Atos 5
1 E um certo varão chamado Ananias, com safira, sua mulher, vendeu uma propriedade;
Екх мурш, савэс акхарэнас Анания и лэстири ромни Сапфира битиндэ хулаимос.
2 E reteve parte do preço, sabendo-o também sua mulher; e, trazendo uma parte dele, a depositou aos pés dos apóstolos.
Саво-то котор битинимастар вов тховдя кай пэрнэ апостолонэнди. Ай авэр котор гарадя пэсти. Лэстири ромни жанэлас пала кода.
3 Disse então Pedro: Ananias, porque encheu Satanás o teu coração, para que mentisses ao Espírito Santo, e retivestes parte do preço da herdade?
Пэтро пхэндя: — Анания! Пэр со ту дян Сатанасти тэ пхэрдярэл тиро води, кай ту пхэндян найчячимос Свэнтонэ Духости, и гаравдян андай цэмин пхувьятири?
4 Guardando-a, não ficava para ti? E, vendida, não estava em teu poder? Porque formaste este desígnio em teu coração? Não mentiste aos homens, mas a Deus
Кода, со ту битиндян, сас тиро, ай ловэ, со ту прилян, сас тирэ. Пэр со ту тховдян андо тиро води тэ тирэс кадя? Ту пхэндян найчячимос на манушэнди, а Дэвлэсти.
5 E Ananias, ouvindo estas palavras, caiu e expirou. E um grande temor veio sobre todos os que isto ouviram.
Кала Анания ашундя кала лава, вов пэля и муля. Бари дар авиля пэ всаворэн, ко ашундэ када.
6 E, levantando-se os mancebos, pegaram dele, e, transportando-o para fora, o sepultaram.
И тунчи тэрнэ мануша вщиле, гытосардэ тэ гаравэн, выандярдэ тай гаравдэ.
7 E, passando um espaço quase de três horas, entrou também sua mulher, não sabendo o que havia acontecido.
Ай кала прожыля трин чясоря, авиля и ромни лэстири. Вой на жанэлас, со тердяпэ.
8 E disse-lhe Pedro: Dize-me, vendestes por tanto aquela herdade? E ela disse: Sim, por tanto.
Пэтро пушля латар: — Пхэн манди, палай кацави цэмин тумэ битиндэ э пхув? — Агэ, — пхэндя вой, — палай кацави.
9 Porém Pedro lhe disse: Porque é que entre vós vos concertastes para tentar o espírito do Senhor? Eis ai à porta os pés dos que sepultaram a teu marido, e também te levarão a ti.
Нэ Пэтро пхэндя лати: — Со када тумэ допхэндэпэ тэ зумавэн Духос Раестирэс? Акэ, зажан андэ удар кола, савэ гаравдэ тирэ ромэс. Онэ и тут выандярэна.
10 E logo caiu aos seus pés, e expirou. E, entrando os mancebos, acharam-na morta, e a sepultaram junto de seu marido.
Андэ кадья ж вряма вой пэля пашай пэрнэ лэстирэ тай муля. Тэрнэ мануша зажыле и аракхле ла муляса. Онэ выандярдэ тай гаравдэ ла паша лако ром.
11 E veio um grande temor a toda a igreja, e a todos os que ouviram estas coisas.
И бари дар авиля пэ всавори кхандири и пэ всаворэ, ко ашундя када.
12 E muitos sinais e prodígios eram feitos entre o povo pelas mãos dos apóstolos. E estavam todos unânimes no alpendre de Salomão.
Апостолоря пэстирэ вастэнца терэнас бут шпэры и диворя машкар мануша. Всаворэ патикунэ екхэтанэ стидэнаспэ андэ Соломоностирэ тиндэ.
13 E dos outros ninguém ousava ajuntar-se com eles: mas o povo tinha-os em grande estima.
Авэр мануша даранас тэ приашэн лэндэ, ай народо лашарэлас лэн.
14 E a multidão dos que criam no Senhor, tanto homens como mulheres, crescia mais e mais.
Майбут мануша авэлас кав патявимос андо Рай, и мурша и жувля.
15 De sorte que transportavam os enfermos para as ruas, e os punham em leitos e em camilhas para que a sombra de Pedro, quando passasse, cobrisse alguns deles.
Мануша выандярэнас лэ насвалэн пэ гасы и тховэнас пэ паторя тай пэ паринда, кай и лэ Пэтростири тень, кала вов прожалас, тэ пэрэл пэ варикастэ андар лэндэ.
16 E até das cidades circunvizinhas concorria a multidão a Jerusalém, conduzindo enfermos e atormentados de espíritos imundos; os quais todos eram curados.
Андо Иерусалимо андай пашутнэ фороря зжанаспэ бут мануша. Онэ анэнас насвалэн и колэн, андэр кастэ сас найжужэ духоря, и всаворэ састярэнаспэ.
17 E, levantando-se o sumo sacerdote, e todos os que estavam com ele (que era a seita dos sadduceos), encheram-se de inveja,
Баро рашай и всаворэ, ко сас пэ лэстири риг, андав стидимос садукеёско, пхэрдярэпэ холяса пэ лэн,
18 E lançaram mão dos apóstolos, e os puseram na prisão pública.
и схутилдэ лэ Апостолонэн и запхандадэ андо фороско баруно.
19 Mas de noite um anjo do Senhor abriu as portas da prisão, e, tirando-os para fora, disse:
Нэ ангело Раеско и рят отпхэрнадя удара андав бар, выандярдя лэн тай пхэндя:
20 Ide apresentar-vos no templo, e dizei ao povo todas as palavras desta vida.
— Жантэ, тэрдён андо храмо и пхэнэн всаворэ кала лава жувимастирэ лэ манушэнди.
21 E, ouvindo eles isto, entraram de manhã cedo no templo, e ensinavam. Chegando, porém, o sumo sacerdote e os que estavam com ele, convocaram o conselho, e a todos os anciãos dos filhos de Israel, e enviaram ao cárcere, para que de lá os trouxessem.
Онэ кангле тай жыле дэнзор андо храмо и сытярэнас. Андэ кодья вряма барэ рашая и кола, савэ сас лэнца, авиле и стидэ Синедрионо, акхардэ всаворэн пхурэдэрэн андай шавэ Израилёстирэ и бишалдэ андо баруно бутярнэн тэ анэн лэ апостолонэн.
22 Mas, tendo lá chegado os servidores, não os acharam na prisão, e, voltando, lho anunciaram,
Нэ бутярнэ, сар авиле, на аракхле лэн андо баруно и рисайле тай допхэндэ:
23 Dizendo: achamos realmente o cárcere fechado, com toda a segurança, e os guardas, que estavam fora, diante das portas; mas, quando abrimos, ninguém achamos dentro.
— Амэ дикхле, со барунэстирэ удара мишто затердэ и пашай лэндэ тэрдён халавдэ, нэ кала отпхэрнадэ удара, андрэ никас на аракхле.
24 Então o capitão do templo e os principais dos sacerdotes, ouvindo estas palavras, estavam perplexos acerca do que viria a ser aquilo.
Кала пхурэдэр халавдэнго андо храмо и барэ рашая ашундэ кала лава, фартэ дивосайле и на жанэнас, сар тэ полэн кода, со тердяпэ.
25 E, chegando um, anunciou-lhes, dizendo: Eis que os homens que encerrastes na prisão estão no templo e ensinam ao povo.
Авиля варико и допхэндя лэнди: — Акэ мурша, савэн тумэ запхандадэ андо баруно, тэрдён андо храмо и сытярэн лэ манушэн.
26 Então foi o capitão com os servidores, e os trouxe, não com violência (porque temiam ser apedrejados pelo povo).
Тунчи халавдэнго пхурэдэр жыля лэ бутярнэнца и андя лэн най зораса, колэсти со даранас лэ манушэндар, кай тэ на помарэн лэн барэнца.
27 E, trazendo-os, os apresentaram ao conselho. E o sumo sacerdote os interrogou, dizendo:
Кала андэ лэн и тховдэ андо Синедрионо, баро рашай пушля лэн:
28 Não vos admoestamos nós expressamente que não ensinasseis nesse nome? E eis que já enchestes Jerusalém dessa vossa doutrina, e quereis trazer sobre nós o sangue desse homem
— Чи на запхэндэ амэ тумэнди тэ сытярэн палав кадва алав? Ай тумэ пав всаворо Иерусалимо розандярдэ тумаро сытяримос и камэн тэ ужылисарэн амэн пала миримос Калэстирэс Манушэс.
29 Porém, respondendo Pedro e os apóstolos, disseram: Mais importa obedecer a Deus do que aos homens.
Пэтро и апостолоря пхэндэ пэ када: — Трэбуй тэ кандас фэдэр Дэвлэс, сар лэ манушэс.
30 O Deus de nossos pais resuscitou a Jesus, ao qual vós matastes suspendendo-o no madeiro.
Дэл амарэ дадэндиро жундярдя андай мулэ Исусос, Савэс тумэ тховдэ по каштуно трушул тай умардэ.
31 Deus com a sua dextra o elevou a príncipe e Salvador, para dar a Israel o arrependimento e remissão dos pecados.
О Дэл вазгля Лэс правонэ вастэса и тердя Пхурэдэрэса и Фэрисаримареса, кай тэ дэл Израилёсти каисаримос и эртисаримос лэ бэзэхэндар.
32 E nós somos testemunhas acerca destas palavras, e também o Espírito Santo, que Deus deu àqueles que lhe obedecem.
Допхэнимаря калэсти амэ и Свэнто Духо, Савэс о Дэл дя колэнди, ко кандэл Лэс.
33 E, ouvindo eles isto, se enfureciam, e deliberaram mata-los.
Кола, савэ сас котэ, кала ашундэ када, росшынэнаспэ холятар и камэнас тэ умарэн лэн.
34 Mas, levantando-se no conselho um certo fariseo, chamado Gamaliel, doutor da lei, venerado por todo o povo, mandou que por um pouco levassem para fora os apóstolos;
Тунчи вщиля андо Синедрионо екх фарисеё, савэс акхарэнас Гамалиило, сытяримари Законоско, пативало англай всаворэ мануша. Вов припхэндя тэ выандярэн апостолонэн пэ найбари вряма,
35 E disse-lhes: Varões israelitas, acautelai-vos, enquanto ao que haveis de fazer acerca desses homens.
и пхэндя манушэнди андав Синедрионо: — Мурша Израилёстирэ! Погындон машкар пэстэ палай кала мануша, со лэнца тэ терэн.
36 Porque antes destes dias levantou-se Theudas, dizendo ser alguém: deste se acercou o número de uns quatrocentos homens; o qual foi morto, e todos os que lhe deram ouvidos foram dispersos e reduzidos a nada.
На фартэ дэлмут авиля Февда, саво сикавэлас пэс пала варисаво баро мануш, и лэстэ приашыле варикай штаршэл мануша. Нэ вов сас умардо, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ, и на ашыляпэ никас.
37 Depois deste levantou-se Judas, o galileu, nos dias do alistamento, e levou muito povo após si; e também este pereceu, e todos os que lhe deram ouvidos foram dispersos.
Тунчи пала лэстэ сас Иуда галилеянино. Вов авиля, кала сас запистросаримос, тай андярдя пала пэстэ бутэн манушэн. Нэ вов муля, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ.
38 E agora digo-vos: dai de mão a estes homens, e deixai-os, porque, se esse desígnio, ou essa obra, é de homens, se desfará,
И икхатар пхэнав тумэнди: ашавэн калэн манушэн и отмукэн лэн. Сар када воля и рындо манушэндирэ, то онэ роспэрэнапэ,
39 Mas, se é de Deus, não podereis desfaze-la; para que não aconteça serdes também achados combatendo contra Deus.
ай сар Дэвлэстар, тумэ нисар на роспхагэна лэн. Фэрисавэн, кай тумэ тэ на ашэн вражымаренца Дэвлэсти. Кола, савэ сас котэ, кангле лэс.
40 E concordaram com ele. E, chamando os apóstolos, e tendo-os açoitado, mandaram que não falassem no nome de Jesus, e os deixaram ir.
Онэ акхардэ апостолонэн и припхэндэ тэ марэн лэн чюкнянца. Тунчи запхэндэ лэнди тэ пхэнэн палав алав Исусоско тай отмукле лэн.
41 Retiraram-se pois da presença do conselho, rogozijando-se de terem sido julgados dignos de padecer afronta pelo nome de Jesus.
Онэ жыле андав Синедрионо и лошавэнас, со лэнди выпэля патив тэ прилэн лажаимос палав алав Исусоско.
42 E todos os dias, no templo e nas casas, não cessavam de ensinar, e de anunciar a Jesus Cristo.
Всаворэ деса андо храмо и пай чера на пэрэашэнас тэ сытярэн и тэ пхэнэн Радосаво Лав палав Исусо Христосо.
