Atos 17
1 E, passando por Amfípolis e Apolônia, chegaram a Tessalônica, onde havia uma sinagoga de judeus.
పౌలసీలౌ ఆమ్ఫిపల్యాపల్లోనియానగరాభ్యాం గత్వా యత్ర యిహూదీయానాం భజనభవనమేకమ్ ఆస్తే తత్ర థిషలనీకీనగర ఉపస్థితౌ|
2 E Paulo, como tinha por costume, foi ter com eles; e por três sábados disputou com eles sobre as escrituras,
తదా పౌలః స్వాచారానుసారేణ తేషాం సమీపం గత్వా విశ్రామవారత్రయే తైః సార్ద్ధం ధర్మ్మపుస్తకీయకథాయా విచారం కృతవాన్|
3 Declarando-as, e demonstrando que convinha que o Cristo padecesse e resuscitasse dos mortos. E este Jesus, que vos anuncío, dizia ele, é o Cristo.
ఫలతః ఖ్రీష్టేన దుఃఖభోగః కర్త్తవ్యః శ్మశానదుత్థానఞ్చ కర్త్తవ్యం యుష్మాకం సన్నిధౌ యస్య యీశోః ప్రస్తావం కరోమి స ఈశ్వరేణాభిషిక్తః స ఏతాః కథాః ప్రకాశ్య ప్రమాణం దత్వా స్థిరీకృతవాన్|
4 E alguns deles creram, e ajuntaram-se com Paulo e Silas uma grande multidão de gregos religiosos, e não poucas mulheres principais.
తస్మాత్ తేషాం కతిపయజనా అన్యదేశీయా బహవో భక్తలోకా బహ్యః ప్రధాననార్య్యశ్చ విశ్వస్య పౌలసీలయోః పశ్చాద్గామినో జాతాః|
5 Porém os judeus desobedientes, movidos de inveja, tomaram consigo alguns homens malignos, dentre os vadios, e, ajuntando o povo, alvoroçaram a cidade, e, acometendo a casa de Jason, procuravam tira-los para junto do povo.
కిన్తు విశ్వాసహీనా యిహూదీయలోకా ఈర్ష్యయా పరిపూర్ణాః సన్తో హటట్స్య కతినయలమ్పటలోకాన్ సఙ్గినః కృత్వా జనతయా నగరమధ్యే మహాకలహం కృత్వా యాసోనో గృహమ్ ఆక్రమ్య ప్రేరితాన్ ధృత్వా లోకనివహస్య సమీపమ్ ఆనేతుం చేష్టితవన్తః|
6 E, não os achando, trouxeram com violência a Jason, e alguns irmãos, aos magistrados da cidade, clamando: Estes que tem alvoroçado o mundo, chegaram também aqui;
తేషాముద్దేశమ్ అప్రాప్య చ యాసోనం కతిపయాన్ భ్రాతృంశ్చ ధృత్వా నగరాధిపతీనాం నికటమానీయ ప్రోచ్చైః కథితవన్తో యే మనుష్యా జగదుద్వాటితవన్తస్తే ఽత్రాప్యుపస్థితాః సన్తి,
7 Os quais Jason tem recolhido; e todos estes obram contra os mandados de Cesar, dizendo que há outro rei, a saber, Jesus.
ఏష యాసోన్ ఆతిథ్యం కృత్వా తాన్ గృహీతవాన్| యీశునామక ఏకో రాజస్తీతి కథయన్తస్తే కైసరస్యాజ్ఞావిరుద్ధం కర్మ్మ కుర్వ్వతి|
8 E alvoroçaram a multidão e os principais da cidade, que ouviram estas coisas.
తేషాం కథామిమాం శ్రుత్వా లోకనివహో నగరాధిపతయశ్చ సముద్విగ్నా అభవన్|
9 Tendo, porém, recebido satisfação de Jason, e dos demais, os soltaram.
తదా యాసోనస్తదన్యేషాఞ్చ ధనదణ్డం గృహీత్వా తాన్ పరిత్యక్తవన్తః|
10 E logo os irmãos enviaram de noite Paulo e Silas a Berea: os quais, chegando lá, foram à sinagoga dos judeus.
తతః పరం భ్రాతృగణో రజన్యాం పౌలసీలౌ శీఘ్రం బిరయానగరం ప్రేషితవాన్ తౌ తత్రోపస్థాయ యిహూదీయానాం భజనభవనం గతవన్తౌ|
11 E estes foram mais nobres do que os que estavam em Tessalônica, porque de bom grado receberam a palavra, examinando cada dia nas escrituras se estas coisas eram assim.
తత్రస్థా లోకాః థిషలనీకీస్థలోకేభ్యో మహాత్మాన ఆసన్ యత ఇత్థం భవతి న వేతి జ్ఞాతుం దినే దినే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాలోచనాం కృత్వా స్వైరం కథామ్ అగృహ్లన్|
12 De sorte que creram muitos deles, e mulheres gregas honestas, e não poucos varões.
తస్మాద్ అనేకే యిహూదీయా అన్యదేశీయానాం మాన్యా స్త్రియః పురుషాశ్చానేకే వ్యశ్వసన్|
13 Mas, logo que os judeus de Tessalônica souberam que a palavra de Deus também era anunciada por Paulo em Berea, foram também lá, e comoveram as multidões.
కిన్తు బిరయానగరే పౌలేనేశ్వరీయా కథా ప్రచార్య్యత ఇతి థిషలనీకీస్థా యిహూదీయా జ్ఞాత్వా తత్స్థానమప్యాగత్య లోకానాం కుప్రవృత్తిమ్ అజనయన్|
14 Porém no mesmo instante os irmãos mandaram a Paulo que fosse como para o mar, mas Silas e Timotheo ficaram ali.
అతఏవ తస్మాత్ స్థానాత్ సముద్రేణ యాన్తీతి దర్శయిత్వా భ్రాతరః క్షిప్రం పౌలం ప్రాహిణ్వన్ కిన్తు సీలతీమథియౌ తత్ర స్థితవన్తౌ|
15 E os que acompanhavam Paulo o levaram até Atenas, e, recebendo ordem para que Silas e Timotheo fossem ter com ele o mais depressa possível, partiram.
తతః పరం పౌలస్య మార్గదర్శకాస్తమ్ ఆథీనీనగర ఉపస్థాపయన్ పశ్చాద్ యువాం తూర్ణమ్ ఏతత్ స్థానం ఆగమిష్యథః సీలతీమథియౌ ప్రతీమామ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య తే ప్రత్యాగతాః|
16 E, enquanto Paulo os esperava em Atenas, o seu espírito se comovia em si mesmo, vendo a cidade tão dada à idolatria.
పౌల ఆథీనీనగరే తావపేక్ష్య తిష్ఠన్ తన్నగరం ప్రతిమాభిః పరిపూర్ణం దృష్ట్వా సన్తప్తహృదయో ఽభవత్|
17 De sorte que disputava na sinagoga com os judeus e religiosos, e todos os dias na praça com os que se apresentavam.
తతః స భజనభవనే యాన్ యిహూదీయాన్ భక్తలోకాంశ్చ హట్టే చ యాన్ అపశ్యత్ తైః సహ ప్రతిదినం విచారితవాన్|
18 E alguns dos filósofos epicureos e estoicos contendiam com ele; e uns diziam: Que quer dizer este paroleiro? E outros: Parece que é pregador de deuses estranhos. Porque lhes anunciava a Jesus e a ressurreição.
కిన్త్విపికూరీయమతగ్రహిణః స్తోయికీయమతగ్రాహిణశ్చ కియన్తో జనాస్తేన సార్ద్ధం వ్యవదన్త| తత్ర కేచిద్ అకథయన్ ఏష వాచాలః కిం వక్తుమ్ ఇచ్ఛతి? అపరే కేచిద్ ఏష జనః కేషాఞ్చిద్ విదేశీయదేవానాం ప్రచారక ఇత్యనుమీయతే యతః స యీశుమ్ ఉత్థితిఞ్చ ప్రచారయత్|
19 E, tomando-o, o levaram ao areópago, dizendo: Poderemos nós saber que nova doutrina é essa de que falas?
తే తమ్ అరేయపాగనామ విచారస్థానమ్ ఆనీయ ప్రావోచన్ ఇదం యన్నవీనం మతం త్వం ప్రాచీకశ ఇదం కీదృశం ఏతద్ అస్మాన్ శ్రావయ;
20 Pois coisas estranhas nos trazes aos ouvidos: queremos pois saber o que vem a ser isto.
యామిమామ్ అసమ్భవకథామ్ అస్మాకం కర్ణగోచరీకృతవాన్ అస్యా భావార్థః క ఇతి వయం జ్ఞాతుమ్ ఇచ్ఛామః|
21 (Pois todos os atenienses e hóspedes estrangeiros de nenhuma outra coisa se ocupavam, senão de dizer e ouvir alguma coisa nova).
తదాథీనీనివాసినస్తన్నగరప్రవాసినశ్చ కేవలం కస్యాశ్చన నవీనకథాయాః శ్రవణేన ప్రచారణేన చ కాలమ్ అయాపయన్|
22 E, estando Paulo no meio do areópago, disse: Varões atenienses, em tudo vos vejo um tanto supersticiosos:
పౌలోఽరేయపాగస్య మధ్యే తిష్ఠన్ ఏతాం కథాం ప్రచారితవాన్, హే ఆథీనీయలోకా యూయం సర్వ్వథా దేవపూజాయామ్ ఆసక్తా ఇత్యహ ప్రత్యక్షం పశ్యామి|
23 Porque, passando eu e vendo os vossos santuários, achei também um altar em que estava escrito: AO DEUS DESCONHECIDO. aquele pois que vós honrais, não o conhecendo, vos anuncío.
యతః పర్య్యటనకాలే యుష్మాకం పూజనీయాని పశ్యన్ ‘అవిజ్ఞాతేశ్వరాయ’ ఏతల్లిపియుక్తాం యజ్ఞవేదీమేకాం దృష్టవాన్; అతో న విదిత్వా యం పూజయధ్వే తస్యైవ తత్వం యుష్మాన్ ప్రతి ప్రచారయామి|
24 O Deus que fez o mundo e todas as coisas que nele há: este, sendo Senhor do céu e da terra, não habita em templos feitos por mãos de homens;
జగతో జగత్స్థానాం సర్వ్వవస్తూనాఞ్చ స్రష్టా య ఈశ్వరః స స్వర్గపృథివ్యోరేకాధిపతిః సన్ కరనిర్మ్మితమన్దిరేషు న నివసతి;
25 Nem tão pouco é servido por mãos de homens, como que necessitando de alguma coisa; pois é ele só quem dá a todos a vida, e a respiração, e todas as coisas;
స ఏవ సర్వ్వేభ్యో జీవనం ప్రాణాన్ సర్వ్వసామగ్రీశ్చ ప్రదదాతి; అతఏవ స కస్యాశ్చిత్ సామగ్య్రా అభావహేతో ర్మనుష్యాణాం హస్తైః సేవితో భవతీతి న|
26 E de um sangue fez toda a geração dos homens, para habitar sobre toda a face da terra, determinando os tempos já de antes ordenados, e os limites da sua habitação;
స భూమణ్డలే నివాసార్థమ్ ఏకస్మాత్ శోణితాత్ సర్వ్వాన్ మనుష్యాన్ సృష్ట్వా తేషాం పూర్వ్వనిరూపితసమయం వసతిసీమాఞ్చ నిరచినోత్;
27 Para que buscassem ao Senhor, se porventura o pudessem apalpar e achar; ainda que não está longe de cada um de nós;
తస్మాత్ లోకైః కేనాపి ప్రకారేణ మృగయిత్వా పరమేశ్వరస్య తత్వం ప్రాప్తుం తస్య గవేషణం కరణీయమ్|
28 Porque nele vivemos, e nos movemos, e existimos; como também alguns dos vossos poetas disseram: Porque somos também sua geração.
కిన్తు సోఽస్మాకం కస్మాచ్చిదపి దూరే తిష్ఠతీతి నహి, వయం తేన నిశ్వసనప్రశ్వసనగమనాగమనప్రాణధారణాని కుర్మ్మః, పునశ్చ యుష్మాకమేవ కతిపయాః కవయః కథయన్తి ‘తస్య వంశా వయం స్మో హి’ ఇతి|
29 Sendo pois geração de Deus, não havemos de cuidar que a divindade seja semelhante ao ouro, ou à prata, ou à pedra esculpida por artifício e imaginação dos homens
అతఏవ యది వయమ్ ఈశ్వరస్య వంశా భవామస్తర్హి మనుష్యై ర్విద్యయా కౌశలేన చ తక్షితం స్వర్ణం రూప్యం దృషద్ వైతేషామీశ్వరత్వమ్ అస్మాభి ర్న జ్ఞాతవ్యం|
30 De sorte que Deus, dissimulando os tempos da ignorância, anuncia agora a todos os homens, e em todo o lugar, que se arrependam;
తేషాం పూర్వ్వీయలోకానామ్ అజ్ఞానతాం ప్రతీశ్వరో యద్యపి నావాధత్త తథాపీదానీం సర్వ్వత్ర సర్వ్వాన్ మనః పరివర్త్తయితుమ్ ఆజ్ఞాపయతి,
31 Porquanto tem determinado um dia em que com justiça há de julgar o mundo com justiça por aquele varão que destinou; dando certeza a todos, resuscitando-o dos mortos.
యతః స్వనియుక్తేన పురుషేణ యదా స పృథివీస్థానాం సర్వ్వలోకానాం విచారం కరిష్యతి తద్దినం న్యరూపయత్; తస్య శ్మశానోత్థాపనేన తస్మిన్ సర్వ్వేభ్యః ప్రమాణం ప్రాదాత్|
32 E, como ouviram da ressurreição dos mortos, uns escarneciam, e outros diziam: Acerca disso te ouviremos outra vez.
తదా శ్మశానాద్ ఉత్థానస్య కథాం శ్రుత్వా కేచిద్ ఉపాహమన్, కేచిదవదన్ ఏనాం కథాం పునరపి త్వత్తః శ్రోష్యామః|
33 E assim Paulo saiu do meio deles.
తతః పౌలస్తేషాం సమీపాత్ ప్రస్థితవాన్|
34 Porém, chegando alguns varões a ele, creram: entre os quais foram Dionisio, areopagita, e uma mulher por nome Damaris, e com eles outros.
తథాపి కేచిల్లోకాస్తేన సార్ద్ధం మిలిత్వా వ్యశ్వసన్ తేషాం మధ్యే ఽరేయపాగీయదియనుసియో దామారీనామా కాచిన్నారీ కియన్తో నరాశ్చాసన్|
