2 Samuel 3

1 E houve uma longa guerra entre a casa de Saul e a casa de David: porém David se ia fortalecendo, mas os da casa de Saul se iam enfraquecendo.

Рэзбоюл а цинут мулт ынтре каса луй Саул ши каса луй Давид. Давид ера тот май таре, ши каса луй Саул мерӂя слэбинд.

2 E a David nasceram filhos em Hebron: e foi o seu primogênito Amnon, de Achinoam a jizreelita;

Луй Давид и с-ау нэскут фий ла Хеброн. Ынтыюл луй нэскут а фост Амнон, дин Ахиноам дин Изреел;

3 E seu segundo Chileab, de Abigail, mulher de Nabal, o carmelita; e o terceiro Absalão, filho de Maaka, filha de Talmai, rei de Gesur;

ал дойля, Килеаб, дин Абигаил дин Кармел, неваста луй Набал; ал трейля, Абсалом, фиул Маакей, фата луй Талмай, ымпэратул Гешурулуй;

4 E o quarto Adonias, filho de Haggith; e o quinto Sephatias, filho de Abital;

ал патруля, Адония, фиул Хагитей; ал чинчиля, Шефатия, фиул Абиталей,

5 E o sexto Jithream, de Egla, também mulher de David: estes nasceram a David em Hebron.

ши ал шаселя, Итреам, дин Егла, неваста луй Давид. Ачештя и с-ау нэскут луй Давид ла Хеброн.

6 E, havendo guerra entre a casa de Saul, e a casa de David, sucedeu que Abner se esforçava na casa de Saul.

Ын тимпул рэзбоюлуй динтре каса луй Саул ши каса луй Давид, Абнер а цинут ку тэрие ла каса луй Саул.

7 E tinha tido Saul uma concubina, cujo nome era Rispa, filha de Aia: e disse Isboseth a Abner: Porque entraste à concubina de meu pai?

Дар Саул авусесе о циитоаре, нумитэ Рицпа, фата луй Аия. Ши Иш-Бошет а зис луй Абнер: „Пентру че ай интрат ла циитоаря татэлуй меу?”

8 Então se irou muito Abner pelas palavras de Isboseth, e disse: Sou eu cabeça de cão, que pertença a Judá? ainda hoje faço beneficência à casa de Saul, teu pai, a seus irmãos, e a seus amigos, e te não entreguei nas mãos de David, e tu hoje buscas motivo para me arguires por respeito da maldade de uma mulher.

Абнер с-а мыният фоарте рэу де кувинтеле луй Иш-Бошет ши а рэспунс: „Оаре кап де кыне сунт еу ши цин ку Иуда? Еу дау астэзь довадэ де бунэвоинцэ фацэ де каса татэлуй тэу Саул, фацэ де фраций ши приетений луй, ну те-ам дат ын мыниле луй Давид, ши астэзь ымь баӂь винэ пентру ун пэкат фэкут ку фемея ачаста?

9 Assim faça Deus a Abner, e outro tanto, que como o Senhor jurou a David assim lhe hei de fazer,

Думнезеу сэ педепсяскэ ку тоатэ аспримя пе Абнер, дакэ ну вой фаче кум а журат Домнул луй Давид,

10 Transferindo o reino da casa de Saul, e levantando o trono de David sobre Israel, e sobre Judá, desde Dan até Berseba.

кынд й-а спус кэ ымпэрэция ва фи луатэ де ла каса луй Саул ши кэ скаунул де домние ал луй Давид ва фи ридикат песте Исраел ши песте Иуда, де ла Дан пынэ ла Беер-Шеба.”

11 E nem ainda uma palavra podia responder a Abner: porque o temia.

Иш-Бошет н-а ындрэзнит сэ май рэспундэ о ворбэ луй Абнер, пентру кэ се темя де ел.

12 Então ordenou Abner da sua parte mensageiros a David, dizendo: De quem é a terra? E disse: Comigo faze a tua aliança, e eis que a minha mão será contigo, para tornar a ti todo o Israel.

Абнер а тримис соль ла Давид сэ-й спунэ дин партя луй: „А куй есте цара? Фэ легэмынт ку мине, ши мына мя те ва ажута сэ ынторчь ла тине пе тот Исраелул.”

13 E disse David: Bem, eu farei contigo aliança, porém uma coisa te peço, que é: não verás a minha face, se primeiro me não trouxeres a Michal, filha de Saul, quando vieres ver a minha face.

Ел а рэспунс: „Бине, вой фаче легэмынт ку тине, дар ыць чер ун лукру: сэ ну-мь везь фаца декыт дакэ-мь вей адуче май ынтый пе Микал, фата луй Саул, кынд вей вени ла мине.”

14 Também enviou David mensageiros a Isboseth, filho de Saul, dizendo: Dá-me minha mulher Michal, que eu desposei comigo por cem prepúcios de philisteus.

Ши Давид а тримис соль луй Иш-Бошет, фиул луй Саул, сэ-й спунэ: „Дэ-мь пе невастэ-мя Микал, ку каре м-ам логодит пентру о сутэ де препуцурь де ла филистень.”

15 E enviou Isboseth, e a tirou a seu marido, a Phaltiel, filho de Lais.

Иш-Бошет а тримис с-о я де ла бэрбатул ей, Палтиел, фиул луй Лаиш.

16 E ia com ela seu marido, caminhando, e chorando detraz dela, até Baurim. Então lhe disse Abner: vai-te agora, volta. E ele voltou.

Ши бэрбатул ей а мерс дупэ еа плынгынд пынэ ла Бахурим. Атунч, Абнер й-а зис: „Плякэ ши ынтоарче-те!” Ши ел с-а ынторс.

17 E praticava Abner com os anciãos de Israel, dizendo: Muito tempo há que procuráveis que David reinasse sobre vós;

Абнер а стат де ворбэ ку бэтрыний луй Исраел ши ле-а зис: „Одиниоарэ вой доряць сэ авець ымпэрат пе Давид;

18 Fazei-o pois agora, porque o Senhor falou a David, dizendo: Pela mão de David meu servo livrarei o meu povo das mãos dos philisteus e das mãos de todos os seus inimigos.

пунеци-л акум, кэч Домнул а зис деспре ел: ‘Прин робул Меу Давид вой избэви пе попорул Меу Исраел дин мына филистенилор ши дин мына тутурор врэжмашилор луй.’”

19 E falou também Abner o mesmo aos ouvidos de Benjamin: e foi também Abner dizer aos ouvidos de David, em Hebron, tudo o que era bom aos olhos de Israel e aos olhos de toda a casa de Benjamin.

Абнер а ворбит ши луй Бениамин ши с-а дус сэ спунэ ын аузул луй Давид ла Хеброн че хотэрысе Исраел ши тоатэ каса луй Бениамин.

20 E veio Abner a David, a Hebron, e vinte homens com ele: e David fez um banquete a Abner e aos homens que com ele vinham.

А ажунс ла Давид, ын Хеброн, ынсоцит де доуэзечь де оамень, ши Давид а дат ун оспэц ын чинстя луй Абнер ши а челор каре ерау ку ел.

21 Então disse Abner a David: Eu me levantarei, e irei, e ajuntarei ao rei meu senhor todo o Israel, para fazerem aliança contigo; e tu reinarás sobre tudo o que desejar a tua alma. Assim despediu David a Abner, e foi-se ele em paz.

Абнер а зис луй Давид: „Мэ вой скула ши вой плека сэ стрынг тот Исраелул ла домнул меу, ымпэратул, ка сэ факэ легэмынт ку тине ши сэ домнешть ын тотул дупэ доринца та.” Давид а дат друмул луй Абнер, каре а плекат ын паче.

22 E eis que os servos de David e Joab vieram de uma sortida, e traziam consigo grande despojo; e já Abner não estava com David em Hebron, porque o tinha despedido, e se tinha ido em paz.

Иоаб ши оамений луй Давид с-ау ынторс де ла урмэриря уней чете ши ау адус ку ей о маре прадэ. Абнер ну май ера ла Давид, ын Хеброн, кэч Давид ый дэдусе друмул ши плекасе ын паче.

23 Chegando pois Joab, e todo o exército que vinha com ele, deram aviso a Joab, dizendo: Abner, filho de Ner, veio ao rei, e o despediu, e foi-se em paz.

Кынд а венит Иоаб ку тоатэ чата луй, и с-а спус: „Абнер, фиул луй Нер, а венит ла ымпэрат, каре й-а дат друмул ши с-а дус ын паче.”

24 Então Joab entrou ao rei, e disse: Que fizeste? eis que Abner veio ter contigo; porque pois o despediste, de maneira que se fosse assim livremente?

Иоаб с-а дус ла ымпэрат ши а зис: „Че ай фэкут? Абнер а венит ла тине. Пентру че й-ай дат друмул ши л-ай лэсат сэ плече?

25 Bem conheces a Abner, filho de Ner, que te veio enganar, e saber a tua saída e a tua entrada, e entender tudo quanto fazes.

Ту куношть пе Абнер, фиул луй Нер! А венит сэ те ыншеле, ка сэ-ць пындяскэ паший ши сэ штие тот че фачь.”

26 E Joab, retirando-se de David, enviou mensageiros atráz de Abner, e o fizeram voltar desde o poço de Sira, sem que David o soubesse.

Ши Иоаб, дупэ че а плекат де ла Давид, а тримис пе урмеле луй Абнер ниште соль каре л-ау адус ынапой де ла фынтына фэрэ апэ Сира: Давид ну штия нимик.

27 Tornando pois Abner a Hebron, Joab o tirou à parte, à entrada da porta, para lhe falar em segredo: e feriu-o ali pela quinta costela, e morreu, por causa do sangue de Asael seu irmão.

Кынд с-а ынторс Абнер ла Хеброн, Иоаб л-а трас деопарте ын мижлокул порций ка сэ-й ворбяскэ ын тайнэ ши л-а ловит аколо ын пынтече ши л-а оморыт, ка сэ рэзбуне моартя фрателуй сэу Асаел.

28 O que David depois ouvindo, disse: inocente sou eu, e o meu reino, para com o Senhor, para sempre, do sangue de Abner, filho de Ner.

Давид а афлат апой ши а зис: „Невиноват сунт еу ши ымпэрэция мя пе вечие ынаинтя Домнулуй де сынӂеле луй Абнер, фиул луй Нер.

29 Fique-se sobre a cabeça de Joab e sobre toda a casa de seu pai, e nunca da casa de Joab falte quem tenha fluxo, nem quem seja leproso, nem quem se atenha a bordão, nem quem caia à espada, nem quem necessite de pão.

Сынӂеле ачеста сэ кадэ асупра луй Иоаб ши асупра ынтреӂий касе а татэлуй сэу! Тотдяуна сэ фие ын каса луй Иоаб чинева атинс де о скурӂере де сэмынцэ сау де лепрэ, сау каре сэ се реземе ын кыржэ, сау сэ кадэ учис де сабие, сау сэ дукэ липсэ де пыне!”

30 Joab pois e Abisai, seu irmão, mataram a Abner, por ter morto a Asael, seu irmão, na peleja em Gibeon.

Астфел, Иоаб ши фрателе сэу Абишай ау оморыт пе Абнер пентру кэ оморысе пе фрателе лор Асаел ын лупта де ла Габаон.

31 Disse pois David a Joab, e a todo o povo que com ele estava: rasgai os vossos vestidos; e cingi-vos de sacos e ide pranteando diante de Abner. E o rei David ia seguindo o féretro.

Давид а зис луй Иоаб ши ынтрегулуй попор каре ера ку ел: „Рупеци-вэ хайнеле, ынчинӂеци-вэ ку сачь ши бочици-вэ ынаинтя луй Абнер!” Ши ымпэратул Давид мерӂя ын урма сикриулуй.

32 E, sepultando a Abner em Hebron, o rei levantou a sua voz, e chorou junto da sepultura de Abner; e chorou todo o povo.

Ау ынгропат пе Абнер ла Хеброн. Ымпэратул а ридикат гласул ши а плынс ла мормынтул луй Абнер, ши тот попорул плынӂя.

33 E o rei, pranteando a Abner, disse: Não morreu Abner como morre o vilão?

Ымпэратул а фэкут урмэтоаря кынтаре де жале пентру Абнер ши а зис: „Сэ моарэ Абнер кум моаре ун мишел?

34 As tuas mãos não estavam atadas, nem os teus pés carregados de grilhões de bronze, mas caíste como os que caem diante dos filhos da maldade! Então todo o povo chorou muito mais por ele

Н-авяй нич мыниле легате, Нич пичоареле пусе ын ланцурь Ай кэзут кум каде чинева ынаинтя челор рэй!” Ши тот попорул а плынс ши май мулт дупэ Абнер.

35 Então todo o povo veio fazer que David comesse pão, sendo ainda dia, porém David jurou, dizendo: Assim Deus me faça, e outro tanto, se, antes que o sol se ponha, eu provar pão ou alguma coisa.

Тот попорул с-а апропият де Давид ка сэ-л факэ сэ мэнынче чева кыт ера ынкэ зиуэ, дар Давид а журат зикынд: „Сэ мэ педепсяскэ Думнезеу ку тоатэ аспримя дакэ вой густа пыне сау алтчева ынаинте де апусул соарелуй!”

36 O que todo o povo entendendo, pareceu bem aos seus olhos, assim como tudo quanto o rei fez pareceu bem aos olhos de todo o povo.

Лукрул ачеста а фост куноскут ши плэкут ла тот попорул; тоць ау гэсит кэ ера бине че фэкусе ымпэратул.

37 E todo o povo e todo o Israel entenderam naquele mesmo dia que não procedera do rei que matassem a Abner, filho de Ner.

Тот попорул ши тот Исраелул ау ынцелес ын зиуа ачея кэ Абнер, фиул луй Нер, ну фусесе учис дин порунка ымпэратулуй.

38 Então disse o rei aos seus servos: Não sabeis que hoje caiu em Israel um príncipe e um grande?

Ымпэратул а зис служиторилор сэй: „Ну штиць кэ о кэпетение, ун ом маре, а кэзут астэзь ын Исраел?

39 Que eu ainda sou tenro, ainda que ungido rei; estes homens, filhos de Zeruia, são mais duros do que eu: o Senhor pagará ao malfeitor, conforme a sua maldade.

Еу сунт ынкэ слаб, мэкар кэ ам примит унӂеря ымпэрэтяскэ, ши оамений ачештя, фиий Церуей, сунт пря путерничь пентру мине. Домнул сэ рэсплэтяскэ дупэ рэутатя луй челуй че а фэкут рэул!”