Eclesiastes 10
1 Assim como a mosca morta faz exalar mau cheiro e evaporar o unguênto do perfumador, assim o faz ao famoso em sabedoria e em honra uma pouca de estultícia.
Од мртвих мува усмрди се и поквари уље апотекарско, тако од мало лудости цена мудрости и слави.
2 O coração do sábio está à sua dextra, mas o coração do tolo está à sua esquerda.
Срце је мудром с десне стране, а лудом је с леве стране.
3 E, até quando o tolo vai pelo caminho, falta-lhe o seu entendimento e diz a todos que é tolo.
Безумник и кад иде путем, без разума је и казује свима да је безуман.
4 Levantando-se contra ti o espírito do governador, não deixes o teu lugar, porque é um remédio que aquieta grandes pecados.
Ако се подигне на те гнев оног који влада, не остављај место своје, јер благост уклања велике грехе.
5 Ainda há um mal que vi debaixo do sol, como o erro que procede de diante do governador.
Има зло које видех под сунцем, као погрешка која долази од владаоца:
6 Ao tolo assentam em grandes alturas, mas os ricos estão assentados na baixeza.
Лудост се посађује на највише место, и богати седе на ниском месту.
7 Vi os servos a cavalo, e os príncipes que andavam a pé como servos sobre a terra.
Видех слуге на коњима, а кнезови иду пешице, као слуге.
8 Quem cavar uma cova, cairá nela, e, quem romper um muro, uma cobra o morderá.
Ко јаму копа, у њу ће пасти, и ко разваљује ограду, ујешће га змија.
9 Quem acarretar pedras, será maltratado por elas, e o que rachar lenha perigará com ela.
Ко одмиче камење, удариће се о њих, ко цепа дрва, није миран од њих.
10 Se estiver embotado o ferro, e não se amolar o corte, então se devem pôr mais forças: mas a sabedoria é excelente para dirigir.
Кад се затупи гвожђе и оштрице му се не наоштре, тада треба више снаге; али мудрост може боље поправити.
11 Se a cobra morder, não estando encantada, então remédio nenhum se espera do encantador, por mais hábil que seja.
Ако уједе змија пре бајања, ништа неће помоћи бајач.
12 Nas palavras da boca do sábio há favor, porém os lábios do tolo o devoram.
Речи из уста мудрог љупке су, а безумног прождиру усне његове.
13 O princípio das palavras da sua boca é a estultícia, e o fim da sua boca um desváiro péssimo.
Почетак је речима уста његових лудост, а свршетак говору његовом зло безумље.
14 Bem que o tolo multiplique as palavras, não sabe o homem o que há de ser; e quem lhe fará saber o que será depois dele?
Јер луди много говори, а човек не зна шта ће бити; и ко ће му казати шта ће после њега бити?
15 O trabalho dos tolos a cada um deles fatiga, porque não sabem ir à cidade.
Луде мори труд њихов, јер не знају ни у град отићи.
16 Ai de ti, ó terra, cujo rei é criança, e cujos príncipes comem de manhã.
Тешко теби, земљо, кад ти је цар дете и кнезови твоји рано једу!
17 Benaventurada tu, ó terra, cujo rei é filho dos nobres, e cujos príncipes comem a tempo, para refazerem as forças, e não para bebedice.
Благо теби, земљо, кад ти је цар племенит и кнезови твоји једу на време да се поткрепе, а не да се опију.
18 Pela muita preguiça se enfraquece o teto, e pela frouxidão das mãos goteja a casa.
С лењости угибље се кров и с немарних руку прокапљује кућа.
19 Para rir se fazem convites, e o vinho alegra a vida, e por tudo o dinheiro responde.
Ради весеља готове се гозбе, и вино весели живе, а новци врше све.
20 Nem ainda no teu pensamento amaldiçoes ao rei, nem tão pouco no mais interior da tua recâmara amaldiçoes ao rico: porque as aves dos céus levariam a voz, e os que tem asas dariam notícia da palavra.
Ни у мисли својој не псуј цара, ни у клети, у којој спаваш, не псуј богатог, јер птица небеска однеће глас и шта крила има доказаће реч.
