Eclesiastes 7
1 Melhor é a boa fama do que o melhor unguênto, e o dia da morte do que o dia do nascimento de alguém.
Боље је име него добро уље, и дан смртни него дан у који се ко роди.
2 Melhor é ir à casa do luto do que ir à casa do banquete, porque nela é o fim de todos os homens; e os vivos o aplicam ao seu coração.
Боље је ићи у кућу где је жалост него где је гозба, јер је онде крај сваког човека, и ко је жив, слаже у срце своје.
3 Melhor é o nojo do que o riso, porque com a tristeza do rosto se encomenda o coração.
Боља је жалост него смех, јер кад је лице невесело, срце постаје боље.
4 O coração dos sábios está na casa do luto, mas o coração dos tolos na casa da alegria.
Срце је мудрих људи у кући где је жалост, а срце безумних у кући где је весеље.
5 Melhor é ouvir a repreensão do sábio, do que ouvir alguém a canção do tolo.
Боље је слушати карање мудрога него да ко слуша песму безумних.
6 Porque qual o ruído dos espinhos debaixo de uma panela, tal é o riso do tolo: também isto é vaidade.
Јер као што прашти трње под лонцем, такав је смех безумников; и то је таштина.
7 Verdadeiramente que a opressão faria endoidecer até ao sábio, e a peita corrompe o coração.
Насиље обезумљује мудрога, и поклон изопачује срце.
8 Melhor é o fim das coisas do que o princípio delas: melhor é o longânimo do que o altivo de coração.
Бољи је крај ствари него почетак јој; бољи је ко је стрпљивог духа неголи ко је поноситог духа.
9 Não te apresses no teu espírito a irar-te, porque a ira repousa no seio dos tolos.
Не буди нагао у духу свом на гнев, јер гнев почива у недрима безумних.
10 Nunca digas: Porque foram os dias passados melhores do que estes? porque nunca com sabedoria isto perguntarias.
Не говори: Шта је то, те су пређашњи дани били бољи од ових? Јер не би било мудро да за то питаш.
11 Tão boa é a sabedoria como a herança, e dela os que veem o sol tiram proveito.
Добра је мудрост с имањем, и корисна је онима који виде сунце.
12 Porque a sabedoria serve de sombra, como de sombra serve o dinheiro; mas a excelência do conhecimento é que a sabedoria dá vida ao seu possuidor.
Јер је мудрост заклон, и новци су заклон; али је претежније знање мудрости тим што даје живот ономе ко је има.
13 Atenta para a obra de Deus; porque quem poderá endireitar o que ele fez torto?
Погледај дело Божије; јер ко може исправити шта Он искриви?
14 No dia da prosperidade goza do bem, mas no dia da adversidade considera; porque também Deus fez a este em oposição àquele, para que o homem nada ache do que haverá depois dele.
У добро време уживај добро, а у зло време гледај, јер је Бог створио једно према другом за то да човек не зна шта ће бити.
15 Tudo isto vi nos dias da minha vaidade: há um justo que perece na sua justiça, e há um ímpio que prolonga os seus dias na sua maldade.
Свашта видех за времена таштине своје: праведника који пропада у правди својој, и безбожника који дуго живи у својој злоћи.
16 Não sejas demasiadamente justo, nem demasiadamente sábio: para que te destruirias a ti mesmo?
Не буди сувише праведан ни сувише мудар; зашто би себе упропастио?
17 Não sejas demasiadamente ímpio, nem sejas demasiadamente louco: para que morrerias fora de teu tempo?
Не буди сувише безбожан ни луд; зашто би умро пре времена?
18 Bom é que retenhas isto, e também disto não retires a tua mão; porque quem teme a Deus escapa de tudo isto.
Добро је да држиш једно, а друго да не пушташ из руке; јер ко се боји Бога избавиће се од свега.
19 A sabedoria fortalece ao sábio, mais do que dez governadores que haja na cidade.
Мудрост крепи човека више него десет кнезова који су у граду.
20 Na verdade que não há homem justo sobre a terra, que faça bem, e nunca peque.
Доиста нема човека праведног на земљи који твори добро и не греши.
21 Tão pouco apliques o teu coração a todas as palavras que se disserem, para que não venhas a ouvir que o teu servo te amaldiçoa.
Не узимај на ум свашта што се говори, ако би и слугу свог чуо где те псује;
22 Porque o teu coração também já confessou muitas vezes que também tu amaldiçoaste a outros.
Јер срце твоје зна да си и ти више пута псовао друге.
23 Tudo isto inquiri com sabedoria; e disse: Sabedoria adquirirei; mas ela ainda estava longe de mim.
Све то огледах мудрошћу и рекох: Бићу мудар; али мудрост беше далеко од мене.
24 Longe está o que foi; e o profundíssimo quem o achará?
Шта је тако далеко и врло дубоко, ко ће наћи?
25 Eu virei o meu coração para saber, e inquirir, e buscar a sabedoria e a razão, e para saber a impiedade da estultícia e a doidice dos desvários.
Окретох се срцем својим да познам и извидим и изнађем мудрост и разум, и да познам безбожност лудости и лудост безумља.
26 E eu achei uma coisa mais amarga do que a morte, a mulher cujo coração são redes e laços, e as suas mãos ataduras: quem for bom diante de Deus escapará dela, mas o pecador virá a ser preso por ela.
И нађох да је горча од смрти жена којој је срце мрежа и пругло, којој су руке окови; ко је мио Богу, сачуваће се од ње, а грешника ће ухватити она.
27 Vedes aqui, isto achei, diz o pregador, conferindo uma coisa com a outra para assim achar a razão delas;
Гле, то нађох, вели проповедник, једно према другом, тражећи да разумем.
28 A qual ainda busca a minha alma, porém ainda não a achei; um homem entre mil achei eu, mas uma mulher entre todas estas não achei.
Још тражи душа моја, али не нађох. Човека једног у хиљаде нађох, али жене међу свима не нађох.
29 Vedes aqui, que isto tão somente achei: que Deus fez ao homem reto, porém eles buscaram muitas invenções.
Само, гле, ово нађох: да је Бог створио човека доброг; а они траже свакојаке помисли.
