Atos 9
1 E Saulo, respirando ainda ameaças e mortes contra os discípulos do Senhor, dirigiu-se ao sumo sacerdote,
Савло сас холяко пэ Раестирэ сытярнэн и фартэ камэлас тэ умарэл лэн. Вов авиля кав баро рашай
2 E pediu-lhe cartas para Damasco, para as sinagogas, para que, se encontrasse alguns daquela seita, quer homens quer mulheres, os conduzisse presos a Jerusalém.
и мангля лэстар лила, пистросардэ кай синагоги Дамаскостирэ, соб, сар вов аракхэла варикас, ко приритярдёл Исусостирэс сытяримости, саво акхарэлпэ Дром, тунчи лэстэ сас зор тэ спхандэл лэн и тэ андярэл андо Иерусалимо.
3 E, indo já no caminho, aconteceu que, chegando perto de Damasco, subitamente o cercou um resplendor de luz do céu.
Кала вов подладэлас кав Дамаско, лэсти, катар на ляпэ запхабиля андай всаворэ рига удуд пай болыбэн.
4 E, caindo em terra, ouviu uma voz que lhe dizia: Saulo, Saulo, porque me persegues?
Вов пэля пэ пхув и ашундя гласо: — Савло! Савло! Сости ту гонисарэс Ман?
5 E ele disse: Quem és, Senhor? E disse o Senhor: Eu sou Jesus, a quem tu persegues. Duro é para ti recalcitrar contra os aguilhões.
— Ко Ту, Рай? — пушля Савло. — Мэ Исусо, Савэс ту гонисарэс.
6 E ele, tremendo e atônito, disse: Senhor, que queres que faça? E disse-lhe o Senhor: Levanta-te, e entra na cidade, e ali te será dito o que te convém fazer.
Вщи и жа андо форо. Котэ тути пхэнэна, со трэбуй тэ терэс.
7 E os varões, que iam com ele, pararam atônitos, ouvindo a voz, mas não vendo ninguém.
Мануша, савэ традэнас екхэтанэ лэ Савлоса, ашыле сар муторя: онэ ашундэ гласо, нэ никас на дикхле.
8 E Saulo levantou-se da terra, e, abrindo os olhos, não via a ninguém. E, guiando-o pela mão, o conduziram a Damasco.
Савло вазгляпэ пай пхув, нэ кала вов отпхэрнадя якха, нисо на дикхэлас. Лэс линэ палай васт тай андярдэ андо Дамаско.
9 E esteve três dias sem vêr, e não comeu nem bebeu.
Трин дес вов сас коро и нисо на халас и на пэлас.
10 E havia em Damasco um certo discípulo chamado Ananias; e disse-lhe o Senhor em visão: Ananias! E ele respondeu: Eis-me aqui, Senhor.
Андо Дамаско жувэлас сытярно, савэс акхарэнас Анания. Рай пхэндя лэсти андо дикхимос: — Анания! — Акэ мэ, Рай, — пхэндя кодва.
11 E disse-lhe o Senhor: Levanta-te, e vai à rua chamada Direita, e pergunta em casa de Judas por um chamado Saulo, de Tarso; pois eis que ele ora;
Рай пхэндя лэсти: — Жа пэ гаса, сави акхарэлпэ «Ворта», андо чер Иудаско и пуш котэ Савлос, саво акхарэлпэ Тарсянино. Вов икхатар мангэлпэ Дэвлэс.
12 E tem visto em visão que entrava um homem chamado Ananias, e punha sobre ele a mão, para que tornasse a vêr.
Вов дикхля андо дикхимос манушэс пав алав Анания, саво авиля и тховдя пэр лэстэ и васт, кай вов тэ дикхэл.
13 E respondeu Ananias: Senhor, a muitos ouvi acerca deste varão, quantos males tem feito aos teus santos em Jerusalém;
Анания пхэндя: — Рай, мэ ашундэм бутэндар пала кадва мануш, сар вов тердя бут бида Тирэнди свэнтонэнди андо Иерусалимо.
14 E aqui tem poder dos principais dos sacerdotes para prender a todos os que invocam o teu nome.
И катэ лэстэ исин баримос барэ рашаендар, кай тэ спхандэл всаворэн, ко приакхарэл Тиро алав.
15 Disse-lhe, porém, o Senhor: vai, porque este é para mim vaso escolhido, para levar o meu nome diante dos gentios, e dos reis e dos filhos de Israel.
Нэ Рай пхэндя лэсти: — Жа, колэстар со вов исин Мэрно мануш. Мэ вытидэм лэс, кай вов тэ андярэл Мэрно алав народонэнди, лэндирэ тхагарэнди и шавэнди Израилёстирэ.
16 Porque eu lhe mostrarei quanto deve padecer pelo meu nome.
Мэ сикавава лэсти кода, скачи лэсти трэбуй авэла тэ пэрэжувэл грыжа пала Мэрно алав.
17 E Ananias foi, e entrou na casa, e, impondo-lhe as mãos, disse: Irmão Saulo, o Senhor Jesus, que te apareceu no caminho por onde vinhas, me enviou, para que tornes a ver e sejas cheio do Espírito Santo.
Анания жыля и авиля андо чер, тховдя по Савло и васт тай пхэндя: — Пхрал Савло, Рай Исусо, Саво авиля тутэ по тиро дром кардэ, бишалдя ман тутэ, кай ту упалэ тэ дикхэс и тэ авэс пхэрдярдо Свэнтонэ Духоса.
18 E logo lhe cairam dos olhos como que umas escamas, e recebeu logo a vista; e, levantando-se, foi batizado.
Андэ кодья ж вряма сар чешуя спэля пай якха кав Савло, и вов ашыля тэ дикхэл. Савло вщиля и приля болдимос.
19 E, tendo comido, ficou confortado. E esteve Saulo alguns dias com os discípulos que estavam em Damasco.
Тунчи вов халя, и лэстэ рисайля зор. И сас вов скачи деса лэ сытярнэнца андо Дамаско
20 E logo nas sinagogas pregava a Jesus, que este era o Filho de Deus.
и андэ кодья ж вряма ашыля тэ роспхэнэл андэ синагоги пала кода, со Исусо — Шаво Дэвлэско.
21 E todos os que o ouviam estavam atônitos, e diziam: Não é este aquele que em Jerusalém assolava aos que invocavam esse nome, e para isso veio aqui, para os levar presos aos principais dos sacerdotes?
Всаворэ, ко лэс ашунэлас, дивонаспэ и пхэнэнас: — Чи на вов гонисарэлас андо Иерусалимо колэн, ко акхарэл кадва алав? Чи на авиля вов кардэ, кай тэ спхандэл и тэ андярэл лэн кай барэ рашая?
22 Porém Saulo se esforçava muito mais, e confundia os judeus que habitavam em Damasco, provando que aquele era o Cristo.
Нэ Савло инке майбаря зораса роспхэнэлас и терэлас кадя, со иудеёря андо Дамаско на жанэнас, со тэ пхэнэн, кала вов допхэнэлас, со Иисусо исин Христосо.
23 E, tendo passado muitos dias, os judeus tomaram conselho entre si para o matar.
Кала прожыле бут деса, иудеёря допхэндэпэ тэ умарэн лэ Савлос.
24 Mas as suas ciladas vieram ao conhecimento de Saulo: e eles guardavam as portas, tanto de dia como de noite, para poderem mata-lo.
Нэ Савло ужангля, со онэ гындон тэ умарэн лэс. Кола, савэ камэнас тэ терэн када, рят и дес ажутярэнас пашай удара форостирэ.
25 Porém, tomando-o de noite os discípulos, o arriaram, dentro dum cesto, pelo muro.
Нэ лэстирэ сытярнэ рятяса змукле лэс андэ бари траста дуряса пай форостири стинка.
26 E, quando Saulo chegou a Jerusalém, procurava ajuntar-se aos discípulos, porém todos se temiam dele, não crendo que fosse discípulo.
Савло авиля андо Иерусалимо и камэлас тэ авэл лэ сытярнэндэ, нэ всаворэ даранас лэстар и на патянас, со вов кадя ж сытярно.
27 Mas Barnabé, tomando-o consigo, o trouxe aos apóstolos, e lhes contou como no caminho ele vira ao Senhor e lhe falara, e como em Damasco falara ousadamente no nome de Jesus.
Нэ Варнава ля лэс и андя кай апостолоря и роспхэндя лэнди пала кода, сар Савло пав дром дикхля лэ Раес, и сар Вов дэлас дума лэса, сар андо Дамаско бидарако вов роспхэнэлас важ алав Исусоско.
28 E andava com eles em Jerusalém, entrando e saindo.
Савло терэлас лэнца екх рындо андо Иерусалимо и бидарако роспхэнэлас важ алав Раеско.
29 E falou ousadamente no nome de Jesus. falava e disputava também contra os gregos, mas eles procuravam mata-lo.
Вов дэлас дума и спорисавэлас лэ элинистонэнца, ай кола камле тэ умарэн лэс.
30 Sabendo-o, porém, os irmãos, o acompanharam até Cesareia, e o enviaram a Tarso.
Кала пхрала ужангле пала када, онэ одандярдэ Савлос андэ Кесария, ай котар бишалдэ андо Тарсо.
31 Assim pois, as igrejas em toda a Judeia, e Galiléia e Samaria tinham paz, e eram edificadas; e se multiplicavam, andando no temor do Senhor e consolação do Espírito Santo.
Андэ кодья вряма кхандири пай всавори Иудея, Галилея и Самария сас андо миро, састярэлас тай барёлас, пхирэлас андо дар англав Рай, и Свэнто Духо подритярэлас ла.
32 E aconteceu que, passando Pedro por todas as partes, veio também aos santos que habitavam em Lidda.
Пэтро обжалас всаворэн, и закамля тэ авэл кай свэнти мануша, савэ жувэнас андэ Лида.
33 E achou ali um certo homem, chamado Eneas, jazendo numa cama havia oito anos, o qual era paralítico.
Котэ сас екх мануш, савэс акхарэнас Энэё, вов сас насвало пэрнэнца и на вщелас пав пато охто бэрша.
34 E disse-lhe Pedro: Eneas, Jesus Cristo te dá saúde; levanta-te e faze a tua cama. E logo se levantou.
Пэтро пхэндя лэсти: — Энэё! Исусо Христосо састярэл тут. Вщи и стидэ пэско пато. Андэ кодья ж вряма Энэё вщиля.
35 E viram-no todos os que habitavam em Lidda e Sarona, os quais se converteram ao Senhor.
Кала всаворэ, ко жувэлас андэ Лида и Шароно дикхле лэс састярдэса, онэ обрисайле кав Рай.
36 E havia em Joppe uma certa discípula chamada Tabitha, que traduzido se diz Dorcas. Esta estava cheia de boas obras e esmolas que fazia.
Андэ Яфа сас екх сытярни, савя акхарэнас Тавита, со пэрэандярэлпэ, сар «серна». Вой терэлас бут лашымос и поможысарэлас чёрорэнди.
37 E aconteceu naqueles dias, que, enfermando ela, morreu; e, tendo-a lavado, a depositaram num quarto alto.
И акэ, андэ кадья вряма вой занасвайля и муля. Ла обхаладэ и тховдэ упрэ андо чер.
38 E, como Lidda era perto de Joppe, ouvindo os discípulos que Pedro estava ali, lhe mandaram dois varões, rogando-lhe que não se demorasse em vir ter com eles.
Ай сар и Лида сас найдур лэ Яфатар, сытярнэ бишалдэ котэ дуен манушэн, бо ашундэ, со Пэтро котэ. Онэ мангле лэс: — Ав сыго амэндэ!
39 E, levantando-se Pedro, foi com eles; e quando chegou o levaram ao quarto alto, e todas as viúvas o rodearam, chorando e mostrando as túnicas e vestidos que Dorcas fizera quando estava com elas.
Пэтро жыля лэнца и кала авиля, лэс проандярдэ упрэ андо чер. Паша лэстэ стидэпэ всаворэ пхивля. Онэ ровэнас и сикавэнас лэсти и йида, сави сувэлас Серна, кала сас жунди.
40 Porém Pedro, fazendo-as sair a todas, pôs-se de joelhos e orou: e, voltando-se para o corpo, disse: Tabitha, levanta-te. E ela abriu os olhos, e, vendo a Pedro, assentou-se,
Пэтро выбишалдя всаворэн котар, тэрдиля пэ чянга и мангляпэ Дэвлэс. Тунчи обрисайля кав трупо и пхэндя: — Тавита, вщи! Вой отпхэрнадя и якха, удикхля Пэтрос и бэшля.
41 E ele dando-lhe a mão a levantou, e, chamando os santos e as viúvas, apresentou-lha viva.
Вов ля ла палав васт и поможысардя тэ вщел. Тунчи вов акхардя свэнтонэн манушэн и пхивлян и отдя ла Тавита жундяса.
42 E foi isto notório por toda a Joppe, e muitos creram no Senhor.
Пала када ашыля ашундо пай всавори Яфа, и бут мануша патяйле андо Рай.
43 E aconteceu que ficou muitos dias em Joppe, com um certo Simão curtidor.
Пэтро сас андэ Яфа инке бут деса и жувэлас кай Симоно морцэндиро.
