Deuteronômio 32
1 Inclinai os ouvidos, ó céus, e falarei: e ouça a terra as palavras da minha boca.
„Луаць аминте, черурь, ши вой ворби; Аскултэ, пэмынтуле, кувинтеле гурий меле!
2 Goteje a minha doutrina como a chuva, destile o meu dito como o orvalho, como chuvisco sobre a erva e como gotas d'água sobre a relva.
Ка плоая сэ кургэ ынвэцэтуриле меле, Ка роуа сэ кадэ кувынтул меу, Ка плоая репеде пе вердяцэ, Ка пикэтуриле де плоае пе ярбэ!
3 Porque apregoarei o nome do Senhor: dai grandeza a nosso Deus.
Кэч вой вести Нумеле Домнулуй. Даць славэ Думнезеулуй ностру!
4 Ele é a Rocha, cuja obra é perfeita, porque todos os seus caminhos juízo são: Deus é a verdade, e não há nele injustiça; justo e reto é.
Ел есте Стынка; лукрэриле Луй сунт десэвыршите, Кэч тоате кэиле Луй сунт дрепте; Ел есте ун Думнезеу крединчос ши фэрэ недрептате, Ел есте дрепт ши курат.
5 Corromperam-se contra ele, seus filhos eles não são, a sua mancha é deles: geração perversa e torcida é.
Ей с-ау стрикат; Нетребничия копиилор Луй есте рушиня лор! Ням ындэрэтник ши стрикат!
6 Recompensais assim ao Senhor, povo louco e ignorante? não é ele teu pai, que te adquiriu, te fez e te estabeleceu?
Пе Домнул Ыл рэсплэтиць астфел?! Попор некибзуит ши фэрэ ынцелепчуне! Ну есте Ел оаре Татэл тэу, каре те-а фэкут, Те-а ынтокмит ши ць-а дат фиинцэ?
7 Lembra-te dos dias da antiguidade, atentai para os anos de muitas gerações: pergunta a teu pai, e ele te informará, aos teus anciãos, e eles to dirão.
Аду-ць аминте де зилеле дин векиме, Сокотеште аний, вырстэ де оамень дупэ вырстэ де оамень, Ынтрябэ пе татэл тэу, ши те ва ынвэца, Пе бэтрыний тэй, ши ыць вор спуне.
8 Quando o altíssimo distribuia as heranças às nações, quando dividia os filhos de Adão uns dos outros, os termos dos povos tem posto, conforme ao número dos filhos de Israel.
Кынд Чел Пряыналт а дат о моштенире нямурилор, Кынд а деспэрцит пе копиий оаменилор, А пус хотаре попоарелор Дупэ нумэрул копиилор луй Исраел,
9 Porque a porção do Senhor é o seu povo; Jacob é a corda da sua herança.
Кэч партя Домнулуй есте попорул Луй, Иаков есте партя Луй де моштенире.
10 Achou-o na terra do deserto, e num ermo solitário cheio de uivos; trouxe-o ao redor, instruiu-o, guardou-o como a menina do seu olho.
Ел л-а гэсит ынтр-ун цинут пустиу, Ынтр-о сингурэтате плинэ де урлете ынфрикошате; Л-а ынконжурат, л-а ынгрижит Ши л-а пэзит ка лумина окюлуй Луй.
11 Como a águia desperta o seu ninho, se move sobre os seus filhos, estende as suas asas, toma-os, e os leva sobre as suas asas,
Ка вултурул каре ышь скутурэ куйбул, Збоарэ дясупра пуилор, Ышь ынтинде арипиле, ый я Ши-й поартэ пе пенеле луй,
12 Assim só o Senhor o guiou: e não havia com ele deus estranho.
Аша а кэлэузит Домнул сингур пе попорул Сэу, Ши ну ера ничун думнезеу стрэин ку Ел.
13 Ele o fez cavalgar sobre as alturas da terra, e comeu as novidades do campo, e o fez chupar mel da rocha e azeite da dura pederneira,
Л-а суит пе ынэлцимиле цэрий, Ши Исраел а мынкат роаделе кымпулуй; Й-а дат сэ сугэ мьере дин стынкэ, Унтделемнул каре есе дин стынка чя май таре,
14 Manteiga de vacas, e leite do rebanho, com a gordura dos cordeiros e dos carneiros que pastam em Basan, e dos bodes, com gordura dos rins do trigo; e bebeste o sangue das uvas, o vinho puro.
Унтул де ла вачь ши лаптеле оилор, Ку грэсимя меилор, А бербечилор дин Басан ши а цапилор, Ку грэсимя грыулуй, Ши ай бэут винул, сынӂеле стругурелуй.
15 E, engordando-se Jeshurun, deu coices; engordaste-te, engrossaste-te, e de gordura te cobriste: e deixou a Deus, que o fez, e desprezou a Rocha da sua salvação.
Исраел с-а ынгрэшат ши а азвырлит дин пичор; Те-ай ынгрэшат, те-ай ынгрошат ши те-ай лэцит! Ши а пэрэсит пе Думнезеу, Зидиторул луй, А несокотит Стынка мынтуирий луй,
16 Com deuses estranhos o provocaram a zelos; com abominações o irritaram.
Л-ау ынтэрытат ла ӂелозие прин думнезей стрэинь, Л-ау мыният прин урычунь;
17 Sacrifícios ofereceram aos diabos, não a Deus; aos deuses que não conheceram, novos deuses que vieram há pouco, dos quais não se estremeceram vossos pais.
Ау адус жертфе драчилор, унор идоль каре ну сунт думнезей, Унор думнезей пе каре ну-й куноштяу, Думнезей ной, вениць де курынд, Де каре ну се темусерэ пэринций воштри.
18 Esqueceste-te da Rocha que te gerou; e em esquecimento puseste o Deus que te formou.
Ай пэрэсит Стынка чя каре те-а нэскут Ши ай уйтат пе Думнезеул каре те-а ынтокмит.
19 O que vendo o Senhor, os desprezou, provocado à ira contra seus filhos e suas filhas;
Домнул а вэзут лукрул ачеста ши С-а мыният, С-а супэрат пе фиий ши фийчеле Луй.
20 E disse: Esconderei o meu rosto deles, verei qual será o seu fim; porque são geração de perversidade, filhos em quem não há lealdade.
Ел а зис: ‘Ымь вой аскунде Фаца де ей Ши вой ведя каре ле ва фи сфыршитул, Кэч сунт ун ням стрикат, Сунт ниште копий некрединчошь.
21 A zelos me provocaram com aquilo que não é Deus; com as suas vaidades me provocaram à ira; portanto eu os provocarei a zelos com os que não são povo; com nação louca os despertarei à ira.
Мь-ау ынтэрытат ӂелозия прин чея че ну есте Думнезеу, М-ау мыният прин идолий лор дешерць. Ши Еу ый вой ынтэрыта ла ӂелозие принтр-ун попор каре ну есте ун попор. Ый вой мыния принтр-ун ням фэрэ причепере.
22 Porque um fogo se acendeu na minha ira, e arderá até ao mais profundo do inferno, e consumirá a terra com a sua novidade, e abrazará os fundamentos dos montes. (Sheol h7585)
Кэч фокул мынией Меле с-а апринс Ши ва арде пынэ ын фундул Локуинцей морцилор, Ва нимичи пэмынтул ши роаделе луй, Ва арде темелииле мунцилор. (Sheol h7585)
23 Males amontoarei sobre eles; as minhas setas esgotarei contra eles.
Вой ынгрэмэди тоате ненорочириле песте ей, Ымь вой арунка тоате сэӂециле ымпотрива лор.
24 Exaustos serão de fome, comidos de carbúnculo e de peste amarga: e entre eles enviarei dentes de feras, com ardente peçonha de serpentes do pó.
Вор фи топиць де фоаме, стиншь де фригурь Ши де боль кумплите; Вой тримите ын ей динций фярелор сэлбатиче Ши отрава шерпилор.
25 Por fora devastará a espada, e por dentro o pavor: ao mancebo, juntamente com a virgem, assim à criança de mama, como ao homem de cãs
Афарэ вор пери де сабие Ши ынэунтру вор пери де гроазэ: Ши тынэрул, ши фата, Ши копилул де цыцэ, ка ши бэтрынул.
26 Eu dizia: Em todos os cantos os espalharia; faria cessar a sua memória dentre os homens,
Воям сэ зик: «Ый вой луа ку о суфларе», Ле вой штерӂе помениря динтре оамень!
27 Se eu não receiara a ira do inimigo, para que os seus adversários o não estranhassem, e para que não digam: A nossa mão está alta; o Senhor não fez tudo isto.
Дар Мэ тем де окэриле врэжмашулуй, Мэ тем ка ну кумва врэжмаший лор сэ се амэӂяскэ Ши сэ зикэ: «Мына ноастрэ чя путерникэ, Ши ну Домнул а фэкут тоате ачесте лукрурь.»
28 Porque são gente falta de conselhos, e neles não há entendimento.
Ей сунт ун ням каре шь-а пердут бунул симц Ши ну-й причепере ын ей.
29 Oxalá eles fossem sábios! que isto entendessem, e atentassem para o seu fim!
Дакэ ар фи фост ынцелепць, ар ынцелеӂе Ши с-ар гынди ла че ли се ва ынтымпла.
30 Como pode ser que um só perseguisse mil, e dois fizessem fugir dez mil, se a sua Rocha os não vendera, e o Senhor os não entregara?
Кум ар урмэри унул сингур о мие дин ей Ши кум ар пуне дой пе фугэ зече мий, Дакэ ну й-ар фи вындут Стынка, Дакэ ну й-ар фи вындут Домнул?
31 Porque a sua rocha não é como a nossa Rocha; sendo até os nossos inimigos juízes disto.
Кэч стынка лор ну есте ка Стынка ноастрэ, Врэжмаший ноштри ыншишь сунт жудекэторь ын ачастэ привинцэ.
32 Porque a sua vinha é a vinha de Sodoma e dos campos de Gomorrha: as suas uvas são uvas de fel, cachos amargosos tem.
Чи вица лор есте дин садул Содомей Ши дин цинутул Гоморей; Стругурий лор сунт стругурь отрэвиць, Бобицеле лор сунт амаре;
33 O seu vinho é ardente veneno de dragões, e peçonha cruel de víboras.
Винул лор есте венин де шерпь, Есте отравэ кумплитэ де аспидэ.
34 Não está isto encerrado comigo? selado nos meus tesouros?
Оаре ну есте аскунс лукрул ачеста ла Мине, Печетлуит ын комориле Меле?
35 Minha é a vingança e a recompensa, ao tempo que resvalar o seu pé: porque o dia da sua ruína está próximo, e as coisas que lhes hão de suceder, se apressam a chegar.
А Мя есте рэзбунаря ши Еу вой рэсплэти Кынд ва ынчепе сэ ле алунече пичорул! Кэч зиуа ненорочирий лор есте апроапе Ши чея че-й аштяптэ ну ва зэбови.’
36 Porque o Senhor fará justiça ao seu povo, e se arrependerá pelos seus servos: porquanto o poder dele foi-se, e não há fechado nem desamparado.
Домнул ва жудека пе попорул Сэу, Дар ва авя милэ де робий Сэй, Вэзынд кэ путеря ле есте слеитэ Ши кэ ну май есте нич роб, нич слобод.
37 Então dirá: Onde estão os seus deuses? a rocha em quem confiavam,
Ел ва зиче: ‘Унде сунт думнезеий лор, Стынка ачея каре ле служя де адэпост,
38 De cujos sacrifícios comiam a gordura, e de cujas libações bebiam o vinho? levantem-se, e vos ajudem, para que haja para vós escondedouro.
Думнезеий ачея каре мынкау грэсимя жертфелор лор, Каре бяу винул жертфелор лор де бэутурэ? Сэ се скоале сэ вэ ажуте Ши сэ вэ окротяскэ!
39 Vede agora que Eu, Eu O sou, e mais nenhum Deus comigo: Eu mato, e Eu faço viver: Eu firo, e Eu saro: e ninguém há que escape da minha mão.
Сэ штиць дар кэ Еу сунт Думнезеу Ши кэ ну есте алт думнезеу афарэ де Мине; Еу дау вяцэ ши Еу омор, Еу рэнеск ши Еу тэмэдуеск, Ши нимень ну поате скоате пе чинева дин мына Мя.
40 Porque levantarei a minha mão aos céus, e direi: Eu vivo para sempre.
Кэч Ымь ридик мына спре чер Ши зик: «Кыт есте де адевэрат кэ трэеск ын вечь,
41 Se eu afiar a minha espada reluzente, e se travar do juízo a minha mão, farei tornar a vingança sobre os meus adversários, e recompensarei aos meus aborrecedores.
Атыт есте де адевэрат кэ, атунч кынд вой аскуци фулӂерул сабией Меле Ши вой пуне мына сэ фак жудекатэ, Мэ вой рэзбуна ымпотрива потривничилор Мей Ши вой педепси пе чей че Мэ урэск;
42 Embriagarei as minhas setas de sangue, e a minha espada comerá carne: do sangue dos mortos e dos prisioneiros, desde a cabeça, haverá vinganças do inimigo.
Сабия Мя ле ва ынгици карня Ши-Мь вой ымбэта сэӂециле де сынӂе, Де сынӂеле челор учишь ши приншь, Дин капетеле фрунташилор врэжмашулуй.»’
43 Jubilai, ó nações, com o seu povo, porque vingará o sangue dos seus servos, e sobre os seus adversários fará tornar a vingança, e terá misericórdia da sua terra e do seu povo.
Нямурь, кынтаць лауделе попорулуй Луй! Кэч Домнул рэзбунэ сынӂеле робилор Сэй, Ел Се рэзбунэ ымпотрива потривничилор Сэй Ши фаче испэшире пентру цара Луй, пентру попорул Луй.”
44 E veio Moisés, e falou todas as palavras deste cântico aos ouvidos do povo, ele e Hosea, filho de Nun.
Мойсе а венит ши а ростит тоате кувинтеле кынтэрий ачестея ын фаца попорулуй; Иосуа, фиул луй Нун, ера ку ел.
45 E, acabando Moisés de falar todas estas palavras a todo o Israel,
Дупэ че а испрэвит Мойсе де ростит тоате кувинтеле ачестя ынаинтя ынтрегулуй Исраел,
46 Disse-lhes: aplicai o vosso coração a todas as palavras que hoje testifico entre vós, para que as recomendeis a vossos filhos, para que tenham cuidado de fazerem todas as palavras desta lei.
ле-а зис: „Пунеци-вэ ла инимэ тоате кувинтеле пе каре вэ жур астэзь сэ ле порунчиць копиилор воштри, ка сэ пэзяскэ ши сэ ымплиняскэ тоате кувинтеле леӂий ачестея.
47 Porque esta palavra não vos é vã, antes é a vossa vida; e por esta mesma palavra prolongareis os dias na terra a que passais o Jordão a possui-la.
Кэч ну есте ун лукру фэрэ ынсемнэтате пентру вой; есте вяца воастрэ ши прин ачаста вэ вець лунӂи зилеле ын цара пе каре о вець луа ын стэпынире дупэ че вець трече Йорданул.”
48 Depois falou o Senhor a Moisés, naquele mesmo dia, dizendo:
Ын ачеяшь зи, Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
49 Sobe ao monte de Abarim, ao monte Nebo, que está na terra de Moab, defronte de Jericó, e vê a terra de Canaan, que darei aos filhos de Israel por possessão.
„Суе-те пе мунтеле ачеста Абарим, пе мунтеле Небо, ын цара Моабулуй, ын фаца Иерихонулуй, ши привеште цара Канаанулуй пе каре о дау ын стэпынире копиилор луй Исраел.
50 E morre no monte, ao qual subirás; e recolhe-te aos teus povos, como Aarão teu irmão morreu no monte de Hor, e se recolheu aos seus povos.
Ту вей мури пе мунтеле пе каре те вей суи ши вей фи адэугат ла попорул тэу, дупэ кум Аарон, фрателе тэу, а мурит пе мунтеле Хор ши а фост адэугат ла попорул луй,
51 Porquanto traspassastes contra mim no meio dos filhos de Israel, às águas da contenção em Cades, no deserto de Zin: pois me não santificastes no meio doe filhos de Israel.
пентру кэ аць пэкэтуит ымпотрива Мя ын мижлокул копиилор луй Исраел, лынгэ апеле Мериба, ла Кадес, ын пустиул Цин, ши ну М-аць сфинцит ын мижлокул копиилор луй Исраел.
52 Pelo que verás a terra diante de ti, porém não entrarás nela, na terra que darei aos filhos de Israel.
Ту вей ведя доар де департе цара динаинтя та, дар ну вей интра ын цара пе каре о дау копиилор луй Исраел.”
