2 Coríntios 4
1 Pelo que, tendo este ministério, segundo a misericórdia que nos foi feita, não desfalecemos,
அபரஞ்ச வயம்’ கருணாபா⁴ஜோ பூ⁴த்வா யத்³ ஏதத் பரிசாரகபத³ம் அலபா⁴மஹி நாத்ர க்லாம்யாம: ,
2 Antes, rejeitamos as coisas que por vergonha se ocultam, não andando com astúcia nem falsificando a palavra de Deus, mas recomendando-nos à consciência de todo o homem, na presença de Deus, pela manifestação da verdade.
கிந்து த்ரபாயுக்தாநி ப்ரச்ச²ந்நகர்ம்மாணி விஹாய குடிலதாசரணமகுர்வ்வந்த ஈஸ்²வரீயவாக்யம்’ மித்²யாவாக்யைரமிஸ்²ரயந்த: ஸத்யத⁴ர்ம்மஸ்ய ப்ரகாஸ²நேநேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ ஸம்’வேத³கோ³சரே ஸ்வாந் ப்ரஸ²ம்’ஸநீயாந் த³ர்ஸ²யாம: |
3 Porém, se também o nosso evangelho está encoberto, para os que se perdem está encoberto:
அஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷித: ஸுஸம்’வாதோ³ யதி³ ப்ரச்ச²ந்ந: ; ஸ்யாத் தர்ஹி யே விநம்’க்ஷ்யந்தி தேஷாமேவ த்³ரு’ஷ்டித: ஸ ப்ரச்ச²ந்ந: ;
4 Nos quais o Deus deste século cegou os entendimentos dos incrédulos, para que lhes não resplandeça a luz do evangelho da glória de Cristo, que é a imagem de Deus. (aiōn g165)
யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிமூர்த்தி ர்ய: க்²ரீஷ்டஸ்தஸ்ய தேஜஸ: ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரபா⁴ யத் தாந் ந தீ³பயேத் தத³ர்த²ம் இஹ லோகஸ்ய தே³வோ(அ)விஸ்²வாஸிநாம்’ ஜ்ஞாநநயநம் அந்தீ⁴க்ரு’தவாந் ஏதஸ்யோதா³ஹரணம்’ தே ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
5 Porque não nos pregamos a nós mesmos, mas a Cristo Jesus, o Senhor; e nós mesmos somos vossos servos por amor de Jesus.
வயம்’ ஸ்வாந் கோ⁴ஷயாம இதி நஹி கிந்து க்²ரீஷ்டம்’ யீஸு²ம்’ ப்ரபு⁴மேவாஸ்மாம்’ஸ்²ச யீஸோ²: க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ பரிசாரகாந் கோ⁴ஷயாம: |
6 Porque Deus, que disse que das trevas resplandecesse a luz, é quem resplandeceu em nossos corações, para iluminação do conhecimento da glória de Deus, na face de Jesus Cristo.
ய ஈஸ்²வரோ மத்⁴யேதிமிரம்’ ப்ரபா⁴ம்’ தீ³பநாயாதி³ஸ²த் ஸ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாஸ்ய ஈஸ்²வரீயதேஜஸோ ஜ்ஞாநப்ரபா⁴யா உத³யார்த²ம் அஸ்மாகம் அந்த: கரணேஷு தீ³பிதவாந்|
7 Temos, porém, este tesouro em vasos de barro, para que a excelência do poder seja de Deus, e não de nós.
அபரம்’ தத்³ த⁴நம் அஸ்மாபி⁴ ர்ம்ரு’ண்மயேஷு பா⁴ஜநேஷு தா⁴ர்ய்யதே யத: ஸாத்³பு⁴தா ஸ²க்தி ர்நாஸ்மாகம்’ கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யைவேதி ஜ்ஞாதவ்யம்’|
8 Em tudo somos atribulados, porém não angustiados: perplexos, porém não desesperados:
வயம்’ பதே³ பதே³ பீட்³யாமஹே கிந்து நாவஸீதா³ம: , வயம்’ வ்யாகுலா: ஸந்தோ(அ)பி நிருபாயா ந ப⁴வாம: ;
9 Perseguidos, porém não desamparados: abatidos, porém não perdidos:
வயம்’ ப்ரத்³ராவ்யமாநா அபி ந க்லாம்யாம: , நிபாதிதா அபி ந விநஸ்²யாம: |
10 Trazendo sempre por toda a parte a mortificação do Senhor Jesus no nosso corpo, para que a vida de Jesus se manifeste também em nossos corpos;
அஸ்மாகம்’ ஸ²ரீரே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஜீவநம்’ யத் ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம்’ தஸ்மிந் ஸ²ரீரே யீஸோ² ர்மரணமபி தா⁴ரயாம: |
11 Porque nós, que vivemos, estamos sempre entregues à morte por amor de Jesus, para que a vida de Jesus se manifeste também em a nossa carne mortal.
யீஸோ² ர்ஜீவநம்’ யத்³ அஸ்மாகம்’ மர்த்த்யதே³ஹே ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம்’ ஜீவந்தோ வயம்’ யீஸோ²: க்ரு’தே நித்யம்’ ம்ரு’த்யௌ ஸமர்ப்யாமஹே|
12 De maneira que em nós obra a morte, porém em vós a vida.
இத்த²ம்’ வயம்’ ம்ரு’த்யாக்ராந்தா யூயஞ்ச ஜீவநாக்ராந்தா: |
13 E temos portanto o mesmo espírito de fé, como está escrito: Cri, por isso falei: nós cremos também, por isso também falamos.
விஸ்²வாஸகாரணாதே³வ ஸமபா⁴ஷி மயா வச: | இதி யதா² ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ ததை²வாஸ்மாபி⁴ரபி விஸ்²வாஸஜநகம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்ய விஸ்²வாஸ: க்ரியதே தஸ்மாச்ச வசாம்’ஸி பா⁴ஷ்யந்தே|
14 Sabendo que o que resuscitou o Senhor Jesus, nos resuscitará também por Jesus; e nos colocará convosco.
ப்ரபு⁴ ர்யீஸு² ர்யேநோத்தா²பித: ஸ யீஸு²நாஸ்மாநப்யுத்தா²பயிஷ்யதி யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்வஸமீப உபஸ்தா²பயிஷ்யதி ச, வயம் ஏதத் ஜாநீம: |
15 Porque todas estas coisas são por amor de vós, para que a graça, que abunda pela ação de graças de muitos abunde para glória de Deus.
அதஏவ யுஷ்மாகம்’ ஹிதாய ஸர்வ்வமேவ ப⁴வதி தஸ்மாத்³ ப³ஹூநாம்’ ப்ரசுராநுக்³ரஹப்ராப்தே ர்ப³ஹுலோகாநாம்’ த⁴ந்யவாதே³நேஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ஸம்யக் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
16 Por isso não desfalecemos: mas, ainda que o nosso homem exterior se corrompa, o interior, contudo, se renova de dia em dia,
ததோ ஹேதோ ர்வயம்’ ந க்லாம்யாம: கிந்து பா³ஹ்யபுருஷோ யத்³யபி க்ஷீயதே ததா²ப்யாந்தரிக: புருஷோ தி³நே தி³நே நூதநாயதே|
17 Porque a nossa leve e momentanea tribulação produz-nos um peso eterno de glória mui excelente; (aiōnios g166)
க்ஷணமாத்ரஸ்தா²யி யதே³தத் லகி⁴ஷ்ட²ம்’ து³: க²ம்’ தத்³ அதிபா³ஹுல்யேநாஸ்மாகம் அநந்தகாலஸ்தா²யி க³ரிஷ்ட²ஸுக²ம்’ ஸாத⁴யதி, (aiōnios g166)
18 Não atentando nós nas coisas que se veem, mas nas que se não veem; porque as que se veem são temporais, e as que se não veem são eternas. (aiōnios g166)
யதோ வயம்’ ப்ரத்யக்ஷாந் விஷயாந் அநுத்³தி³ஸ்²யாப்ரத்யக்ஷாந் உத்³தி³ஸா²ம: | யதோ ஹேதோ: ப்ரத்யக்ஷவிஷயா: க்ஷணமாத்ரஸ்தா²யிந: கிந்த்வப்ரத்யக்ஷா அநந்தகாலஸ்தா²யிந: | (aiōnios g166)
