Andando estes, andavam estas outras pelos quatro lados deles; não se viravam quando andavam, mas para o lugar para onde olhava a cabeça para esse andavam; não se viravam quando andavam.
Naar de gik, gik de imod deres fire Sider, de vendte sig ikke, naar de gik; men til det Sted, hvor det forreste vendte, derhen fulgte de efter, de vendte sig ikke, naar de gik.
12 E todo o seu corpo, e as suas costas, e as suas mãos, e as suas asas, e as rodas, as rodas que os quatro tinham, estavam cheias de olhos em redor.
Og hele deres Legeme og deres Rygge og deres Hænder og deres Vinger og Hjulene vare fulde af Øjne trindt omkring, paa alle de fire Hjul.
13 E, quanto às rodas, a elas se lhes chamou a meus ouvidos Galgal.
Til Hjulene, til dem blev der raabt for mine Øren: Galgal!
14 E cada um tinha quatro rostos: o rosto do primeiro era rosto de cherubim, e o rosto do segundo rosto de homem, e do terceiro era rosto de leão, e do quarto rosto de águia.
Og enhver havde fire Ansigter; Ansigtet paa den første var Kerubens Ansigt, og Ansigtet paa den anden var et Menneskes Ansigt, og det tredje var en Løves Ansigt og det fjerde en Ørns Ansigt.
15 E os cherubins se elevaram ao alto: estes são os mesmos animais que vi junto ao rio de Chebar.
Og Keruberne hævede sig i Vejret; dette var det levende Væsen, som jeg havde set ved Floden Kebar.
16 E, andando os cherubins, andavam as rodas juntamente com eles; e, levantando os cherubins as suas asas, para se elevarem de sobre a terra, também as rodas não se separavam deles.
Og naar Keruberne gik, gik Hjulene hos dem; og naar Keruberne opløftede deres Vinger for at hæve sig fra Jorden, vendte Hjulene sig heller ikke bort fra deres Side.
17 Parando eles, paravam elas; e, elevando-se eles, elevavam-se elas, porque o espírito de vida estava nelas.
Naar hine stode, stode disse, og naar hine hævede sig, hævede disse sig med dem; thi Livets Aand var i dem.
18 Então saiu a glória do Senhor de sobre o umbral da casa do Senhor, e parou sobre os cherubins.
Og Herrens Herlighed gik ud fra Dørtærskelen paa Huset og stillede sig over Keruberne.
19 E os cherubins alçaram as suas asas, e se elevaram da terra aos meus olhos, quando sairam; e as rodas os acompanhavam: e cada um parou à entrada da porta oriental da casa do Senhor; e a glória do Deus de Israel estava em cima sobre eles.
Da opløftede Keruberne deres Vinger og hævede sig op fra Jorden for mine Øjne, der de gik ud, og Hjulene ved Siden af dem; og de bleve staaende ved Indgangen til den østre Port paa Herrens Hus, og Israels Guds Herlighed var oven over dem.
20 Estes são os animais que vi debaixo do Deus de Israel, junto ao rio de Chebar, e conheci que eram cherubins.
Dette var det levende Væsen, som jeg havde set under Israels Gud ved Floden Kebar, og jeg kendte, at det var Keruberne.
21 Cada um tinha quatro rostos e cada um quatro asas, e a semelhança de mãos de homem debaixo das suas asas.
Enhver havde fire Ansigter og enhver fire Vinger, og under deres Vinger var der en Skikkelse af Menneskehænder.
22 E a semelhança dos seus rostos era a dos rostos que eu tinha visto junto ao rio de Chebar, o aspecto deles e eles mesmos: cada um andava ao direito do seu rosto.
Og deres Ansigter vare at se til som de Ansigter, hvilke jeg havde set ved Floden Kebar, deres Skikkelser og dem selv; enhver gik lige frem for sig.

< Ezequiel 10 >