Eclesiastes 6
1 Há um mal que tenho visto debaixo do sol, e mui frequente é entre os homens:
Има зло које видех под сунцем и често је међу људима:
2 Um homem a quem Deus deu riquezas, fazenda e honra, e nada lhe falta de tudo quanto a sua alma deseja, e Deus não lhe dá poder para daí comer, antes o estranho lho come: também isto é vaidade e uma má enfermidade.
Некоме Бог да богатство и благо и славу, те душа његова има све шта год жели, али му не да Бог да то ужива, него ужива други. То је таштина и љуто зло.
3 Se o homem gerar cem filhos, e viver muitos anos, e os dias dos seus anos forem muitos, porém a sua alma se não fartar do bem, e também não tiver sepultura, digo que um aborto é melhor do que ele.
Да би ко родио сто синова и живео много година и дани би се века његовог веома намножили, а душа се његова не би наситила доброг, те ни погреба не би имао, кажем да је боље недоношче од њега.
4 Porquanto debalde veio, e às trevas se vai, e de trevas se encobre o seu nome.
Јер узалуд дође и у таму отиде и име му је тамом покривено;
5 E ainda que nunca viu o sol, nem o conheceu, mais descanço tem do que o tal.
Ни сунца не виде, нити шта позна, а почива боље него онај.
6 E, ainda que vivesse duas vezes mil anos e não visse o bem, porventura todos não vão para um mesmo lugar?
И да би живео две хиљаде година, а добра не би уживао, не одлазе ли сви на једно место?
7 Todo o trabalho do homem é para a sua boca, e contudo nunca se enche a sua cobiça.
Сав је труд човечји за уста његова, али се не може наситити душа његова.
8 Porque, que mais tem o sábio do que o tolo? e que mais tem o pobre que sabe andar perante os vivos?
Јер шта има мудри више него безумни? Шта ли сиромах, који се уме владати међу живима?
9 Melhor é a vista dos olhos do que o vaguear da cobiça: também isto é vaidade, e aflição de espírito.
Боље је видети очима него ли желети; и то је таштина и мука духу.
10 Seja qualquer o que for, já o seu nome foi nomeado, e sabe-se que é homem, e que não pode contender com o que é mais forte do que ele.
Шта је ко, давно је тим назван; и зна се да је човек и да се не може судити с јачим од себе.
11 Na verdade que há muitas coisas que multiplicam a vaidade: que mais tem o homem com elas!
Кад, дакле, има много ствари које умножавају таштину, каква је корист човеку?
12 Porque quem sabe o que é bom nesta vida para o homem, durante o número dos dias da vida da sua vaidade, os quais gasta como sombra? porque quem declarará ao homem que é o que passará depois dele debaixo do sol
Јер ко зна шта је добро човеку у животу, за мало дана таштог живота његовог, који му пролазе као сен? Или ко ће казати човеку шта ће бити после њега под сунцем?
