< Deuteronômio 34 >
1 Então subiu Moisés das campinas de Moab ao monte Nebo, ao cume de Pisga, que está defronte de Jericó; e o Senhor mostrou-lhes toda a terra desde Gilead até Dan;
To pacoengah Mosi loe Moab azawn hoiah caeh moe, Jeriko vangpui taengah kaom, Nebo mae, Pishkah mae nuiah dawh tahang. To ahmuen hoiah Angraeng mah anih han Gilead hoi Dan prae to a dansak boih,
2 E todo Naphtali, e a terra de Ephraim, e Manasseh; e toda a terra de Judá, até ao mar último;
Naphtali prae boih, Ephraim hoi Manasseh ih prae hoi kangthla koek tuipui boenghaih khoek to, Judah prae boih,
3 E o sul, e a campina do vale de Jericó, a cidade das palmeiras até Zoar.
aloih bang ahmuen hoi Jeriko azawn boih, ungsikung ohhaih vangpui hoi Zoar vangpui khoek to a dansak.
4 E disse-lhe o Senhor: Esta é a terra de que jurei a Abraão, Isaac, e Jacob, dizendo: Á tua semente a darei: mostro-ta para a veres com os teus olhos; porém lá não passarás.
Angraeng mah anih khaeah, Hae prae loe Abraham, Issak hoi Jakob khaeah lokkam ih prae, na caanawk khaeah ka paek han, tiah ka thuih ih prae ah oh: to prae to na mik hoiah kang dansak, toe a thungah na caeh mak ai, tiah a naa.
5 Assim morreu ali Moisés, servo do Senhor, na terra de Moab, conforme ao dito do Senhor.
To pacoengah Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Angraeng ih tamna Mosi loe Moab prae ah duek.
6 E o sepultou num vale, na terra de Moab, defronte de Beth-peor; e ninguém tem sabido até hoje a sua sepultura.
Angraeng mah anih to Beth-Peor vangpui maeto bangah kaom, Moab prae azawn ah aphum; toe anih ih tangqom loe vaihni ni khoek to mi mah doeh panoek ai.
7 Era Moisés da idade de cento e vinte anos quando morreu: os seus olhos nunca se escureceram, nem perdeu o seu vigor.
Mosi duek naah saning cumvaito pacoeng, pumphaeto oh boeh; anih loe mik amtueng vop moe, tha doeh oh vop.
8 E os filhos de Israel prantearam a Moisés trinta dias nas campinas de Moab: e os dias do pranto do luto de Moisés se cumpriram.
Israel kaminawk mah palungset khuiqahhaih atue boeng ai karoek to, Moab azawn ah ni qui thumto thung Mosi to qah o haih.
9 E Josué, filho de Nun, foi cheio do espírito de sabedoria, porquanto Moisés tinha posto sobre ele as suas mãos: assim os filhos de Israel lhe deram ouvidos, e fizeram como o Senhor ordenara a Moisés.
Mosi mah lu nuiah ban koeng pae boeh pongah, Nun capa Joshua loe palunghahaih pakhra hoiah koi; to pongah Israel kaminawk mah anih ih lok to tahngaih pae o moe, Angraeng mah Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah a sak pae o.
10 E nunca mais se levantou em Israel profeta algum como Moisés, a quem o Senhor conhecera cara a cara;
To pacoeng hoiah loe Angraeng hoi mikhmai kangtong ah panoek ih kami, Israel acaeng thungah mi doeh om ai boeh,
11 Nem semelhante em todos os sinais e maravilhas, a que o Senhor o enviou para fazer na terra do Egito, a faraó, e a todos os seus servos, e a toda a sua terra;
Izip prae ah Faro hoi angmah ih angraengnawk boih, Faro ih prae thung boih ah, angmathaih hoi dawnrai hmuen to sak hanah, Angraeng mah Mosi to patoeh;
12 E em toda a mão forte, e em todo o espanto grande, que obrou Moisés aos olhos de todo o Israel.
Mosi mah Israel kaminawk boih mikhnuk ah thacak a ban hoiah sak ih, kalen parai zit kaom hmuen baktiah hmuen sah thaih kami mi doeh om ai boeh.