Êxodo 12
1 E falou o Senhor a Moisés e a Aarão na terra do Egito, dizendo:
Домнул а зис луй Мойсе ши луй Аарон ын цара Еӂиптулуй:
2 Este mesmo mês vos será o princípio dos meses: este vos será o primeiro dos meses do ano.
„Луна ачаста ва фи пентру вой чя динтый лунэ; еа ва фи пентру вой чя динтый лунэ а анулуй.
3 Falai a toda a congregação de Israel, dizendo: Aos dez deste mês tome cada um para si um cordeiro, segundo as casas dos pais, um cordeiro para cada casa.
Ворбиць ынтреӂий адунэрь а луй Исраел ши спунеци-й: ‘Ын зиуа а зечя а ачестей лунь, фиекаре ом сэ я ун мел де фиекаре фамилие, ун мел де фиекаре касэ.
4 Mas se a casa for pequena para um cordeiro, então ele tome a seu vizinho perto de sua casa, conforme ao número das almas: cada um conforme ao seu comer, fareis a conta conforme ao cordeiro.
Дакэ сунт пря пуцинь ын касэ пентру ун мел, сэ-л я ку вечинул луй чел май де апроапе, дупэ нумэрул суфлетелор; сэ фачець сокотяла кыт поате мынка фиекаре дин мелул ачеста.
5 O cordeiro, ou cabrito, será sem mácula, um macho de um ano, o qual tomareis das ovelhas ou das cabras,
Сэ фие ун мел фэрэ кусур, де парте бэрбэтяскэ, де ун ан; вець путя сэ луаць ун мел сау ун ед.
6 E o guardareis até ao décimo quarto dia deste mês, e todo o ajuntamento da congregação de Israel o sacrificará à tarde.
Сэ-л пэстраць пынэ ын зиуа а пайспрезечя а луний ачестея, ши тоатэ адунаря луй Исраел сэ-л ынжунгие сяра.
7 E tomarão do sangue, e pô-lo-ão em ambas as umbreiras, e na lumieira da porta, nas casas em que o comerão.
Сэ я дин сынӂеле луй ши сэ унгэ амындой стылпий уший ши прагул де сус ал каселор унде ыл вор мынка.
8 E naquela noite comerão a carne assada no fogo, com pães asmos; com hervas amargosas a comerão.
Карня с-о мэнынче кяр ын ноаптя ачея, фриптэ ла фок, ши ануме с-о мэнынче ку азиме ши ку вердецурь амаре.
9 Não comereis dele cru, nem cozido em água, senão assado ao fogo, a sua cabeça com os seus pés e com a sua fressura.
Сэ ну-л мынкаць круд сау ферт ын апэ, чи сэ фие фрипт ла фок: атыт капул, кыт ши пичоареле ши мэрунтаеле.
10 E nada dele deixareis até amanhã: mas o que dele ficar até amanhã, queimareis no fogo.
Сэ ну лэсаць нимик дин ел пынэ а доуа зи диминяца; ши дакэ ва рэмыне чева дин ел пе а доуа зи диминяца, сэ-л ардець ын фок.
11 Assim pois o comereis: os vossos lombos cingidos, os vossos sapatos nos pés, e o vosso cajado na mão: e o comereis apressadamente: esta é a pascoa do Senhor.
Кынд ыл вець мынка, сэ авець мижлокул ынчинс, ынкэлцэминтя ын пичоаре ши тоягул ын мынэ ши сэ-л мынкаць ын грабэ, кэч сунт Паштеле Домнулуй.
12 E eu passarei pela terra do Egito esta noite, e ferirei todo o primogênito na terra do Egito, desde os homens até aos animais; e em todos os deuses do Egito farei juízos, Eu sou o Senhor.
Ын ноаптя ачея, Еу вой трече прин цара Еӂиптулуй ши вой лови пе тоць ынтыий нэскуць дин цара Еӂиптулуй, де ла оамень пынэ ла добитоаче, ши вой фаче жудекатэ ымпотрива тутурор зеилор Еӂиптулуй; Еу, Домнул.
13 E aquele sangue vos será por sinal nas casas em que estiverdes; vendo eu sangue, passarei por cima de vós, e não haverá entre vós praga de mortandade, quando eu ferir a terra do Egito.
Сынӂеле вэ ва служи ка семн пе каселе унде вець фи. Еу вой ведя сынӂеле ши вой трече пе лынгэ вой, аша кэ ну вэ ва нимичи ничо урӂие атунч кынд вой лови цара Еӂиптулуй.
14 E este dia vos será por memória, e celebra-lo-eis por festa ao Senhor: nas vossas gerações o celebrareis por estatuto perpétuo.
Ши помениря ачестей зиле с-о пэстраць ши с-о прэзнуиць принтр-о сэрбэтоаре ын чинстя Домнулуй; с-о прэзнуиць ка о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри.
15 Sete dias comereis pães asmos; ao primeiro dia tirareis o fermento das vossas casas; porque qualquer que comer pão levedado, desde o primeiro até ao sétimo dia, aquela alma será cortada de Israel.
Тимп де шапте зиле, вець мынка азиме. Дин чя динтый зи, вець скоате алуатул дин каселе воастре, кэч орьчине ва мынка пыне доспитэ дин зиуа ынтый пынэ ын зиуа а шаптя ва фи нимичит дин Исраел.
16 E ao primeiro dia haverá santa convocação; também ao sétimo dia tereis santa convocação: nenhuma obra se fará neles, senão o que cada alma houver de comer; isso somente aprontareis para vós.
Ын зиуа динтый, вець авя о адунаре де сэрбэтоаре сфынтэ; ши ын зиуа а шаптя, вець авя о адунаре де сэрбэтоаре сфынтэ. Сэ ну фачець ничо мункэ ын зилеле ачеля; вець путя нумай сэ прегэтиць мынкаря фиекэруй инс.
17 Guardai pois a festa dos pães asmos, porque naquele mesmo dia tirei vossos exércitos da terra do Egito: pelo que guardareis a este dia nas vossas gerações por estatuto perpétuo.
Сэ цинець Сэрбэтоаря Азимилор, кэч кяр ын зиуа ачея вой скоате оштиле воастре дин цара Еӂиптулуй; сэ цинець зиуа ачея ка о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри.
18 No primeiro mes, aos quatorze dias do mes, à tarde, comereis pães asmos até vinte e um do mês à tarde.
Ын луна ынтый, дин а пайспрезечя зи а луний, сяра, сэ мынкаць азиме, пынэ ын сяра зилей а доуэзечь ши уна а луний.
19 Por sete dias não se ache nenhum fermento nas vossas casas: porque qualquer que comer pão levedado, aquela alma será cortada da congregação de Israel, assim o estrangeiro como o natural da terra.
Тимп де шапте зиле, сэ ну се гэсяскэ алуат ын каселе воастре; кэч орьчине ва мынка пыне доспитэ ва фи нимичит дин адунаря луй Исраел, фие стрэин, фие бэштинаш.
20 Nenhuma coisa levedada comereis; em todas as vossas habitações comereis pães asmos.
Сэ ну мынкаць пыне доспитэ, чи, ын тоате локуинцеле воастре, сэ мынкаць азиме.’”
21 Chamou pois Moisés a todos os anciãos de Israel, e disse-lhes: Escolhei e tomai vós cordeiros para vossas famílias, e sacrificai a pascoa.
Мойсе а кемат пе тоць бэтрыний луй Исраел ши ле-а зис: „Дучеци-вэ де луаць ун мел пентру фамилииле воастре ши ынжунгияць Паштеле.
22 Então tomai um molho de hissopo, e molhai-o no sangue que estiver na bacia, e metei na lumieira da porta, e em ambas as umbreiras, do sangue que estiver na bacia, porém nenhum de vós saia da porta da sua casa até à manhã
Сэ луаць апой ун мэнункь де исоп, сэ-л ынмуяць ын сынӂеле дин стракинэ ши сэ унӂець прагул де сус ши чей дой стылпь ай уший ку сынӂеле дин стракинэ. Нимень дин вой сэ ну ясэ дин касэ пынэ диминяца.
23 Porque o Senhor passará para ferir aos egípcios, porém quando vir o sangue na lumieira da porta, e em ambas as umbreiras, o Senhor passará aquela porta, e não deixará ao destruidor entrar em vossas casas, para vos ferir.
Кынд ва трече Домнул ка сэ ловяскэ Еӂиптул ши ва ведя сынӂеле пе прагул де сус ши пе чей дой стылпь ай уший, Домнул ва трече пе лынгэ ушэ ши ну ва ынгэдуи Нимичиторулуй сэ интре ын каселе воастре ка сэ вэ ловяскэ.
24 Portanto guardai isto por estatuto para vós, e para vossos filhos para sempre.
Сэ пэзиць лукрул ачеста ка о леӂе пентру вой ши пентру копиий воштри ын вяк.
25 E acontecerá que, quando entrardes na terra que o Senhor vos dará, como tem dito, guardareis este culto.
Кынд вець интра ын цара пе каре в-о ва да Домнул, дупэ фэгэдуинца Луй, сэ цинець ачест обичей сфынт.
26 E acontecerá que, quando vossos filhos vos disserem: Que culto é este vosso?
Ши кынд вэ вор ынтреба копиий воштри: ‘Че ынсямнэ обичеюл ачеста?’
27 Então direis: Este é o sacrifício da pascoa ao Senhor, que passou as casas dos filhos de Israel no Egito, quando feriu aos egípcios, e livrou as nossas casas. Então o povo inclinou-se, e adorou.
сэ рэспундець: ‘Есте жертфа де Паште ын чинстя Домнулуй, каре а трекут пе лынгэ каселе копиилор луй Исраел ын Еӂипт, кынд а ловит Еӂиптул ши не-а скэпат каселе ноастре.’” Попорул с-а плекат ши с-а ынкинат пынэ ла пэмынт.
28 E foram os filhos de Israel, e fizeram isso; como o Senhor ordenara a Moisés e a Aarão, assim fizeram.
Ши копиий луй Исраел ау плекат ши ау фэкут кум порунчисе Домнул луй Мойсе ши луй Аарон; аша ау фэкут.
29 E aconteceu, à meia noite, que o Senhor feriu a todos os primogênitos na terra do Egito, desde o primogênito de faraó, que se sentava em seu trono, até ao primogênito do cativo que estava no cárcere, e todos os primogênitos dos animais.
Ла мезул нопций, Домнул а ловит пе тоць ынтыий нэскуць дин цара Еӂиптулуй, де ла ынтыюл нэскут ал луй Фараон, каре шедя пе скаунул луй де домние, пынэ ла ынтыюл нэскут ал челуй ынкис ын темницэ ши пынэ ла тоць ынтыий нэскуць ай добитоачелор.
30 E faraó levantou-se de noite, ele e todos os seus servos, e todos os egípcios; e havia grande clamor no Egito, porque não havia casa em que não houvesse um morto.
Фараон с-а скулат ноаптя, ел ши тоць служиторий луй ши тоць еӂиптений, ши ау фост марь ципете ын Еӂипт, кэч ну ера касэ унде сэ ну фие ун морт.
31 Então chamou a Moisés e a Aarão de noite, e disse: levantai-vos, saí do meio do meu povo, tanto vós como os filhos de Israel: e ide, servi ao Senhor, como tendes dito.
Ын ачеяшь ноапте, Фараон а кемат пе Мойсе ши пе Аарон ши ле-а зис: „Скулаци-вэ, ешиць дин мижлокул попорулуй меу, вой ши копиий луй Исраел. Дучеци-вэ сэ служиць Домнулуй, кум аць зис.
32 Levai também convosco vossas ovelhas e vossas vacas, como tendes dito; e ide, e abençoai-me também a mim.
Луаци-вэ ши оиле ши боий, кум аць зис, дучеци-вэ ши бинекувынтаци-мэ.”
33 E os egípcios apertavam ao povo, apressando-se para lança-los da terra; porque diziam: Todos somos mortos.
Еӂиптений зоряу попорул ши се грэбяу сэ-й скоатэ дин царэ, кэч зичяу: „Алтфел, тоць вом пери.”
34 E o povo tomou a sua massa, antes que levedasse, as suas amassadeiras atadas em seus vestidos, sobre seus ombros.
Попорул шь-а луат плэмэдяла (кока) ынаинте де а се доспи. Шь-ау ынвелит постэвиле ку плэмэдяла ын хайне ши ле-ау пус пе умерь.
35 Fizeram pois os filhos de Israel conforme à palavra de Moisés, e pediram aos egípcios vasos de prata, e vasos de ouro, e vestidos.
Копиий луй Исраел ау фэкут че спусесе Мойсе ши ау черут еӂиптенилор васе де арӂинт, васе де аур ши хайне.
36 E o Senhor deu graça ao povo em os olhos dos egípcios, e emprestavam-lhes: e eles despojavam aos egípcios.
Домнул а фэкут ка попорул сэ капете тречере ынаинтя еӂиптенилор, каре ле-ау ымплинит череря. Ши астфел ау жефуит пе еӂиптень.
37 Assim partiram os filhos de Israel de Rameses para Succoth, coisa de seiscentos mil de pé, somente de varões, sem contar os meninos.
Копиий луй Исраел ау плекат дин Рамсес спре Сукот, ын нумэр де апроапе шасе суте де мий де оамень каре мерӂяу пе жос, афарэ де копий.
38 E subiu também com eles muita mistura de gente, e ovelhas, e vacas, uma grande multidão de gado.
О мулциме де оамень де тот союл с-ау суит ымпреунэ ку ей; авяу ши турме ынсемнате де ой ши бой.
39 E cozeram bolos asmos da massa que levaram do Egito, porque não se tinha levedado, porquanto foram lançados do Egito; e não se puderam deter, nem ainda se prepararam comida.
Ку плэмэдяла пе каре о луасерэ дин Еӂипт ши каре ну се досписе ынкэ, ау фэкут турте фэрэ алуат, кэч фусесерэ изгониць де еӂиптень фэрэ сэ май поатэ зэбови ши фэрэ сэ-шь я меринде ку ей.
40 O tempo que os filhos de Israel habitaram no Egito foi de quatrocentos e trinta anos.
Шедеря копиилор луй Исраел ын Еӂипт а фост де патру суте трейзечь де ань.
41 E aconteceu, passados os quatrocentos e trinta anos, naquele mesmo dia sucedeu que todos os exércitos do Senhor sairam da terra do Egito.
Ши, дупэ патру суте трейзечь де ань, токмай ын зиуа ачея, тоате оштиле Домнулуй ау ешит дин цара Еӂиптулуй.
42 Esta noite se guardará ao Senhor, porque nela os tirou da terra do Egito: esta é a noite do Senhor, que devem guardar todos os filhos de Israel nas suas gerações.
Ноаптя ачея требуе прэзнуитэ ын чинстя Домнулуй, пентру кэ атунч й-а скос дин цара Еӂиптулуй. Ноаптя ачея требуе прэзнуитэ ын чинстя Домнулуй де тоць копиий луй Исраел ши де урмаший лор.
43 Disse mais o Senhor a Moisés e a Aarão: Esta é a ordenança da pascoa; nenhum filho do estrangeiro comerá dela.
Домнул а зис луй Мойсе ши луй Аарон: „Ятэ порунка привитоаре ла Паште: ничун стрэин сэ ну мэнынче дин еле.
44 Porém todo o servo de qualquer, comprado por dinheiro, depois que o houveres circuncidado, então comerá dela.
Сэ тай ымпрежур пе орьче роб кумпэрат ку бань, ши апой сэ мэнынче дин еле.
45 O estrangeiro e o assalariado não comerão dela.
Венетикул ши симбриашул сэ ну мэнынче.
46 Numa casa se comerá; não levarás daquela carne fora da casa, nem dela quebrareis osso.
Сэ ну ле мэнынче декыт ынтр-о сингурэ касэ; сэ ну луаць делок карне афарэ дин касэ ши сэ ну здробиць ничун ос.
47 Toda a congregação de Israel o fará.
Тоатэ адунаря луй Исраел сэ факэ Паштеле.
48 Porém se algum estrangeiro se hospedar contigo, e quizer celebrar a pascoa ao Senhor, seja-lhe circuncidado todo o macho, e então chegará a celebra-la, e será como o natural da terra; mas nenhum incircunciso comerá dela.
Дакэ ун стрэин каре ва локуи ла тине ва вря сэ факэ Паштеле Домнулуй, орьче парте бэрбэтяскэ дин каса луй ва требуи тэятэ ымпрежур; апой се ва апропия сэ ле факэ, ши ва фи ка ши бэштинашул, дар ничун нетэят ымпрежур сэ ну мэнынче дин еле.
49 Uma mesma lei haja para o natural, e para o estrangeiro que peregrinar entre vós.
Ачеяшь леӂе ва фи пентру бэштинаш ка ши пентру стрэинул каре ва локуи ын мижлокул востру.”
50 E todos os filhos de Israel o fizeram: como o Senhor ordenara a Moisés e a Aarão, assim fizeram.
Тоць копиий луй Исраел ау фэкут кум порунчисе Домнул луй Мойсе ши луй Аарон; аша ау фэкут.
51 E aconteceu naquele mesmo dia que o Senhor tirou os filhos de Israel da terra do Egito, segundo os seus exércitos.
Ши кяр ын зиуа ачея, Домнул а скос дин цара Еӂиптулуй пе копиий луй Исраел, дупэ оштиле лор.
