1 Samuel 16
1 Então disse o Senhor a Samuel: Até quando terás dó de Saul, havendo-o eu rejeitado, para que não reine sobre Israel? enche o teu vaso de azeite, e vem, enviar-te-ei a Jessé o beth-lehemita; porque dentre os seus filhos me tenho provido de um rei.
Домнул а зис луй Самуел: „Кынд вей ынчета сэ плынӂь пе Саул, пентру кэ л-ам лепэдат ка сэ ну май домняскэ песте Исраел? Умпле-ць корнул ку унтделемн ши ду-те; те вой тримите ла Исай, Бетлеемитул, кэч пе унул дин фиий луй Ми л-ам алес ка ымпэрат.”
2 Porém disse Samuel: Como irei eu? pois, ouvindo-o Saul, me matará. Então disse o Senhor: Toma uma bezerra das vacas em tuas mãos, e dize: Vim para sacrificar ao Senhor.
Самуел а зис: „Кум сэ мэ дук? Саул аре сэ афле ши мэ ва учиде.” Ши Домнул а зис: „Сэ ей ку тине ун вицел ши сэ зичь: ‘Вин сэ адук о жертфэ Домнулуй.’
3 E convidarás a Jessé ao sacrifício: e eu te farei saber o que as de fazer, e ungir-me-ás a quem eu te disser.
Сэ пофтешть пе Исай ла жертфэ; Еу ыць вой арэта че требуе сэ фачь ши Ымь вей унӂе пе ачела пе каре-ць вой спуне сэ-л унӂь.”
4 Fez pois Samuel o que dissera o Senhor, e veio a Beth-lehem: então os anciãos da cidade sairam ao encontro, tremendo, e disseram: De paz é a tua vinda?
Самуел а фэкут че зисесе Домнул ши с-а дус ла Бетлеем. Бэтрыний четэций ау алергат ынспэймынтаць ынаинтя луй ши ау зис: „Че вестеште вениря та: чева бун?”
5 E disse ele: É de paz, vim sacrificar ao Senhor; santificai-vos, e vinde comigo ao sacrifício. E santificou ele a Jessé e a seus filhos, e os convidou ao sacrifício.
Ел а рэспунс: „Да, вин сэ адук о жертфэ Домнулуй. Сфинцици-вэ ши вениць ку мине ла жертфэ.” А сфинцит ши пе Исай ку фиий луй ши й-а пофтит ла жертфэ.
6 E sucedeu que, entrando eles, viu a Eliah, e disse: Certamente está perante o Senhor o seu ungido.
Кынд ау интрат ей, Самуел, вэзынд пе Елиаб, шь-а зис: „Негрешит, унсул Домнулуй есте аич, ынаинтя Луй.”
7 Porém o Senhor disse a Samuel: Não atentes para a sua aparência, nem para a altura da sua estatura, porque o tenho rejeitado, porque o Senhor não vê como vê o homem, pois o homem vê o que está diante dos olhos, porém o Senhor olha para o coração
Ши Домнул а зис луй Самуел: „Ну те уйта ла ынфэцишаря ши ынэлцимя статурий луй, кэч л-ам лепэдат. Домнул ну Се уйтэ ла че се уйтэ омул; омул се уйтэ ла чея че избеште окий, дар Домнул Се уйтэ ла инимэ.”
8 Então chamou Jessé a Abinadab: e o fez passar diante de Samuel, o qual disse: Nem a este tem escolhido o Senhor.
Исай а кемат пе Абинадаб ши л-а трекут пе динаинтя луй Самуел, ши Самуел а зис: „Нич пе ачеста ну л-а алес Домнул.”
9 Então Jessé fez passar a Samma: porém disse: Tão pouco a este tem escolhido o Senhor.
Исай а трекут пе Шама, ши Самуел а зис: „Нич пе ачеста ну л-а алес Домнул.”
10 Assim fez passar Jessé a seus sete filhos diante de Samuel: porém Samuel disse a Jessé: O Senhor não tem escolhido a estes.
Ши аша а трекут Исай пе чей шапте фий ай луй пе динаинтя луй Самуел, ши Самуел а зис луй Исай: „Домнул н-а алес пе ничунул дин ей.”
11 Disse mais Samuel a Jessé: Acabaram-se os mancebos? E disse: Ainda falta o menor, e eis que apascenta as ovelhas. Disse pois Samuel a Jessé: Envia, e manda-o chamar, porquanto não nos assentaremos em roda da mesa até que ele venha aqui.
Апой Самуел а зис луй Исай: „Ачештя сунт тоць фиий тэй?” Ши ел а рэспунс: „А май рэмас чел май тынэр, дар паште оиле.” Атунч, Самуел а зис луй Исай: „Тримите сэ-л адукэ, фииндкэ ну вом шедя ла масэ пынэ ну ва вени аич.”
12 Então mandou, e o trouxe (e era ruivo e formoso de semblante e de boa presença): e disse o Senhor: Levanta-te, e unge-o, porque este mesmo é
Исай а тримис сэ-л адукэ. Ши ел ера ку пэр бэлай, ку окь фрумошь ши фацэ фрумоасэ. Домнул а зис луй Самуел: „Скоалэ-те ши унӂе-л, кэч ел есте!”
13 Então Samuel tomou o vaso do azeite, e ungiu-o no meio de seus irmãos; e desde aquele dia em diante o espírito do Senhor se apoderou de David: então Samuel se levantou, e se tornou a Rama.
Самуел а луат корнул ку унтделемн ши л-а унс ын мижлокул фрацилор луй. Духул Домнулуй а венит песте Давид ынчепынд дин зиуа ачея ши ын челе урмэтоаре. Самуел с-а скулат ши с-а дус ла Рама.
14 E o espírito do Senhor se retirou de Saul, e o assombrava o espírito mau da parte do Senhor.
Духул Домнулуй С-а депэртат де ла Саул; ши а фост мунчит де ун дух рэу, каре веня де ла Домнул.
15 Então os criados de Saul lhe disseram: Eis que agora o espírito mau da parte do Senhor te assombra:
Служиторий луй Саул й-ау зис: „Ятэ кэ ун дух рэу де ла Думнезеу те мунчеште.
16 Diga pois nosso senhor a seus servos, que estão em tua presença, que busquem um homem que saiba tocar harpa, e será que, quando o espírito mau da parte do Senhor vier sobre ti, então ele tocará com a sua mão, e te acharás melhor
Порунчяскэ нумай домнул ностру! Робий тэй сунт ынаинтя та. Ей вор кэута ун ом каре сэ штие сэ кынте ку харпа ши, кынд духул рэу тримис де Думнезеу ва фи песте тине, ел ва кынта ку мына ши вей фи ушурат.”
17 Então disse Saul aos seus servos: buscai-me pois um homem que toque bem, e trazei-mo.
Саул а рэспунс служиторилор сэй: „Гэсици-мь дар ун ом каре сэ кынте бине ши адучеци-л ла мине.”
18 Então respondeu um dos mancebos, e disse: Eis que tenho visto a um filho de Jessé, o beth-lehemita, que sabe tocar, e é valente e animoso, e homem de guerra, e sisudo em palavras, e de gentil presença: o Senhor é com ele
Унул дин служиторь а луат кувынтул ши а зис: „Ятэ, ам вэзут пе ун фиу ал луй Исай, Бетлеемитул, каре штие сэ кынте; ел есте ши ун ом таре ши войник, ун рэзбойник, ворбеште бине, есте фрумос ла кип ши Домнул есте ку ел.”
19 E Saul enviou mensageiros a Jessé, dizendo: Envia-me David, teu filho, o que está com as ovelhas.
Саул а тримис ниште оамень ла Исай сэ-й спунэ: „Тримите-мь пе фиул тэу Давид, каре есте ку оиле.”
20 Então tomou Jessé um jumento carregado de pão, e um odre de vinho, e um cabrito, e enviou-os a Saul pela mão de David, seu filho.
Исай а луат ун мэгар, л-а ынкэркат ку пыне, ку ун бурдуф ку вин ши ку ун ед ши а тримис луй Саул ачесте лукрурь, прин фиул сэу Давид.
21 Assim David veio a Saul, e esteve perante ele, e o amou muito, e foi seu pagem de armas.
Давид а ажунс ла Саул ши с-а ынфэцишат ынаинтя луй; й-а плэкут мулт луй Саул ши а фост пус сэ-й поарте армеле.
22 Então Saul mandou dizer a Jessé: Deixa estar a David perante mim, pois achou graça em meus olhos.
Саул а тримис ворбэ луй Исай, зикынд: „Те рог сэ лашь пе Давид ын служба мя, кэч а кэпэтат тречере ынаинтя мя.”
23 E sucedia que, quando o espírito mau da parte de Deus vinha sobre Saul, David tomava a harpa, e a tocava com a sua mão; então Saul sentia alívio, e se achava melhor, e o espírito mau se retirava dele.
Ши, кынд духул тримис де Думнезеу веня песте Саул, Давид луа харпа ши кынта ку мына луй; Саул рэсуфла атунч май ушор, се симця ушурат ши духул чел рэу плека де ла ел.
