< 2 Coríntios 3 >

1 Porventura começamos outra vez a louvar-nos a nós mesmos? Ou necessitamos, como alguns, de cartas de recomendação para vós, ou de recomendação de vós
Erah jengli ah seng khuurong pook tiit we baat ih arah likhiik tam ah? Mina wahoh loong ah likhiik, seng raang ih sen suh le phanraangkot tam jamhi adoleh sen jiin nawa phanraangkot ah jamhi?
2 Vós sois a nossa carta, escrita em nossos corações, conhecida e lida por todos os homens.
Seng maangka di bah sen teeteewah ah ju seng leeraang, mirep miraang ih jattheng ah seng ten ni raangthiin hi.
3 Porque já é manifesto, que vós sois a carta de Cristo, ministrada por nós, e escrita, não com tinta, mas com o espírito de Deus vivo, não em tábuas de pedra, mas nas tábuas de carne do coração.
Erah jatririh, arah le ah Kristo heh teeteewah ih raangta eno erah le ah seng ih sen suh maatti. Erah roong ih raang arah tah angta, ething Rangte Chiiala nawa ih raangta, adoleh jongkhoh ni taraangta mina ten ni raangta.
4 E é por Cristo que temos tal confiança em Deus:
Seng arah jengli ah Kristo jun ih Rangte suh kamkam ih tuumaang eno jengli.
5 Não que sejamos capazes, por nós, de pensar alguma coisa, como de nós mesmos; mas a nossa capacidade vem de Deus:
Arah mootkaat ah seng ih jen ih ngeh ih jen chaangjih seng suh tiim uh tajeeka. Seng jen mookaat jih abah Rangte jiin nawa raahala;
6 O qual nos fez também capazes de ser ministros do novo testamento, não da letra, mas do espírito; porque a letra mata, e o espírito vivifica.
jengdang ena jun ih jen mokali abah Rangte thoidi bo ah, erah lakraang hootthe tah angka erabah Chiiala ni. Lakraang hootthe ih bah etek ba chothuk ho, enoothong Chiiala ih bah roidong koho.
7 E, se o ministério da morte, gravado com letras em pedras, foi para glória, de maneira que os filhos de Israel não podiam fitar os olhos na face de Moisés, por causa da glória do seu rosto, a qual era transitória,
Hootthe ah jongkho ni raang kota, eno erah kota adoh Rangte chaan aphaan ah dongjat thuk rumta. Moses the akhoh phaak ah taat moondat adi uh Ijirel mina loong ah ih neng mik ih tanaan sok rumta. Enoobah Hootthe marah ih etek ih thukla ah emathan ih phaakjaaja ang abah,
8 Como não será de maior glória o ministério do espírito?
Chiiala nawa ih mokala ah tiimthan ephaak ang ah.
9 Porque, se o ministério da condenação foi glorioso, muito mais excederá em glória o ministério da justiça.
Dut haat etheng banlam ah erah than ih ephaak ang abah; khopiiroidong kotjih banlam ah tang tiimthan ephaak ang ah!
10 Porque também o que foi glorificado nesta parte não foi glorificado, por causa desta excelente glória.
Seng ih jen li eh ih amadi phaakla ah ehan ephaak ang kano maangdi phaakjaaja angta ah emat eh kala.
11 Porque, se o que era transitório foi para glória, muito mais é em glória o que permanece.
Eno pootsiit phaakta rah botseh erah than ih phaakta, saarookwet phaakla ah tang tiimthan ephaak ang ah!
12 Tendo, pois, tal esperança, usamos de muita ousadia no falar.
Erah thoidi erah suh laalom ih no, seng loong ah rongtangtang angli.
13 E não somos como Moisés, que punha um véu sobre a sua face, para que os filhos de Israel não fitassem os olhos no fim do que era transitório.
Seng Moses likhiik tah angke, Moses ih bah hethe hekhoh ah moondat kano Ijirel mina loong ih phojat johang ngeh ih hethe hekhoh ah loop eta.
14 Porém os seus sentidos foram endurecidos: porque até ao dia de hoje o mesmo véu fica por levantar na lição do velho testamento, o qual foi por Cristo abolido:
Nengthung nengtak ah, erah di maalah, muuhoom rumta; amadi tuk ih nengthung nengtak ah jengdang ehak ah taatweh rum abah uh maangdi loopta the akhoh likhiik ih emamah ih muuhoom rumha. Neng loopta nyuh abah Kristo damdoh roop ano luulu ba khook haat ah.
15 Mas até ao dia de hoje, quando é lido Moisés, o véu está posto sobre o coração deles.
Amadi uh, Moses Hootthe ah weh rum adi erah loopta rah ih neng thung ah muutu thuk rumla.
16 Porém, quando se converterem ao Senhor, então o véu se tirará.
Enoothong, Rangteele ni Moses suh liiha ah likhiik: “Hethe hekhoh loop ah Teesu reeni thok kohaano khook haat eta.
17 Ora o Senhor é o espírito; e onde está o espírito do Senhor ai há liberdade.
Amadi, “Teesu” ah Chiiala ni; eno marah di Teesu Chiiala jeela, eradi maama pongwan angla.
18 Mas todos nós, com cara descoberta, refletindo como um espelho, a glória do Senhor, somos transformados de glória em glória na mesma imagem, como pelo espírito do Senhor.
Erah thoidi, seng loong the akhoh laloop thang ih Teesu chaan aphaan ah sengthe sengkhoh ni phaak thukli, erah Teesu reenawa, phosiitsiit ih phaakla, eno erah langla Chiiala, eno erah ih seng loong ah saarookwet phaak raangtaan ih heh likhiik ih leksiit hali.

< 2 Coríntios 3 >