Atos 5
1 E um certo varão chamado Ananias, com safira, sua mulher, vendeu uma propriedade;
ਤਦਾ ਅਨਾਨਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨੋ ਯਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾ ਨਾਮ ਸਫੀਰਾ ਸ ਸ੍ਵਾਧਿਕਾਰੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ
2 E reteve parte do preço, sabendo-o também sua mulher; e, trazendo uma parte dele, a depositou aos pés dos apóstolos.
ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮੂਲ੍ਯਸ੍ਯੈਕਾਂਸ਼ੰ ਸਙ੍ਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਦਨ੍ਯਾਂਸ਼ਮਾਤ੍ਰਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਚਰਣੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
3 Disse então Pedro: Ananias, porque encheu Satanás o teu coração, para que mentisses ao Espírito Santo, e retivestes parte do preço da herdade?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰੋਕਥਯਤ੍ ਹੇ ਅਨਾਨਿਯ ਭੂਮੇ ਰ੍ਮੂਲ੍ਯੰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਸਙ੍ਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸੰਨਿਧੌ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਕੁਤਸ੍ਤਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿਮਜਨਯਤ੍?
4 Guardando-a, não ficava para ti? E, vendida, não estava em teu poder? Porque formaste este desígnio em teu coração? Não mentiste aos homens, mas a Deus
ਸਾ ਭੂਮਿ ਰ੍ਯਦਾ ਤਵ ਹਸ੍ਤਗਤਾ ਤਦਾ ਕਿੰ ਤਵ ਸ੍ਵੀਯਾ ਨਾਸੀਤ੍? ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਕੁਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਕੁਕਲ੍ਪਨਾ ਤ੍ਵਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾ? ਤ੍ਵੰ ਕੇਵਲਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਵਾਕ੍ਯੰ ਨਾਵਾਦੀਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਪਿ|
5 E Ananias, ouvindo estas palavras, caiu e expirou. E um grande temor veio sobre todos os que isto ouviram.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਸੋ(ਅ)ਨਾਨਿਯੋ ਭੂਮੌ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਜਤ੍, ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਹਾਭਯਮ੍ ਅਜਾਯਤ੍|
6 E, levantando-se os mancebos, pegaram dele, e, transportando-o para fora, o sepultaram.
ਤਦਾ ਯੁਵਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣਾੱਛਾਦ੍ਯ ਬਹਿ ਰ੍ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
7 E, passando um espaço quase de três horas, entrou também sua mulher, não sabendo o que havia acontecido.
ਤਤਃ ਪ੍ਰਹਰੈਕਾਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤੰ ਤੰਨਾਵਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾਪਿ ਤਤ੍ਰ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤਾ|
8 E disse-lhe Pedro: Dize-me, vendestes por tanto aquela herdade? E ela disse: Sim, por tanto.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਾਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਏਤਾਵਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾਭ੍ਯੋ ਭੂਮਿ ਰ੍ਵਿਕ੍ਰੀਤਾ ਨ ਵਾ? ਏਤਤ੍ਵੰ ਵਦ; ਤਦਾ ਸਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍ ਸਤ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਵਦ੍ਭ੍ਯੋ ਮੁਦ੍ਰਾਭ੍ਯ ਏਵ|
9 Porém Pedro lhe disse: Porque é que entre vós vos concertastes para tentar o espírito do Senhor? Eis ai à porta os pés dos que sepultaram a teu marido, e também te levarão a ti.
ਤਤਃ ਪਿਤਰੋਕਥਯਤ੍ ਯੁਵਾਂ ਕਥੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ੍ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਵਭਵਤਾਂ? ਪਸ਼੍ਯ ਯੇ ਤਵ ਪਤਿੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਸਮੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤ੍ਵਾਮਪਿ ਬਹਿਰ੍ਨੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
10 E logo caiu aos seus pés, e expirou. E, entrando os mancebos, acharam-na morta, e a sepultaram junto de seu marido.
ਤਤਃ ਸਾਪਿ ਤਸ੍ਯ ਚਰਣਸੰਨਿਧੌ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਯੁਵਾਨੋ(ਅ)ਭ੍ਯਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਾਮਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹਿ ਰ੍ਨੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਤ੍ਯੁਃ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
11 E veio um grande temor a toda a igreja, e a todos os que ouviram estas coisas.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਅਨ੍ਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਾਧ੍ਵਸੰ ਗਤਾਃ|
12 E muitos sinais e prodígios eram feitos entre o povo pelas mãos dos apóstolos. E estavam todos unânimes no alpendre de Salomão.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੈ ਰ੍ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬਹ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣ੍ਯਦ੍ਭੁਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤ; ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਸੁਲੇਮਾਨੋ (ਅ)ਲਿਨ੍ਦੇ ਸਮ੍ਭੂਯਾਸਨ੍|
13 E dos outros ninguém ousava ajuntar-se com eles: mas o povo tinha-os em grande estima.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਙ੍ਘਾਨ੍ਤਰ੍ਗੋ ਭਵਿਤੁੰ ਕੋਪਿ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾਂ ਨਾਗਮਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਸਮਾਦ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
14 E a multidão dos que criam no Senhor, tanto homens como mulheres, crescia mais e mais.
ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁੰ ਸ਼ਰਣਮਾਪੰਨਾਃ|
15 De sorte que transportavam os enfermos para as ruas, e os punham em leitos e em camilhas para que a sombra de Pedro, quando passasse, cobrisse alguns deles.
ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਗਮਨਾਗਮਨਾਭ੍ਯਾਂ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਸ੍ਯ ਛਾਯਾ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿੱਜਨੇ ਲਗਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਲੋਕਾ ਰੋਗਿਣਃ ਸ਼ਿਵਿਕਯਾ ਖਟ੍ਵਯਾ ਚਾਨੀਯ ਪਥਿ ਪਥਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
16 E até das cidades circunvizinhas concorria a multidão a Jerusalém, conduzindo enfermos e atormentados de espíritos imundos; os quais todos eram curados.
ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਨਗਰੇਭ੍ਯੋ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾਃ ਸਮ੍ਭੂਯ ਰੋਗਿਣੋ(ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰਭੁਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਂਸ਼੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨਯਨ੍ ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਅਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
17 E, levantando-se o sumo sacerdote, e todos os que estavam com ele (que era a seita dos sadduceos), encheram-se de inveja,
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸਿਦੂਕਿਨਾਂ ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਹਚਰਾਸ਼੍ਚ
18 E lançaram mão dos apóstolos, e os puseram na prisão pública.
ਮਹਾਕ੍ਰੋਧਾਨ੍ਤ੍ਵਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਚਲੋਕਾਨਾਂ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
19 Mas de noite um anjo do Senhor abriu as portas da prisão, e, tirando-os para fora, disse:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਃ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਬਹਿਰਾਨੀਯਾਕਥਯਤ੍,
20 Ide apresentar-vos no templo, e dizei ao povo todas as palavras desta vida.
ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਮਾਂ ਜੀਵਨਦਾਯਿਕਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ|
21 E, ouvindo eles isto, entraram de manhã cedo no templo, e ensinavam. Chegando, porém, o sumo sacerdote e os que estavam com ele, convocaram o conselho, e a todos os anciãos dos filhos de Israel, e enviaram ao cárcere, para que de lá os trouxessem.
ਇਤਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ| ਤਦਾ ਸਹਚਰਗਣੇਨ ਸਹਿਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕ ਆਗਤ੍ਯ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਗਣਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਰਾਜਸਭਾਸਦਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਪਯਿਤੁੰ ਪਦਾਤਿਗਣੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍|
22 Mas, tendo lá chegado os servidores, não os acharam na prisão, e, voltando, lho anunciaram,
ਤਤਸ੍ਤੇ ਗਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਤਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ,
23 Dizendo: achamos realmente o cárcere fechado, com toda a segurança, e os guardas, que estavam fora, diante das portas; mas, quando abrimos, ninguém achamos dentro.
ਵਯੰ ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਨਿਰ੍ੱਵਿਘ੍ਨੰ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰੰ ਰੁੱਧੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਂਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਬਹਿਰ੍ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਨ੍ ਅਦਰ੍ਸ਼ਾਮ ਏਵ ਕਿਨ੍ਤੁ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਮਪਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
24 Então o capitão do templo e os principais dos sacerdotes, ouvindo estas palavras, estavam perplexos acerca do que viria a ser aquilo.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ਼੍ਚ, ਇਤ ਪਰੰ ਕਿਮਪਰੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਚਿਨ੍ਤਯਿਤ੍ਵਾ ਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਚਿੱਤਾ ਅਭਵਨ੍|
25 E, chegando um, anunciou-lhes, dizendo: Eis que os homens que encerrastes na prisão estão no templo e ensinam ao povo.
ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਜਨ ਆਗਤ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮੇਤਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਯੰ ਯਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਤ ਤੇ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|
26 Então foi o capitão com os servidores, e os trouxe, não com violência (porque temiam ser apedrejados pelo povo).
ਤਦਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਚੇੱਲੋਕਾਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਨ੍ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਾਰਯਨ੍ਤੀਤਿ ਭਿਯਾ ਵਿਨਤ੍ਯਾਚਾਰੰ ਤਾਨ੍ ਆਨਯਨ੍|
27 E, trazendo-os, os apresentaram ao conselho. E o sumo sacerdote os interrogou, dizendo:
ਤੇ ਮਹਾਸਭਾਯਾ ਮਧ੍ਯੇ ਤਾਨ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍,
28 Não vos admoestamos nós expressamente que não ensinasseis nesse nome? E eis que já enchestes Jerusalém dessa vossa doutrina, e quereis trazer sobre nós o sangue desse homem
ਅਨੇਨ ਨਾਮ੍ਨਾ ਸਮੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਨ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਾਮ? ਤਥਾਪਿ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਤੇਨੋਪਦੇਸ਼ੇਨੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤਪਾਤਜਨਿਤਾਪਰਾਧਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਨੇਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਧ੍ਵੇ|
29 Porém, respondendo Pedro e os apóstolos, disseram: Mais importa obedecer a Deus do que aos homens.
ਤਤਃ ਪਿਤਰੋਨ੍ਯਪ੍ਰੇਰਿਤਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮੁਚਿਤਮ੍|
30 O Deus de nossos pais resuscitou a Jesus, ao qual vós matastes suspendendo-o no madeiro.
ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਯੂਯੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤ੍ਵਾਹਤ ਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੈਤ੍ਰੁʼਕ ਈਸ਼੍ਵਰ ਉੱਥਾਪ੍ਯ
31 Deus com a sua dextra o elevou a príncipe e Salvador, para dar a Israel o arrependimento e remissão dos pecados.
ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨੰ ਪਾਪਕ੍ਸ਼਼ਮਾਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤਾਰਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤਸ੍ਯਾੰਨਤਿਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
32 E nós somos testemunhas acerca destas palavras, e também o Espírito Santo, que Deus deu àqueles que lhe obedecem.
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਯਮਪਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣ ਆਸ੍ਮਹੇ, ਤਤ੍ ਕੇਵਲੰ ਨਹਿ, ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਭ੍ਯੋ ਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਸੋਪਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਿ|
33 E, ouvindo eles isto, se enfureciam, e deliberaram mata-los.
ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੇ ਸ਼੍ਰੁਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹ੍ਰੁʼਦਯਾਨਿ ਵਿੱਧਾਨ੍ਯਭਵਨ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਾਨ੍ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|
34 Mas, levantando-se no conselho um certo fariseo, chamado Gamaliel, doutor da lei, venerado por todo o povo, mandou que por um pouco levassem para fora os apóstolos;
ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਤਤ੍ਸਭਾਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਖ੍ਯਾਤੋ ਗਮਿਲੀਯੇਲ੍ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕ ਉੱਥਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
35 E disse-lhes: Varões israelitas, acautelai-vos, enquanto ao que haveis de fazer acerca desses homens.
ਹੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੂਯਮ੍ ਏਤਾਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ|
36 Porque antes destes dias levantou-se Theudas, dizendo ser alguém: deste se acercou o número de uns quatrocentos homens; o qual foi morto, e todos os que lhe deram ouvidos foram dispersos e reduzidos a nada.
ਇਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਥੂਦਾਨਾਮੈਕੋ ਜਨ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਸ੍ਵੰ ਕਮਪਿ ਮਹਾਪੁਰੁਸ਼਼ਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਤਤਃ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਚਤੁਃਸ਼ਤਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋਭਵਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਹਤੋਭਵਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਰ੍ਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ (ਅ)ਕ੍ਰੁʼਤਕਾਰ੍ੱਯਾ ਅਭਵਨ੍|
37 Depois deste levantou-se Judas, o galileu, nos dias do alistamento, e levou muito povo após si; e também este pereceu, e todos os que lhe deram ouvidos foram dispersos.
ਤਸ੍ਮਾੱਜਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਨਾਮਲੇਖਨਸਮਯੇ ਗਾਲੀਲੀਯਯਿਹੂਦਾਨਾਮੈਕੋ ਜਨ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਬਹੂੱਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਮਤੰ ਗ੍ਰਾਹੀਤਵਾਨ੍ ਤਤਃ ਸੋਪਿ ਵ੍ਯਨਸ਼੍ਯਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਆਸਨ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾ ਅਭਵਨ੍|
38 E agora digo-vos: dai de mão a estes homens, e deixai-os, porque, se esse desígnio, ou essa obra, é de homens, se desfará,
ਅਧੁਨਾ ਵਦਾਮਿ, ਯੂਯਮ੍ ਏਤਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ਤਾ ਭਵਤ, ਯਤ ਏਸ਼਼ ਸਙ੍ਕਲ੍ਪ ਏਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਚ ਯਦਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਦਭਵਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਵਿਫਲੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
39 Mas, se é de Deus, não podereis desfaze-la; para que não aconteça serdes também achados combatendo contra Deus.
ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਾਦਭਵਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਯਥਾ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਵਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਰੋਧਕਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
40 E concordaram com ele. E, chamando os apóstolos, e tendo-os açoitado, mandaram que não falassem no nome de Jesus, e os deixaram ir.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼਼ਿਧ੍ਯ ਵ੍ਯਸਰ੍ਜਨ੍|
41 Retiraram-se pois da presença do conselho, rogozijando-se de terem sido julgados dignos de padecer afronta pelo nome de Jesus.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਾਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਲੱਜਾਭੋਗਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯਤ੍ਵੇਨ ਗਣਿਤਾ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਤੇ ਸਾਨਨ੍ਦਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਗੱਛਨ੍|
42 E todos os dias, no templo e nas casas, não cessavam de ensinar, e de anunciar a Jesus Cristo.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਚਾਵਿਸ਼੍ਰਾਮਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਨ੍ਤਃ|
