< 2 Pedro 2 >

1 E também houve entre o povo falsos profetas, como entre vós haverá também falsos doutores, que introduzirão encobertamente heresias de perdição, e negarão o Senhor que os resgatou, trazendo sobre si mesmos repentina perdição.
Lekin burun hǝlⱪ iqidǝ sahta pǝyƣǝmbǝrlǝr qiⱪⱪan, xuningdǝk aranglardimu sahta tǝlim bǝrgüqilǝr mǝydanƣa qiⱪidu. Ular soⱪunup kirip, ⱨalakǝtkǝ elip baridiƣan bid’ǝt tǝlimlǝrni aranglarƣa astirtin kirgüzüp, ⱨǝtta ɵzlirini ⱨɵr ⱪilixⱪa setiwalƣan igisidinmu tenip, buning bilǝn ɵz bexiƣa tezla ⱨalakǝt qüxüridu.
2 E muitos seguirão as suas perdições, pelos quais será blasfemado o caminho da verdade.
Nurƣun kixilǝr ularning xǝrmǝndilikigǝ ǝgixip ketidu, xuningdǝk ularning sǝwǝbidin ⱨǝⱪiⱪǝt yoli ⱨaⱪarǝtkǝ uqraydu.
3 E por avareza farão de vós negócio com palavras fingidas: sobre os quais já de largo tempo não está ociosa a condenação, e a sua perdição não dormita.
Ular aqkɵzlükidin oydurma sɵzlǝr bilǝn silǝrni satidiƣan meli ⱪilidu. Əmdi ularning bexiƣa heli burunla bekitilgǝn jaza bikar olturmaydu, ularning ⱨalakiti bolsa uhlap yatmaydu.
4 Porque, se Deus não perdoou aos anjos que pecaram, mas, havendo-os lançado no inferno, os entregou às cadeias da escuridão, ficando reservados para o juízo; (Tartaroō g5020)
Qünki Huda gunaⱨ sadir ⱪilƣan pǝrixtilǝrni ayap olturmay, bǝlki ularni tǝⱨtisaraning ⱨangiƣa taxlap, soraⱪⱪa tartⱪuqǝ zulmǝtlik ⱪarangƣuluⱪtiki zǝnjirlǝr bilǝn solap ⱪoyƣan yǝrdǝ, (Tartaroō g5020)
5 E não perdoou ao mundo antigo, mas guardou a Noé, oitavo pregoeiro da justiça, trazendo o dilúvio sobre o mundo dos ímpios;
xundaⱪla ⱪǝdimki dunyadikilǝrnimu ayap ⱪoymay, hudasizliⱪⱪa berilgǝn dunyani topan bilǝn ƣǝrⱪ ⱪilip, pǝⱪǝt ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa dǝwǝt ⱪilƣuqi Nuⱨni baxⱪa yǝttisi bilǝn saⱪlap ⱪalƣan yǝrdǝ —
6 E condenou à subversão as cidades de Sodoma e Gomorra, reduzindo-as a cinza, e pondo-as para exemplo aos que vivessem impiamente;
ⱨǝmdǝ keyin Sodom wǝ Gomorra xǝⱨǝrlirini keyinki dǝwrlǝrdiki hudasizliⱪⱪa berilgǝnlǝrgǝ ibrǝt bolsun dǝp bekitip, bexiƣa külpǝtlik jazani qüxürüp kül ⱪilƣan,
7 E livrou o justo Lot, enfadado da vida dissoluta dos homens abomináveis
xuning bilǝn birgǝ muxu ǝhlaⱪsizlarning buzuⱪqiliⱪliridin yirginip azablanƣan, ⱨǝⱪⱪaniy bolƣan Lutni ular arisidin ⱪutuldurƣan yǝrdǝ —
8 (Porque este justo, habitando entre eles, afligia todos os dias a sua alma justa, vendo e ouvindo suas obras injustas);
(ǝnǝ xundaⱪ kixilǝrning iqidǝ yaxiƣan ⱨǝⱪⱪaniy Lutning ⱨǝⱪⱪaniy ⱪǝlbi ⱨǝr küni angliƣan wǝ kɵrgǝn itaǝtsizliklǝr tüpǝylidin azablinatti)
9 Assim, sabe o Senhor livrar da tentação os piedosos, e reservar os injustos para o dia de juízo, para serem castigados;
ǝmdi xuni kɵrüwalalaymizki, Rǝb ihlasmǝnlǝrni duq kǝlgǝn sinaⱪlardin ⱪandaⱪ ⱪutⱪuzuxni wǝ xuningdǝk ⱨǝⱪⱪaniysizlarni soraⱪ künigiqǝ jazalinixⱪa saⱪlap ⱪoyuxni bilidu.
10 E principalmente aos que segundo a carne andam em concupiscências de imundícia, e desprezam as dominações; atrevidos, agradando-se a si mesmos, não receiando blasfemar das dignidades;
Bularning arisidiki ɵz ǝtlirigǝ ǝgixip pasiⱪ ⱨǝwǝslǝrgǝ berilgǝn, xundaⱪla ⱨoⱪuⱪ igilirigǝ sǝl ⱪariƣanlarning jazasi tehimu xundaⱪ bolidu. Muxundaⱪ kixilǝr ⱨali qong, mǝnmǝnqilǝrdur, ular «[roⱨiy] uluƣlar»ƣa ⱨaⱪarǝt ⱪilixtin ⱨeq ⱪorⱪmaydiƣanlardur.
11 Ao passo que os anjos, sendo maiores em força e poder, não pronunciam contra eles juízo blasfemo diante do Senhor.
Ⱨǝtta ulardin küq-ⱪudrǝttǝ üstün turidiƣan pǝrixtilǝrmu Pǝrwǝrdigarning aldida bu «[uluƣlar]»[ni] ⱨaⱪarǝt bilǝn ǝrz ⱪilmaydu.
12 Mas estes, como animais irracionais, que seguem a natureza, feitos para serem presos e mortos, blasfemando do que não entendem, perecerão na sua corrupção,
Əmma bular huddi owlinip boƣuzlinix üqün tuƣulƣan yawayi ǝⱪilsiz ⱨaywanlardǝk kelip, ɵzliri qüxǝnmǝydiƣan ixlar üstidǝ ⱨaⱪarǝtlik sɵz ⱪilidu wǝ xundaⱪla ɵzlirining ⱨalakǝt ixliri bilǝn toluⱪ ⱨalak bolidu,
13 Recebendo o galardão da injustiça, tendo por prazer as delícias quotidianas, sendo nódoas e máculas, deleitando-se seus enganos, em ainda que se banqueteiem convosco;
xundaⱪla ɵz ⱨǝⱪⱪaniysizliⱪiƣa tuxluⱪ jazaning mewisini yǝydu. Ular ⱨǝtta kündüzi oquⱪ-axkara ǝyx-ixrǝt ⱪilixnimu lǝzzǝt dǝp ⱨesablaydu; ular [silǝrgǝ] nomus wǝ daƣ kǝltürüp silǝr bilǝn bir dastihanda olturup, ɵz mǝkkarliⱪliridin zoⱪlinidu.
14 Tendo os olhos cheios de adultério, e não cessando de pecar, engodando as almas inconstantes, tendo o coração exercitado na avareza, filhos de maldição,
Ularning zinahorluⱪ bilǝn tolƣan kɵzliri gunaⱨ sadir ⱪilixtin üzülmǝydu; ular tutami yoⱪ kixilǝrni eziⱪturidu; ular ⱪǝlbini aqkɵzlükkǝ kɵndürgǝn, lǝnǝtkǝ yeⱪin balilardur!
15 Os quais, deixando o caminho direito, erraram seguindo o caminho de Balaão, filho de Bosor, que amou o galardão da injustiça;
Ular toƣra yoldin qǝtnǝp, Bosorning oƣli Balaamning yoliƣa ǝgixip kǝtti. U kixi ⱨaram yolda tapⱪan ⱨǝⱪni yahxi kɵrgüqi idi,
16 Porém teve a repreensão da sua transgressão; o mudo animal do jugo, falando com voz humana, impediu a loucura do profeta.
lekin u ⱪilƣan ⱪǝbiⱨliki tüpǝylidin tǝnbiⱨini yedi (zuwansiz exǝk insanning awazi bilǝn sɵzlǝp pǝyƣǝmbǝrning ǝhmiⱪanǝ ixini tosti).
17 Estes são fontes sem água, nuvens levadas pelo redemoinho do vento: para os quais a escuridão das trevas eternamente se reserva. (questioned)
Mana muxundaⱪ kixilǝr ⱪurup kǝtkǝn bulaⱪlar, borandin ⱨǝydilip yürgǝn tumanlarƣa ohxaydu; ularƣa mǝnggülük zulmǝtning ⱪapⱪarangƣuluⱪida jay ⱨazirlap ⱪoyulƣan. (questioned)
18 Porque, falando coisas mui arrogantes de vaidades, engodam com as concupiscências da carne, e com dissoluções, aos que se estavam afastando daqueles que andam em erro:
Qünki ular yalƣan-yawidaⱪ yoƣan sɵzlǝr bilǝn mahtinip, adǝmning ǝtlik ⱨǝwǝslirini ⱪozƣitip ǝyx-ixrǝt ixliri bilǝn ezitⱪuluⱪ yolida mengiwatⱪanlardin ɵzlirini yengila ⱪaqurƣanlarni azduridu.
19 Prometendo-lhes liberdade, sendo eles mesmos servos da corrupção. Porque de quem alguém é vencido, do tal faz-se também servo.
Ular muxu kixilǝrgǝ «Silǝrni ǝrkinlikkǝ erixtürimiz» dǝp wǝdǝ ⱪilidu, lekin ɵzliri ǝmǝliyǝttǝ buzuⱪluⱪning ⱪulliridur. Qünki adǝm nemǝ tǝripidin boysundurulƣan bolsa, xuning ⱪuli bolidu.
20 Porque se, depois de terem escapado das corrupções do mundo, pelo conhecimento do Senhor e Salvador Jesus Cristo, forem outra vez envolvidos nelas e vencidos, tornou-se-lhes o último estado pior do que o primeiro.
Qünki ǝgǝr ular Rǝbbimiz wǝ Ⱪutⱪuzƣuqimiz Əysa Mǝsiⱨni tonux arⱪiliⱪ bu dunyaning pasiⱪliⱪliridin ⱪutulup, keyin xularƣa yǝnǝ baƣlinip, boysundurulƣan bolsa, ularning keyinki ⱨali dǝslǝpkisidinmu bǝttǝr bolidu.
21 Porque melhor lhes fôra não conhecerem o caminho da justiça, do que, conhecendo-o, desviarem-se do santo mandamento que lhes fôra dado;
Qünki ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ yolini bilip turup, ɵzigǝ yǝtküzülgǝn muⱪǝddǝs ǝmrdin yüz ɵrügǝndin kɵrǝ, bu yolni ǝslidinla bilmigini ǝwzǝl bolatti.
22 Porém sobreveio-lhes o que por um verdadeiro provérbio se diz: O cão voltou ao seu próprio vômito, e a porca lavada ao espojadouro da lama.
Muxu ixǝnqlik ⱨekmǝtlik sɵzlǝr ularda ǝmǝlgǝ axurulidu: — «It aylinip ɵz ⱪusuⱪini yǝr» wǝ yǝnǝ «Qoxⱪa yuyunup qiⱪipla ⱪaytidin patⱪaⱪta eƣinar».

< 2 Pedro 2 >