1 Pedro 2

1 Deixando pois toda a malícia, e todo o engano, e fingimentos, e invejas, e todas as murmurações,

Отложше убо всяку злобу и всяку лесть и лицемерие и зависть и вся клеветы,

2 Desejai afetuosamente, como meninos novamente nascidos, o leite racional, não falsificado, para que por ele vades crescendo;

яко новорождени младенцы, словесное и нелестное млеко возлюбите, яко да о нем возрастете во спасение:

3 Se já provastes que o Senhor é benigno:

понеже вкусисте, яко благ Господь.

4 E, chegando-vos para ele como para uma pedra viva, reprovada, na verdade, pelos homens, mas para com Deus eleita e preciosa,

К Немуже приходяще, камени живу, от человек убо уничижену, от Бога же избрану, честну,

5 Vós também, como pedras vivas, sois edificados casa espiritual e sacerdócio santo, para oferecer sacrifícios espirituais agradáveis a Deus por Jesus Cristo.

и сами яко камение живо зиждитеся во храм духовен, святителство свято, возносити жертвы духовны, благоприятны Богови Иисус Христом.

6 Pelo que também na escritura se contém: Eis que ponho em Sião a pedra principal da esquina, eleita e preciosa; e quem nela crer não será confundido.

Зане писано есть в Писании: се полагаю в Сионе камень краеуголен, избран, честен: и веруяй вонь не постыдится.

7 Assim que para vós, os que credes, é preciosa, mas para os rebeldes a pedra que os edificadores reprovaram essa foi feita a cabeça da esquina;

Вам убо честь верующым, а противящымся камень, егоже небрегоша зиждущии, сей бысть во главу угла, и камень претыкания и камень соблазна:

8 E uma pedra de tropeço e rocha de escândalo, para aqueles que tropeçam na palavra, sendo desobedientes; para o que também foram destinados.

о немже и претыкаются слову противляющиися, на неже и положени быша.

9 Mas vós sois a geração eleita, o sacerdócio real, a nação santa, o povo adquirido, para que anuncieis as virtudes daquele que vos chamou das trevas para a sua maravilhosa luz:

Вы же род избран, царское священие, язык свят, людие обновления, яко да добродетели возвестите из тмы вас Призвавшаго в чудный Свой свет:

10 Vós, que de antes não éreis povo, mas agora sois povo de Deus; que não tinheis alcançado misericórdia, mas agora alcançastes misericórdia.

иже иногда не людие, ныне же людие Божии: иже не помиловани, ныне же помиловани бысте.

11 Amados, admoesto-vos, como peregrinos e forasteiros, a que vos abstenhais das concupiscências carnais que combatem contra a alma;

Возлюбленнии, молю яко пришелцев и странников, огребатися от плотских похотей, яже воюют на душу,

12 Tendo o vosso viver honesto entre os gentios; para que, naquilo em que falam mal de vós, como de malfeitores, glorifiquem a Deus no dia da visitação, pelas boas obras que em vós virem.

житие ваше имуще добро во языцех, да о немже клевещут вас аки злодеев, от добрых дел видевше, прославят Бога в день посещения.

13 Sujeitai-vos pois a toda a ordenação humana por amor do Senhor: seja ao rei, como ao superior;

Повинитеся убо всякому человечу созданию Господа ради: аще царю, яко преобладающу:

14 Seja aos governadores, como aos que por ele são enviados para castigo dos malfeitores, e para louvor dos que fazem o bem.

аще ли же князем, яко от него посланным, во отмщение убо злодеем, в похвалу же благотворцем.

15 Porque assim é a vontade de Deus, que, fazendo bem, tapeis a boca à ignorância dos homens loucos:

Яко тако есть воля Божия, благотворящым обуздовати безумных человек невежство:

16 Como libertos, e não como tendo a liberdade por cobertura da malícia, mas como servos de Deus.

яко свободни, а не яко прикровение имуще злобы свободу, но яко раби Божии.

17 Honrai a todos. amai a fraternidade. Temei a Deus. honrai o rei.

Всех почитайте, братство возлюбите, Бога бойтеся, царя чтите.

18 Vós, servos, sujeitai-vos com todo o temor aos senhores, não somente aos bons e humanos, mas também aos rigorosos.

Раби, повинуйтеся во всяцем страсе владыкам, не токмо благим и кротким, но и строптивым.

19 Porque é coisa agradável, se alguém, por causa da consciência para com Deus, sofre agravos, padecendo injustamente.

Се бо есть угодно пред Богом, аще совести ради Божия терпит кто скорби, стражда без правды.

20 Porque, que louvor é, se, pecando, sois esbofeteados e sofreis? Mas se, fazendo bem, sois afligidos, e o sofreis, isso é agradável a Deus.

Кая бо похвала, аще согрешающе мучими терпите? Но аще добро творяще и страждуще терпите, сие угодно пред Богом,

21 Porque para isto sois chamados; pois também Cristo padeceu por nós, deixando-nos o exemplo, para que sigais as suas pisadas.

на сие бо и звани бысте: зане и Христос пострада по нас, нам оставль образ, да последуем стопам Его:

22 O qual não cometeu pecado, nem na sua boca se achou engano.

иже греха не сотвори, ни обретеся лесть во устех Его:

23 O qual, quando o injuriavam, não injuriava, e quando padecia não ameaçava, mas entregava-se àquele que julga justamente:

иже укаряемь противу не укаряше, стражда не прещаше, предаяше же Судящему праведно:

24 O qual levou ele mesmo em seu corpo os nossos pecados sobre o madeiro, para que, mortos para os pecados, vivamos para a justiça; por cuja ferida sarastes.

иже грехи нашя Сам вознесе на теле Своем на древо, да от грех избывше, правдою поживем: Егоже язвою изцелесте.

25 Porque éreis como ovelhas desgarradas: mas agora estais convertidos ao Pastor e Bispo das vossas almas.

Бесте бо яко овцы заблуждшыя не имущя пастыря: но возвратистеся ныне к Пастырю и Посетителю душ ваших.