1 Timóteo 4

1 Porém o espírito expressamente diz que nos últimos tempos apostatarão alguns da fé, dando ouvidos a espíritos enganadores, e a doutrinas de demônios;

పవిత్ర ఆత్మా స్పష్టమ్ ఇదం వాక్యం వదతి చరమకాలే కతిపయలోకా వహ్నినాఙ్కితత్వాత్

2 Que em hipocrisia falarão mentiras, tendo cauterizada a sua própria consciência;

కఠోరమనసాం కాపట్యాద్ అనృతవాదినాం వివాహనిషేధకానాం భక్ష్యవిశేషనిషేధకానాఞ్చ

3 Proibindo o casarem-se, e mandando que se abstenham dos manjares que Deus criou para os fieis, e para os que conheceram a verdade, para deles usarem com ações de graças;

భూతస్వరూపాణాం శిక్షాయాం భ్రమకాత్మనాం వాక్యేషు చ మనాంసి నివేశ్య ధర్మ్మాద్ భ్రంశిష్యన్తే| తాని తు భక్ష్యాణి విశ్వాసినాం స్వీకృతసత్యధర్మ్మాణాఞ్చ ధన్యవాదసహితాయ భోగాయేశ్వరేణ ససృజిరే|

4 Porque toda a criatura de Deus é boa, e não há nada que rejeitar, tomando-se com ações de graças.

యత ఈశ్వరేణ యద్యత్ సృష్టం తత్ సర్వ్వమ్ ఉత్తమం యది చ ధన్యవాదేన భుజ్యతే తర్హి తస్య కిమపి నాగ్రాహ్యం భవతి,

5 Porque pela palavra de Deus e pela oração é santificada.

యత ఈశ్వరస్య వాక్యేన ప్రార్థనయా చ తత్ పవిత్రీభవతి|

6 Propondo estas coisas aos irmãos, serás bom ministro de Jesus Cristo, criado com as palavras da fé e da boa doutrina que seguiste.

ఏతాని వాక్యాని యది త్వం భ్రాతృన్ జ్ఞాపయేస్తర్హి యీశుఖ్రీష్టస్యోత్తమ్ః పరిచారకో భవిష్యసి యో విశ్వాసో హితోపదేశశ్చ త్వయా గృహీతస్తదీయవాక్యైరాప్యాయిష్యసే చ|

7 Mas rejeita as fábulas profanas e de velhas, e exercita-te a ti mesmo em piedade.

యాన్యుపాఖ్యానాని దుర్భావాని వృద్ధయోషితామేవ యోగ్యాని చ తాని త్వయా విసృజ్యన్తామ్ ఈశ్వరభక్తయే యత్నః క్రియతాఞ్చ|

8 Porque o exercício corporal para pouco aproveita, mas a piedade para tudo é proveitosa, tendo a promessa da vida presente e da que há de vir.

యతః శారీరికో యత్నః స్వల్పఫలదో భవతి కిన్త్వీశ్వరభక్తిరైహికపారత్రికజీవనయోః ప్రతిజ్ఞాయుక్తా సతీ సర్వ్వత్ర ఫలదా భవతి|

9 Esta palavra é fiel e digna de toda a aceitação.

వాక్యమేతద్ విశ్వసనీయం సర్వ్వై ర్గ్రహణీయఞ్చ వయఞ్చ తదర్థమేవ శ్రామ్యామో నిన్దాం భుంజ్మహే చ|

10 Porque também para isto trabalhamos e somos injuriados, porquanto esperamos no Deus vivo, que é o salvador de todos os homens, principalmente dos fieis.

యతో హేతోః సర్వ్వమానవానాం విశేషతో విశ్వాసినాం త్రాతా యోఽమర ఈశ్వరస్తస్మిన్ వయం విశ్వసామః|

11 Manda estas coisas e ensina-as.

త్వమ్ ఏతాని వాక్యాని ప్రచారయ సముపదిశ చ|

12 Ninguém despreze a tua mocidade: mas sê o exemplo dos fieis, na palavra, no trato, na caridade, no espírito, na fé, na pureza.

అల్పవయష్కత్వాత్ కేనాప్యవజ్ఞేయో న భవ కిన్త్వాలాపేనాచరణేన ప్రేమ్నా సదాత్మత్వేన విశ్వాసేన శుచిత్వేన చ విశ్వాసినామ్ ఆదర్శో భవ|

13 Persiste no ler, exortar e ensinar, até que eu vá.

యావన్నాహమ్ ఆగమిష్యామి తావత్ త్వ పాఠే చేతయనే ఉపదేశే చ మనో నిధత్స్వ|

14 Não desprezes o dom que há em ti, o qual te foi dado por profecia, com a imposição das mãos do presbitério.

ప్రాచీనగణహస్తార్పణసహితేన భవిష్యద్వాక్యేన యద్దానం తుభ్యం విశ్రాణితం తవాన్తఃస్థే తస్మిన్ దానే శిథిలమనా మా భవ|

15 Medita estas coisas; ocupa-te nelas para que o teu aproveitamento seja manifesto a todos.

ఏతేషు మనో నివేశయ, ఏతేషు వర్త్తస్వ, ఇత్థఞ్చ సర్వ్వవిషయే తవ గుణవృద్ధిః ప్రకాశతాం|

16 Tem cuidado de ti mesmo e da doutrina: persevera nestas coisas; porque, fazendo isto, te salvarás, tanto a ti mesmo como aos que te ouvem.

స్వస్మిన్ ఉపదేశే చ సావధానో భూత్వావతిష్ఠస్వ తత్ కృత్వా త్వయాత్మపరిత్రాణం శ్రోతృణాఞ్చ పరిత్రాణం సాధయిష్యతే|